Στη συνδιάσκεψη, που συνδιοργανώθηκε από το WWF Ελλάς, συμμετείχαν περισσότεροι από 250 σύνεδροι από συνολικά 35 χώρες του κόσμου.
Ειδικότερα, η Συνδιάσκεψη εστίασε σε μεγάλο βαθμό στην περίπτωση της Ελληνικής Τάφρου, το τόξο που εκτείνεται από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι και τη Ρόδο. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες περιοχές για τους φυσητήρες και τους ζιφιούς στη Μεσόγειο, ενώ φιλοξενεί μόνιμα ακόμη τέσσερα είδη κητωδών που βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας (ρινοδέλφινα, σταχτοδέλφινα, ζωνοδέλφινα, κοινά δελφίνια) και έξι «περαστικά» είδη (πτεροφάλαινες, στενόρυγχα δελφίνια, μεγάπτερες φάλαινες, βόρειες ρυγχοφάλαινες, ψευδο όρκες και μεσοπλόδοντες). Ωστόσο, αυτός ο σημαντικός βιότοπος περιλαμβάνεται στη θαλάσσια περιοχή συνολικής έκτασης σχεδόν 60.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που έχει ήδη παραχωρηθεί από τη χώρα μας σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου. Σε αυτό το πλαίσιο, οι συμμετέχοντες στο συνέδριο απηύθυναν άμεση έκκληση για την προστασία της περιοχής από τις επιπτώσεις των εργασιών έρευνας και εξόρυξης.
Σε άλλη συνεδρία, επισημάνθηκε η ανάγκη να προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την κήρυξη της Γυάρου ως θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής, στις παραλίες και τις σπηλιές της οποίας ζει και αναπαράγεται περίπου το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού της απειλούμενης μεσογειακής φώκιας, Monachus monachus.
Παράλληλα, αναγνωρίστηκε η σημαντική πρωτοβουλία της ελληνικής πολιτείας να τριπλασιάσει το δίκτυο των περιοχών NATURA 2000 στον ελλαδικό θαλάσσιο και κυρίως παράκτιο χώρο, όμως τονίστηκε πως πρέπει να ενταθούν και να συστηματοποιηθούν οι προσπάθειες για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών.
Εκτενώς συζητήθηκε και το θέμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ ναυτιλίας και κητωδών, στη Μεσόγειο, καθώς, η διέλευση και ο ήχος των μεγάλων πλοίων επηρεάζει τους σημαντικούς πληθυσμούς των ειδών, και ειδικά των πτεροφαλαινών και φυσητήρων. Στην ειδική συνεδρία που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή-μεταξύ άλλων- και εκπροσώπων της Ναυτιλίας, κατέληξαν από κοινού ότι είναι αναγκαίο να προχωρήσει άμεσα η διαδικασία διαβούλευσης των αρμόδιων υπουργείων με τους εμπλεκόμενους φορείς, για την κατάθεση επίσημης πρότασης προς τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας.
Στο συνέδριο αναδείχθηκε, επίσης, η ανάγκη διαβούλευσης εμπλεκόμενων υπουργείων και φορέων και για το θέμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ παράκτιας αλιείας και θαλάσσιων θηλαστικών.
Επιπλέον, συζητήθηκαν οι υπάρχουσες και οι αναγκαίες νέες πρωτοβουλίες για την προστασία σημαντικών πληθυσμών σε μεσογειακό επίπεδο, όπως στην ευρύτερη περιοχή του «Καταφυγίου του Πελάγους», αλλά και η ανάγκη για τον σχεδιασμό, τη θεσμοθέτηση και την εφαρμογή ενός λειτουργικού δικτύου θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών σε σημαντικές περιοχές, όπως ο Αρκτικός κύκλος.
Τέλος, μία συνεδρία, που συγκέντρωσε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον, ήταν εκείνη για τη βακίτα, το πλέον απειλούμενο θαλάσσιο θηλαστικό στον κόσμο. Η «μικρή αγελάδα» (σ.σ. όπως σημαίνει το όνομά της στα ισπανικά) ζει στον κόλπο της Καλιφόρνιας στο Μεξικό και αποτελεί το παράπλευρο θύμα της παράνομης αλιείας. Τονίστηκε η ανάγκη οι κυβερνήσεις παγκοσμίως να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα εγκαίρως.
