ΜΕΡΟΣ 1ον
Παπαφλέσσας: Γεια σου Καπετάνιε Κολοκοτρώνη!
Κολοκοτρώνης: Γεια σου ωρέ Παπαφλέσσα…
Γιατί ωρέ με έβγαλες από την ησυχία μου; Τι έγινε και με κάλεσες από τον άλλο κόσμο;
Παπαφλέσσας: Σε κάλεσα, γιατί κινδυνεύει η πατρίδα καπετάνιε. Γι’ αυτό ήρθαμε… να δούμε τι συμβαίνει.
Κολοκοτρώνης: Πάλι; Ωρέ από τότε που κάναμε την επανάσταση, ούλο τούτο ακούω… Ότι κινδυνεύει η πατρίδα. Ούλοι έτσι λένε, όχι τόσο γιατί κινδυνεύει η πατρίδα, αλλά κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους.
Παπαφλέσσας: Τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα καπετάνιε… Η πατρίδα χρωστάει σε ούλο το ντουνιά. Σ’ Ευρώπη, σ’ Αμερική, σε Κινέζους, σε Ασιάτες, σε Αφρικανούς.
Κολοκοτρώνης: Πάει ξεφτιλιστήκαμε… Και γιατί ωρέ δανειστήκαμε οι Έλληνες από ούλους; Έγινε καμιά επανάσταση, κανένας εθνικός αγώνας και δεν είχαμε λεφτά να τον στηρίξουμε;
Παπαφλέσσας: Από αγώνες άλλο τίποτα καπετάνιο… Ο Αγώνας της καλοπέρασης. Ξαφνικά ούλοι οι Έλληνες γενήκανε πλούσιοι με τα δανεικά των άλλων.
Κολοκοτρώνης: Κακό πράγμα τα δανεικά ωρέ και καλό πράγμα τα ιδανικά. Υπάρχουνε τώρα στους Έλληνες ιδανικά;
Παπαφλέσσας: Αυτό σου λέω καπετάνιε τόση ώρα. Τα ιδανικά γίνανε δανεικά.
Κολοκοτρώνης: Ανάθεμα που πήγανε και δανειστήκανε.
Παπαφλέσσας: Μη ξεχνάς ότι και εμείς πήραμε δανεικά από τους ξένους και εμείς δανειστήκαμε για τον αγώνα.
Κολοκοτρώνης: Μη μου το θυμίζεις… Όταν απόθανα, ποιόνε λες συνάντησα πρώτον-πρώτον στον άλλο κόσμο; Το Μέτερνιχ και μου ζήταγε τα δανεικά του Αγώνα.
Παπαφλέσσας: Σου ζητήσανε δανεικά στον άλλο κόσμο;
Κολοκοτρώνης: Ωρέ άμα δανειστείς από τους Ευρωπαίους και να πεθάνεις δε γλιτώνεις. Στέλνουνε στον άλλο κόσμο φοροεισπράκτορες και σου ζητάνε τα δανεικά. Γι’ αυτό είναι επικίνδυνο να δανείζεσαι.
Γιατί δεν παλεύουνε να σώσουνε τη χώρα μόνοι τους; Βρε εμείς, όταν δεν είχαμε άλλα λεφτά για τον αγώνα, δώσαμε και το βρακί μας. Υπήρχανε και οι εθνικοί ευεργέτες που χρηματοδότησαν το Έθνος, τη Φιλική Εταιρεία. Πού είναι οι εθνικοί ευεργέτες οι δικοί τους; Εφοπλιστάδες, Βιομήχανοι, Βουλευτάδες, Επιχειρηματίες, Τραπεζίτες; Αυτοί δεν πονάνε τον τόπο; Πού είναι αυτοί οι Γκιαούρηδες; Έβαλαν κανένα γρόσι για να σωθεί η χώρα; Πού είναι οι τραπεζίτες;
Παπαφλέσσας: Το μόνο τραπεζίτη που ξέρω ότι σίγουρα πονάει, είναι το δόντι μου… Έγινε κουφάλα ο τραπεζίτης, καπετάνιε.
Κολοκοτρώνης: Κουφάλες τραπεζίτες, δηλαδή;
Παπαφλέσσας: Πολλοί κουφάλες, Καπετάνιε.
Κολοκοτρώνης: Και οι Φιλικές Εταιρείες που είναι ωρέ; Δεν έχουνε φιλικές εταιρείες;
Παπαφλέσσας: Πώς δεν έχουνε! Κάποιοι φίλοι μαζευτήκανε και κάνανε εταιρείες φιλικές, offshore τις λένε τώρα… Από εταιρείες τέτοιες, ου!! Όλοι χωμένοι μέσα σε τέτοιες φιλικές εταιρείες είναι οι Έλληνες. Οφ Σορ!
ΜΕΡΟΣ 2ον
Κολοκοτρώνης: Ωρέ Παπαφλέσσα, τι συγγένεια έχεις με εκείνον τον Παπακωνσταντίνου;
Παπαφλέσσας: Εγώ καμία Καπετάνιε Κολοκοτρώνη.
Κολοκοτρώνης: Πώς καμία; Παιδιά και εγγόνια παπάδων είσαστε και οι δύο.
Παπαφλέσσας: Αυτός καπετάνιε από τότε που τον κάνανε υπουργό οικονομικών και υπόγραψε το πρώτο μνημόνιο, ούτε την προπαίδεια δεν ήξερε καλά. Τρεις μήνες περάσανε για να μάθει ότι 7Χ7 κάνει 49.
Κολοκοτρώνης: Γιατί, πόσο έλεγε ότι κάνει;
Παπαφλέσσας: 77 έλεγε, Καπετάνιε. Είναι ο μόνος υπουργός που πέρασε και κάθε εβδομάδα έλεγε άλλα από εκείνα που έλεγε την προηγούμενη εβδομάδα. Μέσα σε δύο χρόνια ως υπουργός, 257 φορές άλλαξε ιδέες και νόμους.
Κολοκοτρώνης: Ωρέ αυτός δεν άλλαζε νόμους και ιδέες, σώβρακα άλλαζε. Και ο άλλος ο εγγονός του παπά, ο Παπαδήμος, τι λέει αυτός;
Παπαφλέσσας: Τι να πω καπετάνιε; Αυτός σταύρωσε τα χεράκια του, έσφιξε τα δοντάκια του και ψιθύρισε τα τροπάρια της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Κολοκοτρώνης: Και η εγγονή η άλλη, του άλλου παπά;
Παπαφλέσσας: Για ποια μιλάς καπετάνιε;
Κολοκοτρώνης: Για την Παπαρήγα ωρέ.
Παπαφλέσσας: Αυτή περιμένει καπετάνιε να πέσει ο καπιταλισμός από τη Σουλιώτισσα τη Λιάνα την Κανέλλη. Έπειτα να αναστηθεί και ο Στάλιν και να κάνουν τη δική τους επανάσταση.
Κολοκοτρώνης: Ωρέ Παπαφλέσσα, μ’ αυτόνε τον Παπανδρέου θα έχεις συγγένεια σίγουρα.
Παπαφλέσσας: Καμία καπετάνιε.
Κολοκοτρώνης: Τι καμία; Είπαμε, παιδιά παπάδων είσαστε όλοι.
Παπαφλέσσας: Ναι καπετάνιε. Άλλοι παπάδες, άλλα Ευαγγέλια. Το δικό μου Ευαγγέλιο καπετάνιε, ήτανε η λευτεριά. Κονάκι και σπιτικό μου έγινε το Μανιάκι. Εκεί πολέμησα τους εχθρούς μου, εκεί σκοτώθηκα.
Το ευαγγέλιο το δικό τους είναι στ’ αμερικάνικα. Στο Καστρί είναι ακόμα το κονάκι του. Παράτησε και τ’ ασκέρι του και θα κάνει και σχολή είπε, τώρα που απόκτησε και εμπειρία.
Κολοκοτρώνης: Τι σχολή ωρέ;
Παπαφλέσσας: Για πρωθυπουργούς.
Κολοκοτρώνης: Θα πηγαίνουν οι πρωθυπουργοί στη σχολή του Παπαντρέου; Πάει καταστραφήκανε!
Παπαφλέσσας: Γιατί καπετάνιο Κολοκοτρώνη;
Κολοκοτρώνης: Τι γιατί, ωρέ Παπαφλέσσα; Αυτός πρώτα κατέστρεψε το κόμμα του, έπειτα τον εαυτό του. Μετά κατέστρεψε το διεθνή σοσιαλισμό. Πιάστε τον και δέστε τον. Θα καταστρέψει ούλο τον κόσμο. Αυτός ωρέ, μπορεί να φέρει και τη Δευτέρα Παρουσία στη Γη!
ΜΕΡΟΣ 3ον
Κολοκοτρώνης: Ωρέ Παπαφλέσσα τι κάνουμε τώρα σαν Έλληνες;
Παπαφλέσσας: Περιμένουμε τους βαρβάρους Καπετάνιε… Οι άνθρωποι αυτοί είναι κάποια λύση.
Κολοκοτρώνης: Ήρθανε οι βάρβαροι;
Παπαφλέσσας: Ήρθανε καπετάνιε… και δεν κρατιούνται ξαναμμένοι να μας πάρουν και τα σώβρακα.
Κολοκοτρώνης: Παίρνουνε και τις βράκες σας ωρέ;
Παπαφλέσσας: Άμα βρούνε ό,τι βρούνε.
Κολοκοτρώνης: Τι ό,τι βρούνε;
Παπαφλέσσας: Πρώτα καπετάνιο αρχινίσανε από τους δημοσίους υπαλλήλους, τους χαρτοπόντικες. Ύστερα τους πήρε η μπάλα ούλους, όποιος έχει σπίτι και κονάκι, πληρώνει χαράτσι. Ό,τι περπατάει, πληρώνει. Σκύλοι, γάτες και οι χελώνες.
Κολοκοτρώνης: Οι χελώνες ωρέ, πληρώνουνε;
Παπαφλέσσας: Πληρώνουνε καπετάνιο, γιατί έχουν ιδιοκτησία το καβούκι τους. Όποια χελώνα δεν πληρώνει, της το παίρνουν.
Κολοκοτρώνης: Παίρνουν και το καβούκι από τις χελώνες;
Παπαφλέσσας: Ούλα τα παίρνουν καπετάνιε. Σπίτια και χωράφια, τα πληρώνουμε. Θα πουληθεί ούλη η Γη στις τράπεζες, οι άνθρωποι πια δεν ανήκουν σε κράτη αλλά σε εταιρείες. Τους νοικιάζουν τους ανθρώπους πια.
Κολοκοτρώνης: Ωρέ, εμείς ελευθερώσαμε τον τόπο και αυτοί τώρα τον νοικιάζουν και τη χώρα και τους ανθρώπους; Και ποιος ωρέ παίρνει τα γρόσια;
Παπαφλέσσας: Μέρκελ Αγγέλα τηνε λένε Καπετάνιε.
Κολοκοτρώνης: Ωρέ, πανάθεμά σας, μία γυναίκα που τη λένε Αγγέλω κάνει κουμάντο; Ντροπή σας. Τι κάνουνε ωρέ οι παλιοί καπεταναίοι που ήτανε και πρωθυπουργοί; Ο καπετάν-Μητσοτάκης, ο καπετάν-Σημίτης, ο καπετάν-Καραμανλής;
Παπαφλέσσας: Πετάνε Καπετάνιε.
Κολοκοτρώνης: Τι πετάνε ωρέ;
Παπαφλέσσας: Χαρταετό καπετάνιε.
Κολοκοτρώνης: Πετάνε χαρταετό; Γιατί;
Παπαφλέσσας: Από τη χαρά τους, που δεν έτυχε σ’ αυτούς να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, που το σκάσανε νωρίς και ρίξανε τις ευθύνες στους άλλους.
Κολοκοτρώνης: Ανέλαβε κανένας σοβαρά την ευθύνη για την κατάντια της χώρας;
Παπαφλέσσας: Την ευθύνη την ανέλαβε εκείνος ο τρελαμένος γέρος που μπήκε με καραμπίνα στην εφορία και ο ράφτης Λάκης Γαβαλάς, καπετάνιε!
ΜΕΡΟΣ 4ον
Κολοκοτρώνης: Και πώς είναι το κλίμα τώρα στο ελληνικό έθνος ωρέ;
Παπαφλέσσας: Το κλίμα είναι συνεννοήσιμο για να μη συνεννοηθούνε.
Κολοκοτρώνης: Και πώς γίνεται αυτό ωρέ Παπαφλέσσα;
Παπαφλέσσας: Άκου καπετάνιε. Άλλα λένε όξω, όταν είναι μέσα, και άλλα από μέσα, όταν είναι έξω.
Κολοκοτρώνης: Πώς άλλα δηλαδή;
Παπαφλέσσας: Να, ο Παπαντρέας, είπαμε, το σκόρπισε τ’ ασκέρι του δεξιά, αριστερά. Χαθήκανε ούλοι, λαγοί γίνανε, άλλοι γίνανε καντηλανάφτες, άλλοι καλόγεροι και άλλοι χρυσοχόοι και χρυσοχοΐδηδες. Βάλανε ανακοίνωση στον Ερυθρό Σταυρό μπας και βρεθούνε και μαζευτούνε, όσοι απομείνανε, να ανοίξουνε κανένα μπακάλικο να ζήσουνε και αυτοί σαν άνθρωποι. Ευτυχώς όμως τώρα ανέλαβε ο Βενιζέλος και έγινε καπετάνιος. Αυτός, λέει, θα αλλάξει την Ελλάδα.
Κολοκοτρώνης: Πώς θα την αλλάξει;
Παπαφλέσσας: Με τις συγγνώμες. Ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό 12 φορές!! Έκανε 25 μετάνοιες στην Αγία Αθανασία στο Αιγάλεω και άναψε εφτά λαμπάδες στη SIEMENS.
Κολοκοτρώνης: Και φτάνει αυτό ωρέ;
Παπαφλέσσας: Δεν ξέρω… Από τις τύψεις του όμως που έχει, υποσχέθηκε ότι για ένα μήνα δε θα φάει παϊδάκια, ούτε αυτός ούτε ο Πάγκαλος. Έτσι για τιμωρία!
Κολοκοτρώνης: Οι άλλοι ωρέ τι απόγιναν;
Παπαφλέσσας: Η Ντόρα η Μπουμπουλίνα, βγάζει με άντρα της γρόσια στο εξωτερικό και αγοράζει πλοία… για τα γεράματά τους, λέει. Ο καπετάν-Καρατζαφέρης, από τις πολλές κωλοτούμπες που έκανε, ζαλίστηκε και τώρα παθαίνει ιλίγγους. Του έφυγε και το πρωτοπαλίκαρό του που είχε, ο Άδωνις. Είναι σε κατάσταση δύσκολη ο Τουρκοφάγος.
Ο κατσαντώνης Κουβέλης έκανε αντάρτικο στον καπετάν-Τσίπρα και έφτιαξε δικό του καπετανάτο. Ο καπετάν-Τσίπρας απειλεί με τσεκούρι τους προσκυνημένους. Έβγαλε σπυριά το παιδί σε ούλο του το σώμα και η αριστερή του συνιστώσα έπαθε μαγουλάδες.
Κολοκοτρώνης: Οι άλλοι είναι τ’ ασκέρι του Σαμαρά Μπέη;
Παπαφλέσσας: Οι περισσότεροι είπανε το ναι και για άλλα δάνεια. Κάποιοι άλλοι δικοί του όμως, που δε θέλανε άλλα δανεικά, είπανε όχι. Αυτοί που είπανε όχι, κατηγοράνε τους άλλους που είπανε ναι και αυτοί που είπανε ναι, κατηγοράνε τους άλλους που είπανε όχι.
Κολοκοτρώνης: Και ο Σαμαράς-Μπέης τι είπε;
Παπαφλέσσας: Είπε ναι, αφού είχε πει όχι, και τώρα θα πει όχι, αφού είχε πει ναι.
Κολοκοτρώνης: Τι είπε μωρέ, Ναι ή όχι;
Παπαφλέσσας: Είπε ναι στο όχι και όχι στο ναι.
Κολοκοτρώνης: Ωρέ Παπαφλέσσα, με μπέρδεψες. Θα κυβερνήσει για το Ναι ή για το όχι;
Παπαφλέσσας: Θα κυβερνήσει για την κουτάλα, όπως όλοι που κυβερνήσανε. Όμως το θέμα δεν είναι να κυβερνήσει καπετάνιε κάποιος. Το θέμα είναι αν μπορεί να δώσει λύση να βγει η χώρα από τα δύσκολα.
Κολοκοτρώνης: Τις λύσεις τις δίνουν οι νέοι άνθρωποι ωρέ, που βράζει το αίμα τους. Οι παλιοί μόνο συμβουλές μπορεί να δώσουν και καμιά πορδή. Εμείς πάντως, θες καλά, θες ζαβά, λευτερώσαμε την Πατρίδα και δώσαμε το αίμα μας γι’ αυτή. Αν οι σημερινοί Έλληνες θέλουνε να σκλαβωθούνε μη δίνοντας τίποτα για την πατρίδα, πρόβλημα δικό τους. Πού είναι ωρέ η Αρχαία μας Σοφία; Πού είναι αυτό που μας έμαθε ο Σωκράτης; Ας κυβερνήσει η σύνεση, η αλήθεια και η δικαιοσύνη.
Πού είναι ωρέ η αλήθεια, η δικαιοσύνη, ποιος θα κυβερνήσει με ψυχή; Τότε μόνο μπορεί να σωθεί η χώρα, τότε μόνο θα σωθούν και οι Έλληνες.
