Μαζί τους και ο Ρούσος Λιβιεράκος, που βρέθηκε πρώτα στη Σαλαμίνα και ύστερα στην Αίγινα, μαζί με τον Λιβιεράκη Αιγινήτη, που δεν καταγόταν από την Αίγινα, όπως άλλωστε και ο Λιβιεράκος δεν καταγόταν από τη Μάνη. 

Και οι δύο προέρχονταν από την Κρήτη και από την αρχή του ξεσηκωμού ήταν στην πρώτη γραμμή των μαχών αλλά δεν θα έμεναν για πολύ στο ρόλο αυτό, αφού οι φιλοδοξίες τους τούς οδηγούσαν σε άλλες κατευθύνσεις. 

Έτσι βρέθηκαν στη Ζάκυνθο τέλη του 1821 αρχές του 1822 και δραστηριοποιήθηκαν, άγνωστο πως, με το εμπόριο από και προς Ιταλία, κυρίως με Βενετία, όπου και βρέθηκαν σύντομα. 

Εκεί ρίζωσαν για τα καλά και με το θράσος που τους διέκρινε έφτασαν να μπουν στον στενό πυρήνα του περιβάλλοντος του Δόγη. 

Εκεί όμως ερωτεύτηκαν την ίδια γυναίκα, την πανέμορφη Κατρίν Κατρίνοβα εκ Ρωσίας πριγκίπισσα, που παραμένει άγνωστο πώς βρέθηκε στη Βενετία. 

Αυτή η γυναίκα αποδείχτηκε μοιραία και για τους δύο, αφού τους παράτησε για κάποιο τρίτο, τον περιβόητο Μαρτσιάνο Ρεπόρτο, έναν ξεπεσμένο ευγενή, που ωστόσο διατηρούσε μεγάλη περιουσία στη Ζάκυνθο, μέσω των Καλβορόμα. 

Νάτοι λοιπόν πάλι οι Καλβορόμα στο προσκήνιο, όπως αναφέρεται στο αρχείο που η Ζακάνθα Κλάδη-Καλβορόμα επεξεργάζεται με τον γράφοντα, ο οποίος βρίσκει συνεχώς και πιο ενδιαφέροντα στοιχεία, ακόμα και χωρίς να ψάχνει, αφού τα στοιχεία προκύπτουν αποκαλυπτικά από μόνα τους. 

Και το κυριότερο μάλιστα, χωρίς επίσης της ουσίας βοήθεια από την Ζακάνθα, για την οποία ο γράφων έχει ήδη αρχίσει να κάνει δεύτερες σκέψεις, πως μπορεί να χρησιμοποιεί το αρχείο του πατέρα της στοχεύοντας κάπου αλλού, αγνωώντας όμως, προς το παρόν, πού. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-