Σάββατο, 31 Αυγούστου 2024 01:16

Η ζωγράφος Ελεάννα Μαρτίνου και η Κυπαρισσία ως ένα Δίκτυο στον χωροχρόνο

Η ζωγράφος Ελεάννα Μαρτίνου και η Κυπαρισσία ως ένα Δίκτυο στον χωροχρόνο

Η έκθεση ζωγραφικής της Ελεάννας Μαρτίνου «50+1 ΌΨΕΙΣ», που παρουσιάζεται στο «Kyparissia – Apollo Resort Art Hotel», θα συνεχίσει για έναν επιπλέον μήνα, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, να είναι ανοιχτή στο κοινό. Ένας ακόμη μήνας λοιπόν για να γνωρίσουν όσοι ενδιαφέρονται τη δουλειά της ζωγράφου που κατάγεται από την Κυπαρισσία, τον τόπο όπου συγκεντρώνεται και εμπνέεται για τις νέες θεματικές δημιουργίες της. Η Ελεάννα Μαρτίνου είναι μια πολύ δραστήρια πνευματική, καλλιτεχνική, δημιουργική προσωπικότητα, φτιάχνει πίνακες, διδάσκει, εικονογραφεί, είναι έτοιμη να παρουσιάσει τη διδακτορική της διατριβή. Όπως παρατηρεί, «ένας ζωγράφος, αν θέλει να μπορέσει να συνεχίσει να εξελίσσεται, οφείλει να βιοποριστεί και να μην έχει την ναρκισσιστική νοοτροπία πως η κοινωνία του χρωστάει»...

 

Συνέντευξη στον Σταύρο Μαρτίνο

 

Έχετε παρουσιάσει έργα σας σε σημαντικούς εκθεσιακούς χώρους στην Ελλάδα και τώρα στην Κυπαρισσία, που είναι ο τόπος καταγωγής σας. Είστε χαρούμενη που έργα σας παρουσιάζονται στην Κυπαρισσία;

Πρόκειται για τη δωδέκατη ατομική μου έκθεση και χαίρομαι ιδιαίτερα που πραγματοποιείται στον τόπο καταγωγής μου. Η Κυπαρισσία είναι το μέρος που με έχει βοηθήσει να συνδεθώ με τη φύση και τα στοιχεία της. Παρότι έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αθήνα και ταξιδεύω συχνά σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού, η Κυπαρισσία είναι το μέρος όπου συγκεντρώνομαι. Εδώ έχω ξεκινήσει τις περισσότερες ενότητες δουλειάς, σχεδιάζοντας σε μικρά χειροποίητα βιβλία με λευκές σελίδες που γεμίζουν με σκέψεις, όψεις, όνειρα. Κάποια στιγμή, θα χαρώ να παρουσιάσω στο σύνολό τους αυτά τα βιβλία που είναι γεμάτα με σχέδια.

 

Θέμα πολλών έργων σας στην έκθεση στην Κυπαρισσία είναι η Πάνω Πόλη. Έχετε καταφέρει να ζωγραφίσετε αυτό που νιώθετε για την Πάνω Πόλη Κυπαρισσίας;

Το οικογενειακό μας σπίτι στην Κυπαρισσία βρίσκεται στα καλντερίμια της Πάνω Πόλης, δίπλα στο Κάστρο. Με γοητεύει η ιστορία του τόπου και η αλληλεπίδραση των πολιτισμών που έχουν κατοικήσει εδώ, από αρχαιοτάτων χρόνων. Πρόκειται για ένα Δίκτυο στον χωροχρόνο. Το Δίκτυο αποτελεί το κύριο θέμα της δουλειάς μου και με έχει απασχολήσει από το ξεκίνημα της ατομικής εκθεσιακής πορείας το 2009, στις ενότητες «Φαντασιακές Μητροπόλεις», «Πόλεις στο Μέλλον», «Αστικές Εντυπώσεις», «Από τον Πιρανέζι στο Μάτριξ», «12+1 Φυσιογνωμίες», «Προσωποτοπιογραφίες», «Σχέση / Σχάση», «Αυτόπτες», «Υάδες», «Μαρμαρυγή».

 

Παράλληλα με την έκθεση κάνατε στην Κυπαρισσία μαθήματα σε εργαστήριο ζωγραφικής ενηλίκων. Οι εντυπώσεις σας ποιες είναι; Έχει δίψα ο κόσμος της περιφέρειας για τέχνη;

Διδάσκω ζωγραφική σε ενηλίκους από το 2000 και θέλησα για πρώτη φορά να προσφέρω δωρεάν για τον κόσμο της περιοχής δύο θεματικά εργαστήρια, στην Κυπαρισσία, που είναι ο τόπος καταγωγής μου. Το πρώτο, 26 έως 28 Ιουλίου, με θέμα την «Ελιά», έγινε στον φιλόξενο χώρο του ξενοδοχείου Kyparissia – Apollo Resort Art Hotel όπου βρίσκεται η ατομική έκθεση «50+1 ΌΨΕΙΣ». Η χορηγία διδασκαλίας και υλικών έγινε από το Ινστιτούτο «Όμοιοι της Μάνης», στα πλαίσια του προγράμματός του «Σχολείο Τέχνης 2024». Παρακολούθησαν το εργαστήριο κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής, αλλά και ξένοι φιλότεχνοι, που έμεναν προσωρινά εκείνες τις ημέρες στο χώρο του ξενοδοχείου. Το δεύτερο εργαστήριο ζωγραφικής ενηλίκων πραγματοποιήθηκε στον Μ.Ε.Σ.Κ. (Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κυπαρισσίας) ως προφεστιβαλική εκδήλωση, 5 έως 10 Αυγούστου και είχε ως θέμα την «Σύγχρονη Κυπαρισσία». Με εξέπληξε θετικά το πλήθος των ανθρώπων που σχετίζεται με τη ζωγραφική. Οι περισσότεροι είχαν ήδη γνώση του αντικειμένου, χωρίς αυτό να αποκλείει τη συμμετοχή αρχαρίων. Σίγουρα θα ξαναπραγματοποιήσουμε εργαστήρια ζωγραφικής τα επόμενα καλοκαίρια στην περιοχή γιατί η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη.

 

Είστε πολύ δραστήρια ζωγράφος. Εκθέσεις, μαθήματα, εικονογραφήσεις εκδόσεων κ.ά. Μπορούν σήμερα οι καλλιτέχνες να ζουν από την τέχνη τους;

Θεωρώ πως σε όλα τα επαγγέλματα, όταν η δουλειά είναι καλή και υπάρχει συναίσθηση της πραγματικότητας και των δυνατοτήτων, όλα βρίσκουν τον δρόμο τους. Η ζωγραφική είναι μια διεθνής γλώσσα που δεν απευθύνεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όσους ανθρώπους την εκτιμούν, ανεξάρτητα από τη μητρική τους γλώσσα. Η ζωγραφική είναι ένα εργαλείο επικοινωνίας αυτόνομο, όπως είναι και η γλώσσα του κάθε λαού. Πρόκειται για τη γλώσσα των εικόνων. Η κοινωνία είναι αυτή που αποφασίζει τι θεωρεί πως την αφορά και οτιδήποτε άλλο το πετάει έξω από το κοινωνικό σύνολο. Ένας ζωγράφος, αν θέλει να μπορέσει να συνεχίσει να εξελίσσεται, οφείλει να βιοποριστεί και να μην έχει την ναρκισσιστική νοοτροπία πως η κοινωνία του χρωστάει. Τρόποι βιοπορισμού υπάρχουν, είτε με κάτι παρεμφερές όπως είναι η διδασκαλία και οι εικονογραφήσεις, είτε με κάποιο άλλο επάγγελμα, που θεωρείται χρήσιμο από το κοινωνικό σύνολο και γι’αυτό, αμοίβεται. Οι συλλέκτες που κάποτε στήριζαν τον καλλιτέχνη οικονομικά με μηνιαίο εισόδημα, έχουν αποσυρθεί. Οι χώροι τέχνης βρίσκονται σε αμηχανία. Προσωπικά, ακολουθώ αυτόνομη πορεία με συνεργάτες που εμπιστεύομαι και δεν θα με υποβάλλουν σε ψυχική ταλαιπωρία.

 

Τα καλλιτεχνικά σχέδια για το μέλλον, άμεσο και πιο μακρινό, είναι ανακοινώσιμα;

Πολύ σύντομα, παρουσιάζω τη διδακτορική μου διατριβή, με την οποία ασχολούμαι τα έξι τελευταία χρόνια. Αφορά τους Έλληνες εικαστικούς καλλιτέχνες της διασποράς στην Νέα Υόρκη που έδρασαν εκεί από το 1950 έως το 1980 και τη σχέση τους με τη χώρα μας. Παράλληλα, ετοιμάζω την επόμενη ατομική έκθεση στο προσωπικό μου εργαστήριο, με καινούρια θεματική.