Πατριδοκάπηλοι πολλοί

και ναζιστές αντράκια

που στου κοσμάκη το πετσί

εχώνουν τα δοντάκια

Το σύμβολό τους καθιστό

μασούσε τα λογάκια

κι η ιστορία ντράπηκε

απ’ τα πολλά κατράκια

Είναι ελεύθερος κανείς

να ελεεί τα κτήνη,

μα είναι ό,τι χειρότερο

να γλύφει εκεί που φτύνει

Και όσο για την αλλαγή

της έρμης ιστορίας,

φασιστικός παροξυσμός,

κραυγή μιας υστερίας

Μα ο χρόνος είν’ αμείλικτος

και το παλιό σκοτώνει

και οι λαοί αντάμα πια

θα βρουν τι τους ενώνει

Παναγιώτης Λάππας, αγρότης από το Χανδρινού