Μπορεί πιο αποτελεσματικά να χτυπηθεί το φαινόμενο χρυσή αυγή αν δε χτυπηθεί η αιτία που το προκαλεί; Ασφαλώς και όχι. Μόνο που εδώ είναι γνωστή η αιτία και η «αρρώστια» δεν χρήζει διαγνωστικής διερεύνησης.
Όπως και τότε στη Γερμανία ο Χίτλερ ξεφύτρωσε μέσα απ’ το ίδιο το σύστημα για να το υπηρετήσει καλύτερα από κάθε άλλη «δημοκρατική» κυβέρνηση, έτσι σήμερα και η Χ.Α.
Η Siemens και μια σειρά επιχειρηματικοί κολοσσοί στήριξαν την άνοδό του Χίτλερ στην εξουσία και μάλιστα με την ανοχή της τότε Σοσιαλδημοκρατίας αφού απειλείτο η σταθερότητα του συστήματος. Βέβαια όπως και η Χ.Α. έτσι και ο Χίτλερ μέσα από εκλογές αναρριχήθηκε, δημοκρατικές εκλογές αυτής της γνωστής, υπάρχουσας δημοκρατίας. Της ίδιας δημοκρατίας που εδώ στην Ελλάδα, με υπουργό εσωτερικών το μετέπειτα δικτάτορα Μεταξά, σκότωσε τους απεργούς λιμενεργάτες στο λιμάνι της Καλαμάτας αλλά μετά προς μεγάλη λύπη διαφόρων δημοκρατών καταργήθηκε και ήρθε η 4η Αυγούστου με… πρωθυπουργό το Μεταξά πάλι κλπ κλπ. Ας μην μας λένε πολλά λοιπόν διάφοροι «δημοκράτες» όπως η νεολαία ΠΑΣΟΚ γιατί το κόμμα τους συνέβαλε στο να εκτραφεί το φίδι του φασισμού και να σπάσει το τσόφλι του αυγού.
Με λίγα λόγια φασίστες και φασισμό γεννά ο καπιταλισμός. Είναι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος. Χίτλερ, Μεταξάς, Παπαδόπουλος κλπ. Πάντα ωφελημένο το κεφάλαιο, πάντα τσακισμένος ο λαός. Και οι σύγχρονοι φασίστες άλλωστε είναι αυτοί που ουρλιάζουν για φοροελαφρύνσεις στους εφοπλιστές, που με τη στάση τους κατοχυρώνουν 18 ευρώ μεροκάματο και ζητωκραυγάζουν συγχαίροντας την κυβέρνηση για τις απολύσεις στην ΕΡΤ.
Όποιος αγνοεί ή παριστάνει ότι αγνοεί αυτό το δεδομένο όχι απλώς δεν πρόκειται να παλέψει το φασισμό αλλά συσκοτίζει την πραγματικότητα και στο τέλος ουσιαστικά αβαντάρει τους φασίστες.
Δεν μπορεί να μην το καταλαβαίνει αυτό κάποιος που «είναι μέσα στα πράγματα». Όλοι άλλωστε ξέρουμε ότι το Χίτλερ τον ισοπέδωσε η ΕΣΣΔ με 20 εκατομμύρια νεκρούς και αρχηγό τον Ι. Στάλιν (όσο και αν δεν αρέσει σε ορισμένους) όπως επίσης και ότι στην Ελλάδα βασικός πυρήνας της εθνικής αντίστασης στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, δημιουργήματα αμφότερα του ΚΚΕ, του κόμματος της εργατικής τάξης.
Τους εργάτες, λοιπόν, πολεμάει ο φασισμός. Αυτοί τον πάλεψαν και αυτοί κυρίως πρέπει να τον παλέψουν και σήμερα.
Αυτό σκεφτήκαμε κι εμείς στο σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου Καλαμάτας, ότι ως εργατικό σωματείο πρέπει να συνεννοηθούμε με τα άλλα σωματεία για να αποδοκιμάσει συνολικά η εργατιά της Μεσσηνίας την τότε αναγγελθείσα φασιστική φιέστα της Χ.Α. Καλέσαμε σε σύσκεψη όλα τα σωματεία και όχι μόνο τα ταξικά σωματεία (όπως ψευδέστατα αναφέρουν σε άρθρο), προτείναμε πλαίσιο κάνοντας υποχωρήσεις για να είναι αποδεκτό από τα περισσότερα σωματεία.
Βέβαια αμέσως μόλις εξαγγείλαμε σύσκεψη σωματείων έσπευσε η Αντιφασιστική κίνηση να καλέσει σε μάζωξη φορέων, σε άλλη ημερομηνία αλλά κατά τα άλλα πάντα … ενωτικά.
Στη σύσκεψη των σωματείων, όταν τους είπαμε πως η αντιφασιστική κίνηση δεν είναι σωματείο άρα δεν μπορεί να συμμετέχει αλλά να παρακολουθήσει απλώς, μας είπαν ότι … παίρνουν τα σωματεία τους (ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και αποχωρούν (ως άλλοι τσοπάνηδες που πήραν το κοπάδι τους) το οποίο και έκαναν, κάνοντας και άλλη διασπαστική συνάντηση σωματείων. Άλλη μια ενωτική κίνηση… από αυτούς που κλίνουν τη λέξη κίνημα-ενότητα σε όλες τις πτώσεις, αλλά μόνο όταν το κίνημα έχει το καπέλο του ΣΥΡΙΖΑ (ή της αδερφής οργάνωσης) ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαφορετικά το προσπερνούν.
Έφτασαν στο σημείο να μας εγκαλέσουν γιατί δεν συμμετείχαμε στην Αντιφασιστική πορεία που διοργάνωσαν με το γνωστό θολό περιεχόμενο αντίστοιχο της αντιφασιστικής πολεμικής… του Βενιζέλου (δημοκρατικό τόξο κλπ). Βέβαια τι άλλο να πουν για τη Χ.Α. εκτός από το αντιδημοκρατικό και βάρβαρο προφίλ της. Επ’ ουδενί δεν μπορούν να αγγίξουν το συστημικό της χαρακτήρα, αφού και οι δυο για το ίδιο σύστημα παλεύουν και παραπλήσια ανάλυση για την οικονομική κρίση κάνουν (λαμόγια, Τσοχατζόπουλοι κλπ.). Μας κάλεσαν μάλιστα, θου Κύριε, στον κοινό αγώνα (δια στόματος Μάκη λεβέντη) για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά. Δηλαδή στον αγώνα για την έλευση της κυβέρνησης Τσίπρα. Έλεος πια. Το είπαμε χίλιες φορές: στον καπιταλισμό καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει προοπτική στο λαό, πόσω μάλλον σήμερα σε τέτοιες συνθήκες. Και όσο και αν ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται, ας μην πέσει στην παγίδα της κυβερνώσας αριστεράς. Θα μας θυμηθεί αργά ή γρήγορα.
ΥΓ: Γνωστός αρθρογράφος τη μέρα της αντιφασιστικής πορείας είδε την κόκκινη μαργαρίτα στο μπαλκόνι του και τη μάδησε με τον καημό αν θα συμμετέχει το ΚΚΕ στην πορεία. Προφανώς την επομένη άνθισε κάποιο άλλο πρασινορόζ φυτό στο μπαλκόνι του που του έκρυβε τη θέα γι’ αυτό και δεν αντελήφθη και δεν έγραψε για τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο λιμάνι της Καλαμάτας.
*Μέλος της Τομεακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ και του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Καλαμάτας
