Η δημοτική αρχή προσπαθεί να δημιουργήσει το περιβάλλον ώστε η επιλογή μιας προαποφασισμένης λύσης να εμφανίζεται ως προϊόν... μελέτης και μονόδρομος. Έχουμε εμπειρία από τις μελέτες του κ. Νίκα… Αντί να ανοίξει τις πόρτες της σύσκεψης και να καλέσει να συμμετάσχουν σ’ αυτήν οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης, εξειδικευμένα στελέχη, όπως συνηθίζεται στην τοπική αυτοδιοίκηση, προτίμησε τις μυστικές συναντήσεις και τις ανακοινώσεις αλα καρτ. Με αλαζονεία ανακοινώνει ότι θα ενημερώσει την αντιπολίτευση όταν τελειώσουν οι ..μελέτες του.
Παρά το γεγονός ότι το Δημοτικό Συμβούλιο έχει αποφασίσει και η δημοτική αρχή έχει αποδεχθεί στο παρελθόν ως σωστή θέση τη διοργάνωση ημερίδας για το συγκεκριμένο θέμα, πριν από οποιαδήποτε μελέτη, προσπαθεί να ράψει ένα κοστούμι μελλοντικής λειτουργίας, για το οποίο η κοινωνία της Καλαμάτας είναι κατ’ αρχήν στη γωνία, και στην ούγια του γράφει τις λέξεις αλαζονεία, εμπορευματοποίηση και ελιτισμός.
Ο κ. Νίκας προσπαθεί να μπολιάσει την κοινωνία με την άποψη ότι ο πολιτισμός είναι κατ’ αρχήν εμπόρευμα και μπορεί μόνο να καταναλώνεται. Η αγορά είναι το παν και τα δημόσια πολιτιστικά αγαθά τίποτα. Διαφορετικά, πώς να εξηγήσει κανείς την παρουσία στη σύσκεψη ιδιωτών, επιχειρηματιών και εταιριών και την απουσία εκπροσώπων μιας διαφορετικής αντίληψης για τον πολιτισμό και συνεπώς τους καλύτερους όρους της συζήτησης για την αξιοποίηση του Μεγάρου Χορού;
Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι και κρίση λειτουργίας των θεσμών. Είναι κρίση ηθική. Είναι κρίση αντιλήψεων και τρόπου σκέψης. Για ένα τέτοιο μείζον θέμα, χρειάζεται δημόσιος διάλογος με επιμονή, με διάθεση να ακούσουμε τις αλήθειες των άλλων μέχρι να βρούμε το δρόμο μας ή τους παράλληλους δρόμους, εφόσον ο ένας δε θα ακυρώνει τον άλλο.