«ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»
Κείμενο με 139 υπογραφές, με το οποίο υποβάλλεται στο Δήμο Καλαμάτας το αίτημα να εκλογικευτούν τα δίδακτρα στις καλλιτεχνικές σχολές της Φάρις, ώστε να έχουν τα παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, κατατέθηκε στο Δήμο, ενώ έχει αναρτηθεί και στην παγκόσμια ηλεκτρονική κοινότητα AVAAZ.ORG, όπου επίσης συλλέγονται ηλεκτρονικές υπογραφές…
Το κείμενο έχει ως εξής: «Ανεβαίνοντας ένας επισκέπτης τα σκαλιά δίπλα από την εκκλησία της Υπαπαντής για να φθάσει στο κάστρο θα αντικρίσει ένα όμορφο νεοκλασσικό κτήριο, μέσα από το οποίο ξεπηδούν ένα σωρό μελωδίες. Αν κοντοσταθεί και λίγο θα δει αρκετά παιδιά να μπαινοβγαίνουν κρατώντας μουσικά όργανα, που κάποιες φορές τα ξεπερνούν στο μπόι. Ρωτώντας θα μάθει ότι εκεί στεγάζεται το Δημοτικό Ωδείο της πόλης.
Κατεβαίνοντας ο ίδιος επισκέπτης την Αριστομένους, αν στρίψει απέναντι από τα αγάλματα της πλατείας, θα συναντήσει ακόμα ένα όμορφο νεοκλασσικό κτήριο. Αν μπει μέσα θα δει πλήθος παιδιών να μαθαίνουν χορό. Ρωτώντας θα μάθει ότι εκεί στεγάζεται η Δημοτική Σχολή Χορού της πόλης.
Συνεχίζοντας την βόλτα του στην παραλία ο ίδιος επισκέπτης, μετά το λιμάνι θα συναντήσει ένα ακόμα νεοκλασσικό κτήριο, με ένα τεράστιο ζωγραφισμένο πανό να κοσμεί την πρόσοψή του. Αν μπει μέσα θα δει παιδιά κάθε ηλικίας να ζωγραφίζουν, να δημιουργούν με τον πηλό και με άλλα υλικά. Ρωτώντας θα μάθει ότι εκεί στεγάζεται το Δημοτικό Εικαστικό Εργαστήρι της πόλης.
Είναι σίγουρο ότι φεύγοντας από την πόλη μας αυτός ο επισκέπτης θα έχει σχηματίσει την άποψη ότι η πόλη μας θεωρεί την καλλιτεχνική παιδεία των παιδιών της μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Αν μάλιστα τύχει να μάθει ότι στην πόλη μας ιδρύθηκε το 1985 η πρώτη Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης της χώρας, θα θεωρήσει τους δημότες της πολύ τυχερούς αφού θα νομίσει ότι δίνεται σε όλους η δυνατότητα να συμμετάσχουν σε κάποια καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Ίσως η γνώμη του αυτή να αλλάξει αν μάθει και τα δίδακτρα που απαιτούνται για να παρακολουθήσει κάποιος τα μαθήματα που παραδίδονται από τις Δημοτικές αυτές σχολές. Για την εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου απαιτούνται το λιγότερο 25€ την ώρα. Για να παρακολουθήσει κάποιος μαθήματα αγγειοπλαστικής θα χρειαστεί περίπου 40€ τον μήνα, ενώ για να συμμετέχει στα μαθήματα χορού θα πρέπει να δαπανήσει γύρω στα 60€, ανάλογα το επίπεδο που βρίσκεται.
Βέβαια, οι ιθύνοντες προσαρμοζόμενοι στις επιταγές της εποχής θέσπισαν εκπτώσεις μέχρι 20% για ευπαθείς ομάδες (όπως πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, άνεργοι κ.α.) καθώς και για την φοίτηση αδερφών σε κάποια από τις σχολές της “Φάρις”. Ωστόσο, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό τους η ιδέα ότι μπορεί κάποιο παιδί να θέλει να μάθει μουσική αλλά να ασχοληθεί ταυτόχρονα και με τον χορό ή τα εικαστικά. 'Η πολύ περισσότερο ότι εκτός από τα παιδιά μιας οικογένειας, μπορεί και κάποιος γονιός να θέλει να ασχοληθεί με την μουσική ή τα εικαστικά. Έτσι όλες αυτές οι περιπτώσεις δεν δικαιούνται καμία έκπτωση επιβαρύνοντας υπέρογκα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, με αποτέλεσμα πολλές φορές να καλείται η κάθε οικογένεια να “ξεδιαλέξει” ποιο μέλος της θα συμμετέχει στα αντίστοιχα μαθήματα. Θεωρούμε ότι η κατάσταση που επικρατεί απέχει αρκετά από το να χαρακτηρίζονται οι σχολές Δημοτικές και η “Φάρις” κοινωφελής επιχείρηση. Χωρίς να λάβουμε μέρος στην αντιπαράθεση αν θα έπρεπε οι Δημοτικές Υπηρεσίες να παρέχονται δωρεάν στους δημότες (οι οποίοι επιβαρύνονται με δημοτικά τέλη), για τα κόστη λειτουργίας των Δημοτικών Σχολών και πώς αυτά προκύπτουν ή να συγκρίνουμε τα δίδακτρα των Δημοτικών Σχολών με άλλες ιδιωτικές εικαστικές σχολές και τι προσφέρει η κάθε μία από αυτές, θεωρούμε ξεκάθαρα ότι τα δίδακτρα των Δημοτικών Σχολών καλλιτεχνικής παιδείας είναι υπερβολικά.
Φυσικά δεν τίθεται κανένα θέμα αμφισβήτησης του υψηλού επιπέδου σπουδών που προσφέρουν, ούτε των στελεχών τους, του πάθους τους και της διάθεσης για προσφορά που τα διακρίνει.
Ωστόσο και μόνο το επίθετο “δημοτικός” στους τίτλους των σχολών θα έπρεπε να μεταφράζεται σε υψηλού επιπέδου σπουδών (όπως και γίνεται), προσιτές όμως σε όλους.
Θέλουμε να μπορούμε να δώσουμε την δυνατότητα στα παιδιά μας να διαλέξουν με τί θέλουν να ασχοληθούν, να πειραματιστούν με την μουσική, τον χορό και τα εικαστικά, όπως κάναμε και κάποιοι από εμάς στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της ΔΕΠΑΚ. Δεν θέλουμε να κοιτάμε το πορτοφόλι μας κάθε φορά που το παιδί μας ζητάει να συμμετάσχει σε κάποια Δημοτική Σχολή.
Ίσως κάποιοι από εμάς να θέλουν να συνεχίσουν αυτό που σταμάτησαν ως παιδιά ή ακόμα και να πραγματοποιήσουν ένα παιδικό όνειρο.
Το επιχείρημα της γενικότερης οικονομικής κατάστασης δεν μας συγκινεί. Ιδιαίτερα στη σημερινή οικονομική κατάσταση ο Δήμος θα έπρεπε να δώσει διέξοδο σε μικρούς και μεγάλους να συμμετάσχουν στην καλλιτεχνική παιδεία. Η ενασχόληση με οποιοδήποτε από τα αντικείμενα της μουσικής, του χορού ή των εικαστικών πέρα από όλες τις άλλες θετικές επιδράσεις που είναι γνωστές στους περισσότερους, απεγκλωβίζει τους συμμετέχοντες από το πλέγμα απαισιοδοξίας που μας έχει περιβάλλει και βοηθάει στην καλύτερη αντιμετώπιση της καθημερινότητας μικρών και μεγάλων.
Ζητάμε η καλλιτεχνική παιδεία που προσφέρεται από τον Δήμο μας να είναι προσιτή σε όλους και όχι σε λίγους και εκλεκτούς.
- Εξορθολογισμός – μείωση των διδάκτρων σε όλες τις Δημοτικές Σχολές καλλιτεχνικής παιδείας
- Σημαντικές εκπτώσεις στα μέλη της ίδια οικογένειας και στα δίδακτρα των Δημοτικών Σχολών που αφορούν το ίδιο άτομο
- Θέσπιση ικανοποιητικού αριθμού υποτροφιών αριστείας και για τις ευπαθείς ομάδες
- Καμία έκπτωση στο επίπεδο των σπουδών
Ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών:
http://www.avaaz.org/el/petition/Dimotiko_Symvoylio_Dimo Kalamatas_Kallitehniki_paideia_gia_oloys/?nyhQIib».