Του Πέτρου Τσώνη 
Ήρθαν οι απόκριες και ήδη άρχισαν οι ετοιμασίες για τα γλέντια και τις χαρές. Πανάρχαια έθιμα που ξεκινούν από τις Διονυσιακές γιορτές των Ελλήνων και συνεχίζονται από αυτές των Ρωμαίων για να φθάσουν πλήρως εκφυλισμένες σ’ εμάς…

Τι σχέση άραγε έχουν τα σημερινά καρναβάλια με τα έθιμα και τις παραδόσεις του λαού μας; Χωρίς δεύτερη σκέψη απαντάμε καμία, πλην ελαχίστων περιπτώσεων που θα αναφερθούμε στη συνέχεια.
Τι σχέση μπορεί να έχουν οι Διονυσιακές γιορτές των Ελλήνων με τις σημερινές αθλιότητες, τα κιτς άρματα, τις γελοίες ενδυματολογικές προτάσεις, τις ντάπα-ντούπα μουσικές; Έχετε άραγε ακούσει ελληνική μουσική στα γιαλαντζί καρναβάλια ανά τη Μεσσηνία;
Πού είναι άραγε τα υπέροχα δημοτικά μας τραγούδια, που είναι τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά μας τραγούδια; Γιατί άραγε μηρυκάζουμε ό,τι μας σερβίρουνε οι έμποροι της διασκέδασης;
Τι δουλειά και τι σχέση μπορεί να έχει ο Έλληνας με τη βραζιλιάνικη παράδοση;
Και φυσικά ακόμη στα χωριά μας υπάρχουν οάσεις μέσα σ’ αυτήν την καρναβαλίστικη έρημο. Δεν θα αναφερθώ στην Ελλάδα γενικότερα αλλά εδώ, στον τόπο μας.
Μια τέτοια σπουδαία όαση βρίσκεται στον Ταΰγετο, στη Νέδουσα, όπου σαν άσβεστη φλόγα την κρατούσαν χιλιάδες χρόνια οι κάτοικοι του χωριού.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια την ανακαλύψαμε και εμείς οι πολλοί.
Ευτυχώς δεν την μολύναμε χάρη στη μεγάλη προσπάθεια των Νεδουσαίων που δεν επιτρέπουν παρεκτροπές και χυδαιότητες. Όσοι δεν πήγατε να δείτε το δρώμενο της Νέδουσας έχετε χάσει και καλό είναι φέτος να το προγραμματίσετε.
Ψήγματα από τα παλιά μας έθιμα υπάρχουν ακόμη και στα μεταλλαγμένα καρναβάλια. Όπως η Κρεμάλα με τη Γριά Συκού αλλά και οι φωτιές στη Μεσσήνη.
Ψήγματα χρυσού μπορεί να βρει κανείς και στα χωριά της Μεσσηνίας με τις μπαρμπούτες και τα κάθε λογής μασκαρέματα.
Καταστάσεις όμως γλεντιού και ψυχαγωγίας μπορούμε να φτιάξουμε με τις παρέες μας. Δεν χρειάζονται πολλά μπιχλιμπίδια για να το πετύχουμε.
Ο Διόνυσος θα μας βοηθήσει να το καταφέρουμε…