Στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε, μέσα στον κουρνιαχτό που σηκώνουν οι διάφοροι αργυρώνητοι Φιλιππίζοντες, προπαγανδιστές της νέας τάξης πραγμάτων και πλιατσικολόγοι της συνείδησης των ανθρώπων, εύκολα μπορεί να κρύψει κανείς το πρόσωπό του πίσω από καλοφτιαγμένες μάσκες οιασδήποτε μορφής και απεικόνισης για εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών.
Η έννοια αριστερά επίσης ουδέποτε υπήρξε κονκάρδα, που χαρακτήριζε αυτόν που την κρεμούσε στο πέτο του. Αντίθετα, ανέκαθεν απαιτούσε μια συνεχή, επίμονη και βασανιστική διαδικασία αυτοεπιβεβαίωσης του περιεχομένου της και πάντοτε την καταβολή προσωπικού τιμήματος. Δυστυχώς σήμερα έχει ξεχειλώσει τόσο πολύ ο όρος «αριστερά», κατόπιν μάλιστα της πλήρους αποκάλυψης και απαξίωσης των γνήσιων εκφραστών του πολιτικού κατεστημένου της χώρας μας (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) που χρησιμοποιείται, είτε ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ είτε ως εφαλτήριο προσωπικών φιλοδοξιών είτε ως κοινωνική επένδυση και το χειρότερο ως ανάχωμα, στην ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης των ανθρώπων προς όφελος της διατήρησης της σημερινής καταθλιπτικής πραγματικότητας.
Υπάρχει λοιπόν αναγκαιότητα επανακαθορισμού και επαναπροσδιορισμού του περιεχομένου της έννοιας «αριστερά» για καθαρά λόγους αυτοπροστασίας της από τους ευκαιριακούς καιροσκόπους, που σε συνθήκες κρίσης εύκολα κουρνιάζουν στις πρόθυμες φτερούγες της, αλλά και για να μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στα γεννητούρια της καινούργιας κατάστασης που ούτως ή άλλως εγκυμονεί η εποχή μας.
Δυστυχώς όμως οι εμφανιζόμενοι σήμερα σαν ηγέτες των λεγομένων κομμάτων της «αριστεράς» με πρώτο και καλύτερο τον κ. Τσίπρα του ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν υπηρετούνε αυτή την αναγκαιότητα, αλλά με τα λεγόμενά τους και τις πράξεις τους προσφέρουν τεράστια υπηρεσία στην δυσφήμιση της αριστεράς, στο όνομα της οποίας χιλιάδες αγωνιστές δεκαετίες ολόκληρες θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους.
Πιο συγκεκριμένα: Όπως κάθε φορά πριν τις εκλογές και με ιδιαίτερη έμφαση σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο ο ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ, υπηρετώντας τις επικοινωνιακές ανάγκες των εκλογικίστικων στόχων του, παίζει και πάλι το παιχνίδι της ενότητας της αριστεράς, εκμεταλλευόμενος με χυδαίο τρόπο τον καημό των απλών ανθρώπων για άμεσες λύσεις και την επιθυμία τους να τιμωρήσουν τα κόμματα του δικομματισμού.
Η θέση του ΚΚΕ απέναντι στην πρόταση για εκλογική συνεργασία ή και κυβέρνηση των «δυνάμεων της αριστεράς» είναι γνωστή: Κριτήριο είναι το γεγονός ότι το ΚΚΕ παλεύει για έξοδο από την EE με λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, ενώ π.χ. ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ πασχίζουν να διαχειριστούν «πιο ανθρώπινα» την εξουσία των μονοπωλίων.
Η θέση αυτή του ΚΚΕ δεν καθορίζεται σε καμία περίπτωση από το μπόνους των 50 εδρών, ωστόσο, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη δημαγωγία που ασκείται από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα τους.
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, παριστάνει ότι δεν γνωρίζει τον εκλογικό νόμο και ψαρεύει σε θολά νερά επαναλαμβάνοντας το ψέμα ότι δήθεν ένας συνασπισμός των «δυνάμεων της αριστεράς» θα μπορούσε να αποσπάσει το μπόνους των 50 εδρών. Στη συζήτηση που είχε την Κυριακή (18/3/2012) στην εκπομπή «Καλημέρα ΣΚΑΪ» με τον Γ. Αυτιά και τη Μ. Τσέγκου, ο Τσίπρας είπε: «Σήμερα βλέπουμε ότι αθροιστικά οι δυνάμεις της αριστεράς είναι στο 40%. Και βλέπουμε ότι, αν μπορούσε να υιοθετηθεί η δική μου πρόταση, με υπερβάσεις βεβαίως, όλοι να κάνουμε υπερβάσεις για να αντιληφθούμε ότι το κύριο αυτή τη στιγμή είναι να σώσουμε την κοινωνία και όχι να αυξήσουμε τους βουλευτές μας, η αριστερά θα ήταν πρώτη πολιτική δύναμη και θα έπαιρνε και τις 50 έδρες μπόνους και θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα μίνιμουμ πρόγραμμα για να φύγουμε απ' αυτή τη λαίλαπα. Δυστυχώς αυτό δεν έχει γίνει αποδεκτό από τις ηγεσίες των κομμάτων, αλλά η πρότασή μας είναι πάνω στο τραπέζι για την επόμενη μέρα των εκλογών».
Ο κ. Τσίπρας παρότι γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί γιατί ο εκλογικός νόμος προβλέπει ότι το μπόνους των 50 εδρών το παίρνει το πρώτο αυτοτελές κόμμα, επιχειρεί επίμονα την παραπλάνηση του λαού.
Παραθέτω αυτούσιο το συγκεκριμένο απόσπασμα από τον εκλογικό νόμο: «Στο αυτοτελές κόμμα, που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό έγκυρων ψηφοδελτίων στο σύνολο της Επικράτειας, παραχωρούνται, επιπλέον των εδρών που λαμβάνει, σύμφωνα με την παράγραφο 1, πενήντα (50) ακόμη έδρες (...) Η επιπλέον παραχώρηση πενήντα (50) εδρών γίνεται, επίσης, σε συνασπισμό συνεργαζόμενων κομμάτων, εφόσον ο μέσος όρος της δύναμης των κομμάτων, που τον απαρτίζουν, είναι μεγαλύτερος από τη δύναμη του αυτοτελούς κόμματος, που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό έγκυρων ψηφοδελτίων. Ο μέσος όρος προκύπτει από τη διαίρεση του ποσοστού που έλαβε ο ανωτέρω συνασπισμός δια του αριθμού των κομμάτων που τον αποτελούν».
Δηλαδή, ακόμα και αυτό το δημοσκοπικό ποσοστό που παρουσιάζει ο Α. Τσίπρας, συμψηφίζοντας αυθαίρετα το ΚΚΕ με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ - ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ, δεν μπορεί να δώσει σε έναν «συνασπισμό αριστερών δυνάμεων» το μπόνους των 50 εδρών, γιατί σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, εκείνο που λαμβάνεται υπόψη δεν είναι η δύναμη του συνασπισμού των κομμάτων, αλλά ο μέσος όρος της δύναμης των κομμάτων που τον απαρτίζουν. Ένα παράδειγμα: Στην υποθετική περίπτωση που υπήρχε μια εκλογική συνεργασία ΚΚΕ –ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ και ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ όπως προτείνει και συγκέντρωνε ποσοστό 40%, τις 50 έδρες θα ελάμβανε το αυτοτελές κόμμα που θα συγκέντρωνε το 11% των ψήφων και όχι ο συνασπισμός τεσσάρων κομμάτων, αφού το πηλίκον 40:4 = 10%.
Κοροϊδεύει ο Α. Τσίπρας και το ρίχνει στη δημαγωγία προς άγραν ψήφων και εντυπώσεων.
Στην τακτική του αυτή συνεπικουρείται προκλητικότητα από όλα τα κεντρικά ΜΜΕ ιδιοκτησία των μεγαλοεργολάβων και μεγαλοεπιχειρηματιών με όργανό τους τους μαέστρους προβεβλημένους μεγαλοδημοσιογράφους, με προφανέστατη στόχευση την διοχέτευση της λαϊκής οργής σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια.
Όμως ο κ. Τσίπρας παρά την αποκάλυψη της πολιτικής του απάτης συνεχίζει ακάθεκτος να την χρησιμοποιεί και μάλιστα να την εμπλουτίζει με νέα ψεύδη, επανερχόμενος δριμύτερα.
Στο ΒΗΜΑ της 8ης Απριλίου 2012 δηλώνει: «Προτείνουμε λοιπόν ανοιχτά την προεκλογική συνεργασία της Αριστεράς στις μονοεδρικές περιφέρειες με ένα σαφές αντιμνημονιακό πρόσταγμα. Είναι οκτώ έδρες. Ας μην τις χαραμίσουμε ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στη ΝΔ. Μία σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγων στις μονο-εδρικές μπορεί να αναδειχθεί πρώτη δύναμη σε αυτές και να αφαιρεθούν έστω οκτώ έδρες από τα κόμματα του μνημονίου. Οι διαφορετικές μας πορείες δυστυχώς πάνε να δώσουν δώρο το μπόνους των πενήντα εδρών στον κύριο Σαμαρά. Ας μη χαρίσουμε και τις μονοεδρικές».
Και μάλιστα επιδεικνύων αξιοθαύμαστη γαλαντομία «προσφέρει» στο ΚΚΕ 4 έδρες από τις οκτώ (8) λέγοντας: «Εμείς δηλώνουμε εκ των πρότερων ότι δεν θέλουμε παρά μία μόνο από τις οκτώ. Στις υπόλοιπες θα στηρίξουμε τα άλλα κόμματα. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να συμφωνήσουμε ότι στις τέσσερις θα στηρίξουμε όλοι το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, στις δύο της ΔΗΜΑΡ, σε μία των Οικολόγων και σε άλλη μια του ΣΥΡΙΖΑ». Ψεύδεται όμως και πάλι συνειδητά αφού αποκρύπτει ότι οι οκτώ (8) αυτές έδρες ακόμη και εάν τις κέρδιζε η συνεργασία των «αριστερών δυνάμεων», ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΣΑΜΑΡΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, με βάση τον εκλογικό νόμο που καθορίζει την Ελλάδα ως μία ενιαία εκλογική περιφέρεια. Δηλαδή μία έδρα που θα κέρδιζε ένα κόμμα της συνεργασίας π.χ. στην Ευρυτανία θα αφαιρείτο π.χ. από τη Μεσσηνία. Σε τέτοιου είδους ψεύδη στηριζόμενος ο κ. Τσίπρας μιλάει για «κυβέρνηση της Αριστεράς» στις 7 Μαϊου.
Περιορίζομαι στην αποκάλυψη της συνειδητής εξαπάτησης των ψηφοφόρων και δεν σχολιάζω, λόγω ελλείψεως χώρου, τον αυτονόητο πολιτικό τυχοδιωκτισμό και την εκλογικίστικη παλαιοκομματική νοοτροπία που περικλείει μια τέτοια πρόταση αφού π.χ. καλούνται οι κομμουνιστές να ψηφίζουν στον Α’ Νομό το ΚΚΕ, στον Β’ Νομό τον ΣΥΡΙΖΑ, στον Γ’ Νομό την ΔΗΜΑΡ, και στον Δ’ Νομό τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ. Προφανώς για τον κ. Τσίπρα αυτό να σημαίνει πολιτική ευελιξία, εμείς θα εξακολουθούμε να το λέμε πολιτικό τυχοδιωκτισμό.
Όμως δικαίωμα του κ. Τσίπρα είναι να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε εκλογικίστικη τακτική επιλέγει, για χυδαίους ψηφοθηρικούς σκοπούς και ο λαός κρίνει. Εκείνο που δεν δικαιούται ο κ. Τσίπρας είναι να κατηγορεί το ΚΚΕ ότι απορρίπτοντας τις παραπάνω απατηλές και τυχοδιωκτικές προτάσεις «κάνει δώρο το μπόνους των πενήντα εδρών στον Σαμαρά και τις οκτώ έδρες των μονοεδρικών στον δικομματισμό».
Αυτό ξεφεύγει από τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης και αποτελεί αισχρή συκοφαντία και αποκαλύπτει ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει τσίπα. Προφανώς είτε προσεβλήθη από ανίατο μικρομεγαλισμό, είτε μετράει το μπόι του με τον ίσκιο του, είτε αγνοεί την ιστορία των ταξικών αγώνων του λαού μας, είτε ακολουθεί συστηματικά πρόγραμμα αποτοξίνωσης από κάθε ριζοσπαστική προσέγγιση των πραγμάτων.
Διαφορετικά θα μπορούσε πολύ εύκολα να κατανοήσει ότι στις 7 Μαϊου την εξουσία στην Ελλάδα θα έχουν και πάλι οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλοεργολάβοι, οι εφοπλιστές, με όργανο τους το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ και δεν ανατρέπεται με κυβερνητικές ονειρώξεις ούτε με συμπόρευση μαζί τους, αλλά με αδιάκοπο και οργανωμένο ταξικό αγώνα ενάντια τους που δυστυχώς σήμερα μόνο το ΚΚΕ μπορεί να οργανώσει, ώστε την εξουσία να την πάρει στα χέρια του ο ίδιος ο λαός.
Τέλος για να μην θεωρηθεί ότι οδηγήθηκα στους παραπάνω χαρακτηρισμούς από πολιτική αντιπαλότητα αφιερώνω στον κ. Τσίπρα δήλωση του ιδεολογικού και πολιτικού του πατέρα, το δακτυλίδι του οποίου για την αρχηγία του κόμματός του φοράει, του Αλέκου Αλαβάνου, ο οποίος στο ΒΗΜΑ στις 8 Απριλίου 2012 δήλωσε: «Δεν είναι έντιμο να λες στην κοινωνία ότι είμαι Αριστερά, θα καταργήσω όλους του νόμους του μνημονίου, θα γυρίσουμε εκεί που ήμασταν αλλά θα μείνουμε και στην Ευρωζώνη. Αυτό δεν γίνεται».
