Ύστερα από πολύχρονη, επίμονη και επίπονη ενδελεχή έρευνα ο συγγραφέας συγκέντρωσε και παρουσιάζει μια συναρπαστική επιστημονική εργασία, που διαβάζεται και σαν ιστορικό αφήγημα, όχι μόνο χάρη στην εξαιρετική γραφή του αλλά και για την ανάδειξη του ιστορικού πλαισίου εκείνης της εποχής, τότε που το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, μετά την Επανάσταση του 1821, προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του. Μια εποχή με πολλές δυσκολίες και διαιτερότητες, τις οποίες ο συγγραφέας-ερευνητής εξετάζει διεξοδικά.
Το βιβλίο αναφέρεται εκτενώς στα εκπαιδευτικά ζητήματα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος το διάστημα 1833-1843, περιλαμβάνοντας την “κληρονομιά” του Καποδίστρια, τη θεσμοθέτησή τους από τη Βαυαρική Κυβέρνηση και τον Όθωνα, την προσαρμογή τους στην πραγματικότητα εκείνης της εποχής και τελικά την αποτελεσματικότητα αυτών των επιλογών.
Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας “η εκπαίδευση, η οποία κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου του Ελληνικού Κράτους γίνεται αποδεκτή ως το θεμελιώδες μέσον της εθνικής, την κοινωνικής και της πολιτικής σταθεροποίησης, επόμενο ήταν να προβάλει την προβληματική της στο ιδεολογικό, πολιτιστικό και πολιτικό περιεχόμενο αυτής”.
“Οι παράγοντες οι οποίοι καθόρισαν το εκπαιδευτικό σύστημα του νέου Ελληνικού Κράτους τον 19ο αιώνα ήταν πολλοί και διαφορετικοί. Αρχικά υπήρχε το όραμα για ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα καταφέρει να μεταβιβάσει το νέο σύστημα αξιών στο εσωτερικό κυρίως των εκπαιδευτικών μηχανισμών και θα πετύχει τον κοινωνικοποιητικό και εθνοποιητικό του ρόλο. Τα χαρακτηριστικά αυτά όμως απείχαν πολύ από τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας κατεξοχήν αγροτική,ς η οποία αντιστεκόταν στις αλλαγές. Οι προσδοκίες σε σχέση με τις δυνατότητες του νέου ελληνικου κράτους επίσης ήταν σε απόσταση. Τα πάντα στην αρχή είναι ρευστά. Η Ελλάδα ψάχνει τα σχολικά προσωπα που της αρμόζουν και αυτό ήταν τελικά ένα απλό αρχικό εκπαιδευτικό σχήμα με μεγάλη πίστωση χρόνου και λίγα έξοδα για την υλοποίησή του”.
Μια υλοποίηση που τελικά προφανώς δεν ολοκληρώθηκε μιας και οι δυσκολίες που συνεχώς προέκυπταν δεν άφηναν τέτοιου είδους περιθώρια.
Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης, με βάση τα στοιχεία που ο συγγραφέας παραθέτει, θα διαπιστώσει γιατί τελικά το όραμα για ένα εκπαιδευτικό σύστημα υψηλών προδιαγραφών δεν υλοποιήθηκε.
Τον πρόλογο του αξιόλογου αυτού βιβλίου υπογράφει ο καθηγητής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Κώστας Κωστής, ενώ στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται εκτενέστατη και πολυσέλιδη βιβλιογραφία καθώς και αρχειακές πηγές που ο συγγραφέας ερεύνησε και μελέτησε. Μεταξύ αυτ΄γων και έγγραφα από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και τη Λαϊκή Βιβλιοθήκη της Καλαμάτας.
Εν ολίγοις ένα βιβλίο πολύτιμο για όσους ενδιαφέρονται για την εν Ελλάδι εκπαιδευτική ιστορία και εξακολουθούν να προβληματίζονται για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της εκπαίδευσης στον Ελλαδικό χώρο. Περισσότερα σύντομα.
