Όσον αφορά εμένα, βάσει προσχεδίου προβλεπόταν η δυνατότητα να μισθώσω μόλις 1 μέτρο στο νότια παρακείμενο της καφετέριας μου χώρο, που έχει μήκος 5,2 μέτρα και καθόλου χώρο στον βόρεια παρακείμενο της καφετέριας μου χώρο, που έχει μήκος περίπου 2,00 μέτρα. Δηλαδή από τα 7,2 συνολικά περίπου μέτρα μήκους των εκατέρωθεν κοινόχρηστων χώρων, μου έδιναν το δικαίωμα να μισθώσω μόλις 1 μέτρο πλέον της πρόσοψης μου. Φυσικά εξέφρασα τις αντιρρήσεις μου και η συνάντηση έληξε με τη δέσμευση του κ. Αδαμόπουλου ότι θα ακολουθήσει επόμενη συνάντηση για όλα τα θέματα που οι επαγγελματίες είχαμε θέσει.
Σε τυχαία συνάντηση που είχα έπειτα από αρκετές μέρες με τον κ. Τσώνη ενώπιον και τρίτου προσώπου, με ρώτησε πόσα μέτρα με ενδιαφέρει να μισθώσω πλέον της πρόσοψής μου και του αποκρίθηκα τουλάχιστον 4,00 συνολικά, οπότε και με διαβεβαίωσε ότι θα ικανοποιήσει το «λογικό» αίτημα μου. Ως εκ τούτου βρισκόμουν σε αναμονή για τη δεύτερη συνάντησή μας και την ικανοποίηση του «λογικού» μου αιτήματος. Αυτό όμως δεν έγινε!
Στις 22/02/16 τυχαία πληροφορήθηκα ότι θα ψηφιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο το θέμα των κοινόχρηστων χώρων της “Μικρής Πλατείας” και παρευρέθηκα εκφράζοντας τις αντιρρήσεις μου διότι:
1. Δεν πραγματοποιήθηκε η υποσχόμενη διαβούλευση και ως εκ τούτου αιτήθηκα την αναβολή συζήτησης από το δημοτικό συμβούλιο του θέματος μέχρι τη συνάντηση της δημοτικής αρχής με όλους τους ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος της κάτω πλατείας. Το αίτημα μου όμως απερρίφθη και επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος να λυπάται ο κ. Τσώνης για το ότι δεν ήμασταν όλοι εκεί.
2. Θεωρώ ότι η κατανομή των παραχωρούμενων από την δημοτική αρχή κοινόχρηστων χώρων, προς μίσθωση, πέρα από την πρόσοψη (που εκ του νόμου κάθε καταστηματάρχης υγειονομικού ενδιαφέροντος δικαιούται) είναι μεροληπτική και άδικη.
Ζητώντας το λόγο που μου στερούν το δικαίωμα να μισθώσω επιπλέον χώρο, πράγμα που εξυπηρετεί οικονομικά το Δήμο, η απάντηση εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής ήταν ότι ειδικά για το νότιο του καταστήματος μου κοινόχρηστο χώρο (μήκους 5,2 μέτρων) υπάρχουν αντιρρήσεις εκ μέρους της ενοικιάστριας που διατηρεί κατάστημα μη υγειονομικού ενδιαφέροντος και επιθυμεί να μην αναπτύσσονται τραπεζοκαθίσματα σε όλη την πρόσοψή της. Σημειωτέον δε ότι στην εν λόγω πρόσοψη βρίσκεται και η είσοδος της αποθήκης του καταστήματός μου για την οποία έχω ήδη αιτηθεί να μείνει ελεύθερος διάδρομος 1,5 μέτρων για τις ανάγκες τροφοδοσίας του, ο οποίος βεβαίως μπορεί να εξυπηρετεί και την συγκεκριμένη μη υγειονομικού ενδιαφέροντος καταστηματάρχη.
Αναφορικά δε στη βόρεια πλευρά των 2,00 μέτρων περίπου, η απάντηση ήταν ότι πρέπει να τηρηθεί διάδρομος για το κτίριο που βρίσκεται πάνω από το κατάστημά μου. Ενημέρωσα ότι δεν υπάρχει μισθωτής και δε γίνεται χρήση του κτιρίου από τον ιδιοκτήτη, του οποίου προτίθεμαι να προσκομίσω συγκατάθεση για την μίσθωση του διαδρόμου και μάλιστα με όρο την άμεση απομάκρυνση των τραπεζοκαθισμάτων μου εάν υπάρξει μελλοντική αντίρρηση εκ μέρους του. Βεβαίως ο κ. Ξαρχάκος εξέφρασε δημόσια τη βούλησή του να μη μου ενοικιαστεί ούτε αυτός ο χώρος δήθεν προς αποφυγή μελλοντικών ενστάσεων από τους μελλοντικούς ενοικιαστές, ενώ δεν αποκρίθηκε στην ερώτησή μου γιατί την ίδια στιγμή μισθώνονται κοινόχρηστοι χώροι μπροστά από άλλα καταστήματα μη υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ο κ. Ξαρχάκος είναι σίγουρος ότι οι λοιποί επαγγελματίες μη υγειονομικού ενδιαφέροντος (σε πλειοψηφία ενοικιαστές) δε θα αλλάξουν γνώμη στο μέλλον για την ενοικίαση της προβολής των καταστημάτων τους ή αυτό τον ανησυχεί μόνο στη δική μου περίπτωση;
Αισθάνθηκα δε και υποχρέωση(!) αφού ο κ. Ξαρχάκος είπε ότι “μου κάνουν χάρη που δεν μου περιορίζουν και την προβολή μου διότι υπάρχει παρτέρι στον εν λόγω διάδρομο”. Λυπάμαι κε Αντιδήμαρχε Πεταλιδίου, που τις τεχνικές ιδιομορφίες της μικρής πλατείας της Μεσσήνης τις προβάλετε ως κώλυμα μόνο στην περίπτωσή μου, ενώ άλλα παρτέρια δεν αποτελούν για εσάς κώλυμα και δίνετε ευνοϊκή λύση.
Ο κ. Αδαμόπουλος διαμήνυσε ότι “δεν θα κάνουν οι επαγγελματίες κουμάντο”. Αν εννοείτε τους επαγγελματίες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος θεωρώ ότι ο καθένας απλά ζητάει χώρο για να ‘’αναπνεύσει’’ το κατάστημα του, κάτι που φυσικά ωφελεί οικονομικά το Δήμο με τη μίσθωση των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Αν όμως εννοείτε τους επαγγελματίες καταστημάτων μη υγειονομικού ενδιαφέροντος εσείς να μας πείτε από πού προβλέπεται να καθορίζουν κατά βούληση τους τα μέτρα που μισθώνει ο Δήμος;
Ο κ. Τσώνης λόγω “του νεαρού της ηλικίας μου“ δε θα έπρεπε να μου δώσει όπως σε άλλους την ίδια ευκαιρία και δικαίωμα να εργαστώ και να κρατήσω την επιχείρησή μου σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο, σεβόμενος τουλάχιστον ότι το κατάστημά μου εσωτερικά είναι πολύ μικρό;
Θέλοντας λοιπόν να υπερασπιστώ τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της επιχείρησής μου σε απαντήσεις που ήταν ασαφείς και με φανερή εμπάθεια διότι δεν είμαι “κερδισμένος”, όπως με χαρακτήρισαν, αλλά αδικημένος, η δημοτική αρχή με έκρινε εριστικό;;;
Ο νέος κανονισμός που ψήφισε η πλειοψηφία είχε τελικά επιλεκτικές παραχωρήσεις, αφού για το δικό μου κατάστημα δεν έγινε καμία μετατροπή.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ;;;
Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος μου,
Βασίλης Στεφάνου (ιδιοκτήτης Placebo)
