Ειδικότερα, ο Θανάσης Πετράκος ανακοίνωσε χθες: “Η κυβέρνηση αφού με την πολιτική της οδήγησε το ΙΓΜΕ σε αδιέξοδο τώρα με την κατάθεση του νομοσχεδίου με μορφή «κατεπείγοντος», προχωράει στη κατάργηση του ΙΓΜΕ και ιδρύει στη θέση του το ΕΑΓΜΕ, το οποίο είναι μια δημόσια υπηρεσία ελεγκτικού-γνωμοδοτικού χαρακτήρα, με πολύ λίγο προσωπικό. Με την κατάργηση του ΙΓΜΕ η χώρα χάνει το σημαντικότερο επιστημονικό της εργαλείο και μένει ανοιχτό το πεδίο για ασυδοσία δράσης των εγχώριων και ξένων μεταλλευτικών επιχειρήσεων, για τη ληστρική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.
Ταυτόχρονα προβαίνει σε μια προκλητική αντεργατική ενέργεια, αφενός «νομιμοποιώντας» την κλοπή 3,5 εκατ. € που αφορούν αναδρομικές αμοιβές των εργαζόμενων, με βάση τελεσίδικες αποφάσεις δικαστηρίων και νομοθετικές ρυθμίσεις, αφ’ ετέρου καταπατώντας τα εργασιακά δικαιώματα του μεταφερόμενου προσωπικού (ΣΣΕ, Κανονισμοί, κά).
Η συγκεκριμένη καταστροφική επιλογή δεν είναι ασφαλώς τυχαία.
- Επιβεβαιώνεται ότι η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης είναι συνέχεια της πολιτικής της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου η οποία κατάργησε τότε το ΙΓΜΕ και το επανίδρυσε το πρώτο 6μηνο του 2015 ο μοναδικός αντιμνημονιακός υπουργός Ενέργειας ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
- .Αποτελεί επιβεβαίωση της πολιτικής «λιτότητας και επιτροπείας», που εφαρμόζεται σχεδόν δέκα χρόνια τώρα, από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ+Προθύμων και συνεχίζεται με το νέο «άτυπο» μνημόνιο το 2019-22, το οποίο προβλέπει μείωση κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις κερδοφόρων ΔΕΚΟ, ξεπούλημα δημόσιας περιουσία και υποδομών, υποβάθμιση κοινωνικών και ερευνητικών υποδομών (όπως το ΙΓΜΕ), μεγάλη φορολεηλασία κλπ, για την επίτευξη των «αιματηρών πλεονασμάτων» χάριν των δανειστών.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» είναι ριζικά αντίθετη στην κατάργηση του ΙΓΜΕ.
Το ΙΓΜΕ χρειάζεται στήριξη και αναβάθμιση του ρόλου του, ώστε να γίνει ένας από τους βασικούς μοχλούς παραγωγικής ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της οικονομίας, με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων και με αξιοποίηση του ερευνητικού δυναμικού για την επίλυση κρίσιμων γεωτεχνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των εργαζόμενων του ΙΓΜΕ και καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει το απαράδεκτο νομοσχέδιο ουσιαστικής διάλυσης του”.
ΓΙΩΤΑ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗ
Από την πλευρά της η βουλευτής Γιώτα Κοζομπόλη ανακοίνωσε: “Η μισή αλήθεια ισοδυναμεί με ψέμα και αυτό συμβαίνει με όσα διακινούνται μέσω δημοσιευμάτων, περί κατάργησης του ΙΓΜΕ και καταπάτησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), όχι μόνο δεν καταργείται, αλλά αναβαθμίζεται με τη σύσταση διαδόχου σχήματος με την επωνυμία "Ελληνική Αρχή Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών" (ΕΑΓΜΕ).
Το μέχρι σήμερα θεσμικό πλαίσιο, βάσει του οποίου λειτουργεί το ΙΓΜΕ, είναι απαρχαιωμένο και χωρίς εξέλιξη από την δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα ο αρμοδιότητές του να είναι παρωχημένες, γνωμοδοτικές και να περιορίζονται στην αποτύπωση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Με το νέο θεσμικό πλαίσιο, η δομή εκσυγχρονίζεται κατά τα πρότυπα των ευρωπαϊκών γεωλογικών φορέων. Η νέα Αρχή (ΕΑΓΜΕ), αναλαμβάνει, για λογαριασμό του κράτους ρυθμιστικό, εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο σε ζητήματα γεωλογικών κινδύνων, καταστροφών από πλημμύρες, κατολισθήσεις κ.ά, προστασίας του περιβάλλοντος, όπως έλεγχο ποιότητας υπεδάφους και υπογείων υδάτων και έλεγχο των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων στο υπέδαφος της Ελλάδας. Η νέα αρχή αναλαμβάνει, όχι μόνο την αποτύπωση, αλλά και την ανάπτυξη της πληροφορίας του κράτους σε ορυκτά μέταλλα , καθώς και την κεντρική καταγραφή όλων των υδρογεωτρήσεων.
Οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ διασφαλίζονται πλήρως, με διατήρηση των θέσεων εργασίας τους, με την ίδια έννομη σχέση και την ένταξη τους σε τακτικές οργανικές θέσεις της νέας Αρχής. Αναγνωρίζεται ο χρόνος προϋπηρεσίας για την μισθολογική και βαθμολογική κατάταξη, καθώς προβλέπεται και μισθολογική προστασία με διατήρηση και μεταφορά της προσωπικής διαφοράς.
Επομένως, η νέα αρχή αξιοποιώντας την τεχνογνωσία και τον εργαστηριακό εξοπλισμό του ΙΓΜΕ, μετατρέπεται από γνωμοδοτικό όργανο, σε εργαλείο που μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην αποτελεσματική προστασία της ζωής και των περιουσιών των πολιτών από γεωλογικούς κινδύνους και καταστροφές, στην οργάνωση της πολιτικής προστασίας της χώρας και στην ενεργειακή αναβάθμισή της, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων”.
