Τετάρτη, 18 Νοεμβρίου 2020 10:34

Επιστολή μιας “παραπαιδαγωγού”: Χριστουγεννολούλουδα

Επιστολή μιας “παραπαιδαγωγού”: Χριστουγεννολούλουδα

Αγαπητέ αρχισυντάκτη, επανέρχομαι με το θάρρος της δημοσίευσης της πρώτης επιστολής μου, για την οποία σας ευχαριστώ πολύ, εν μέσω «λοκντάουν» (πώς λέγεται άραγε στα ελληνικά; Πάντως όχι «καραντίνα», που είναι για ασθενείς και ιχνηλατήσεις, σωστά; ) και πάλι. Αρχίζει να με καλύπτει η ιδιότητα «παραπαιδαγωγός», που ευγενικά διατηρήσατε στην εφημερίδα σας. Αν δημοσιεύσετε και την παρακάτω εμπειρία μου από τις εκπαιδευτικές επισκέψεις «γνωρίζω την πόλη μου» που έκανα ως εργαζόμενη σε δομή δημιουργικής απασχόλησης σας παρακαλώ κάντε το άμεσα. Αφορά περσινή χριστουγεννιάτικη επίσκεψή μας στο κέντρο της πόλης και ίσως πιάσει τόπο τα φετινά Χριστούγεννα! 

Τα παιδιά είχαν χαρεί πολύ με την στολισμένη πόλη και η συζήτηση ήρθε γρήγορα στα «Αλεξανδρινά», που κάθε Χριστούγεννα κατά εκατοντάδες γεμίζουν την πόλη. «Κυρία, αυτά τα στολίδια είναι ζωντανά»! παρατήρησαν για τα λουλούδια. «Δεν είναι στολίδια, αλλά άνθη που φυτέψαμε όπως όλα τα άλλα στην πλατεία», τους διόρθωσα. «Μα κυρία κάθε χρόνο τα ‘χριστουγεννολούλουδα’ (!!!) χαλάνε και τα πετάμε όταν μαζεύουμε τα στολίδια». Στην αμήχανη παύση μου – πώς να δικαιολογήσεις την χρήση των φυτών ως «αναλώσιμων στολιδιών»; - ήρθε και η «βαθιά οικολογική» παρατήρηση  των παιδιών: «Κυρία, γιατί να φυτεύουμε και να χαλάμε συνέχεια τα φυτά αφού είναι ζωντανά; Γιατί δεν φροντίζουμε να μεγαλώσουν;». 

Αγαπητέ αρχισυντάκτη, κατάφερα να δικαιολογήσω την κατάσταση με παρατηρήσεις του τύπου «Τα αλεξανδρινά μπορούν να μεγαλώσουν αν τα φροντίσουμε», «δεν πρέπει να πατάμε τα λουλούδια αλλά να τα φροντίζουμε όποτε μπορούμε». Αναγκάστηκα να ανακαλέσω και στιγμές του πάλαι ποτέ Καρναβαλιού, όπου μαζεύονται τόσες χιλιάδες στην πλατεία που εκ των πραγμάτων ποδοπατούν τα πάντα, γρασίδι, φυτά, φωτιστικά και, τέλος πάντων, χάρη στη μαζική απόλαυση θυσιάζουμε κάποια πράγματα κι ας υπάρχει κόστος. 

Όμως, στ’ αλήθεια κύριε αρχισυντάκτη, μπορώ να εκμεταλλευτώ τη δημοσιότητα που ενδεχομένως θα μου δώσετε με την εφημερίδα σας και να προτείνω φέτος τα Χριστούγεννα, ελληνικά μυρωδικά φυτά, αρωματικά βότανα και θάμνους όπως αυτά που χρησιμοποιούνται σε πολλά «εναλλακτικά» πάρκα και περίβολους δημόσιων κτηρίων; Αντέχουν στο φως, τη λειψυδρία και είναι πραγματικά όμορφα; 

Βοηθήστε με κύριε αρχισυντάκτη, την επόμενη Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη, που όλοι ευχόμαστε να την καταφέρουμε τον φετινό Ιανουάριο, τα πάρκα μας, η κεντρική μας πλατεία, η παραλιακή μας, να μοσχοβολούν, τα φυτά στο τοπίο να είναι αυθεντικά, ντόπια, ανθεκτικά, (ίσως και ‘οικονομικά’; αυτό εσείς θα το ξέρετε καλύτερα) και η έμπνευση των υπεύθυνων επιστημόνων μας να έχει λάμψει. Βοηθήστε με να κάνω κι εγώ η παραπαιδαγωγός περήφανη το μάθημά μου τότε εξηγώντας στα παιδιά πώς τα απλά και τα καθημερινά κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε υπέροχες, αθάνατες μυρωδιές!  

 

Με εκτίμηση

Η παραπαιδαγωγός 




Επιστολή μιας “παραπαιδαγωγού”: Τρεις βίδες όλες κι όλες…