Τις αγωγές κατά του Δήμου και του Ελληνικού Δημοσίου είχαν καταθέσει η σύζυγος και τα δύο παιδιά του θύματος, που ζητούσαν αποζημίωση για ψυχική οδύνη ύψους 300.000 ευρώ. Στη σύζυγο επιδικάστηκε ποσό 150.000 ευρώ, νομιμοτόκως και σε κάθε παιδί ποσό 200.000 ευρώ, νομιμοτόκως. Αποζημίωση ζητούσε και η πεθερά του θύματος, για την οποία επιδικάστηκε ποσό 10.000 ευρώ, νομιμοτόκως. 

Επιπλέον, η σύζυγος ζητούσε για το ανήλικο παιδί της αποζημίωση ύψους 132.970 ευρώ, λόγω της στέρησης της διατροφής και των υπηρεσιών που θα του παρείχε ο πατέρας του. Τελικά επιδικάστηκε αποζημίωση ύψους 29.000 ευρώ, νομιμοτόκως, η οποία μάλιστα είναι προσωρινά εκτελεστή. 

Όσον αφορά τα τρία αδέλφια του θύματος, ζήτησαν αποζημίωση για ψυχική οδύνη ύψους 100.000 ευρώ στο καθένα και το δικαστήριο επιδίκασε ποσό ύψους 60.000 ευρώ, νομιμοτόκως, στο καθένα. 

Το δικαστήρια έκανε δεκτό ότι ο θάνατος του Κ.Θεοδωράκη “οφείλεται σε πράξεις και παραλείψεις τόσο του Δήμου Καλαμάτας, που κατά τα αναγραφόμενα στην απόφαση ανέλαβε το ρόλο του διοργανωτή του σαϊτοπόλεμου και δεν φρόντισε για τη λήψη των μεγίστων δυνατών μέτρων ασφαλείας, όσο και του Ελληνικού Δημοσίου, που μέσω της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία τελούσε σε γνώση της διεξαγωγής του εθίμου, δεν απαγόρευσε τη διοργάνωσή της, σε κάθε δε περίπτωση δεν επιτήρησε την εκδήλωση λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα τάξης και ασφάλειας”.

Πάντως η Νομική Υπηρεσία του Δήμου θεωρεί ότι είναι εσφαλμένη η ερμηνεία και η εφαρμογή του νόμου με τις συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις, ότι υπάρχει εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών ως προς την ευθύνη και το βαθμό ευθύνης του Δήμου, όπως και ότι τα ποσά που επιδικάστηκαν είναι υπερβολικά, μη αναλογικά και εκτός της σχετικής νομολογιακής πρακτικής. 

Στ.Μ.