Η τοπική ομάδα, μπήκε δυνατά στον αγωνιστικό χώρο, πιέζοντας ψηλά από την αρχή του παιχνιδιού, σε μια πιο επιθετική νότα που προσπαθεί να «χτίσει» ο Γιάννης Μπελά, διατηρώντας παράλληλα σταθερή την αμυντική διάταξη, τακτική και φιλοσοφία (3-5-2 με Μπακαγιόκο, Τσελεπίδη, Παπατόλιο, αμυντικά χαφ Αναστασόπουλο, Παυλίδη σε πιο προωθημένο ρόλο και Μοζέρ, Κωνσταντινόπουλο στα άκρα) και επέβαλαν πλήρως το ρυθμό τους.
Δημιούργησαν φάσεις, έκλεβαν συνέχεια τη μπάλα, είχαν την κατοχή, αλλά ήταν ανούσιοι. Ο Μπακαγιόκο σκόραρε μάλιστα στο 7’, με κεφαλιά σε σέντρα-φάουλ του Τάτου, αλλά το γκολ ακυρώθηκε ως οφσάιντ. Στο φινάλε του α΄ μέρους ο διαιτητής δεν έδωσε φάουλ πεντακάθαρο στον Γρίβα, που ανακόπηκε από τον Κορνέζο, ενώ «έμπαινε» μόνος κατά μέτωπο στην εστία του Γκίνη. Ηγετική παρουσία στο διάστημα αυτό, αλλά και σε όλο το 90λεπτο, είχε ο Αναστασόπουλος που με περισσό πάθος, ήταν πανταχού παρών, έκοβε, έφτιαχνε, απειλούσε και με σουτ, στο 5’ μάλιστα, τον κεραυνό που εξαπέλυσε, έδιωξε με δυσκολία σε κόρνερ ο Γκίνης. Πολύ δουλειά και από τον απροσπέλαστο Μπακαγιόκο που με τον Τάτο προσπάθησαν σε στημένα που κέρδισε η τοπική ομάδα να συνεργαστούν και να κάνουν τη ζημιά, χωρίς δυστυχώς αποτέλεσμα.
Στην επανάληψη, η Α.Ε.Κ. ισορρόπησε το παιχνίδι, λόγω του νεαρού της ηλικίας των παικτών της, είχε περισσότερες αντοχές, το έφερε στα μέτρα της, κράτησε μακριά από την περιοχή της τους γηπεδούχους και στα τελευταία 30’ λεπτά, που το ματς έγινε… ροντέο, απείλησε με επιθέσεις για να πάρει το ματς. Τα συνεχή παιχνίδια και το φρέσκο αίμα, η «άγνοια» κινδύνου των νεαρών αντιπάλων, εμφάνισαν σημάδια κούρασης στους παίκτες του Γιάννη Μπελά, που προσπάθησε να τονώσει την κατάσταση με την είσοδο των Άλβες, Φελίπε, Μαβινγκά. Η Καλαμάτα πάντως, έδειξε να «εγκλωβίζεται» στις ίδιες από την αρχή της χρονιάς επιλογές, αλλά στο τελευταίο τέταρτο, βρήκε την ψυχή και με ό,τι δυνάμεις απέμειναν, πάθος και διάθεση, πίεσε, άγγιξε το γκολ με τον Λουκίνα και είχε μεγάλη ευκαιρία με τον Τάτο που πλάσαρε άουτ στο 78’ από ευνοϊκή θέση.
Στην επανάληψη πάντως, δεν έλειψε ο εκνευρισμός από τα σφυρίγματα του κ. Μπαΐλη, που ανταποκρινόταν μάλλον θετικά σε κάθε διαμαρτυρία του πάγκου της Ένωσης.
Το τελικό 0-0, αφήνει πικρία, για τους χαμένους βαθμούς, αλλά και την προσπάθεια που έγινε από όλους τους παίκτες. Σίγουρα πρέπει να αποκτήσει περισσότερες λύσεις το οργανωτικό κομμάτι, να αναζητηθεί λύση στο σκοράρισμα, γιατί μετά την απώλεια Μαρκόφσκι, ο Λουκίνας είναι μόνος στο… πόστο – γκολ. Η Καλαμάτα, έχει την ευκαιρία να ανασυνταχθεί, ακολουθεί διακοπή γι’ αυτήν και μέχρι το επόμενο παιχνίδι της να φρεσκαριστεί και να δουλέψει καλύπτοντας το όποιο αγωνιστικό έλλειμμα εντοπίζει ο προπονητής της. Ο Μπελά ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι η επιλογή της διοίκησης, μέχρι νεωτέρας (αν θα υπάρξει… νεωτέρας), ξέρει την ομάδα, τους παίκτες και θα αναζητήσει τις λύσεις, βάζοντας περισσότερο ρίσκο στο… κρασί του. Η Καλαμάτα πήγε στους 31 και έπιασε στην 2η θέση την Καλλιθέα που έχει δυο ματς λιγότερα και η ΑΕΚ ανέβηκε στην 4η με 29 β.
Διαιτητής: Μπαΐλης (Πρέβεζας/Λευκάδας)
Βοηθοί: Καλαμπόκης, Τσιλίκας (Αιτ/νίας)
Καλαμάτα (Μπελά): Ταΐρης, Τσελεπίδης, Παυλίδης (61’ Ματέους), Παπατόλιος, Κωνσταντινόπουλος, Μοζέρ (82’ Μαβινγκά), Μπακαγιόκο, Αναστασόπουλος, Τάτος, Γρίβας (61’ Φελίπε), Λουκίνας
ΑΕΚ Β (Οφρυδόπουλος): Γκίνης, Ραντόνια (82′ Σταμούλης), Κορνέζος, Γιαννούτσος, Μιτάι, Μπάμπης, Μουστακόπουλος, Γερολέμου (69′ Παρράς), Τζούντα Γκαρσία (60′ Ε. Χριστόπουλος), Γιούσης, Κοσίδης (69′ Ιατρούδης).
