ΟΛΗ Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΘΑ ΧΟΡΕΨΕΙ ΣΥΡΤΑΚΙ
Το συρτάκι του Ζορμπά, το «ώπαα» της πνευματικής απελευθέρωσης, θα χορέψει την Παρασκευή το απόγευμα η Στούπα. «Όλοι στη Στούπα χορεύουν συρτάκι» είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα και εντάσσεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Καζαντζάκης-Ζορμπάς-Στούπα… 100 χρόνια μετά», το οποίο επίσης ξεκινάει την Παρασκευή και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή. Το «Όλοι στη Στούπα χορεύουν συρτάκι» συνδιοργανώνουν το Πολιτιστικό Σωματείο Nartura («Τέχνη και Φύση») με την ομάδα καλλιτεχνών Arts Club Stoupa και θα ξεκινήσει στις 5:30 το απόγευμα…
Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει και έκτακτη ραδιοφωνική εκπομπή-αφιέρωμα, από την ΕΡΤ Καλαμάτας, με τη δημοσιογράφο Μαρία Τομαρά. Όπως σημειώνει η οργανωτική ομάδα, «κατά τη διάρκεια της εκπομπής θα ακουστεί ο «Ζορμπάς» του Μ. Θεοδωράκη. Τότε ΟΛΟΙ όσοι βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στη Στούπα -όπου κι αν βρίσκονται… στο δρόμο, στην παραλία, στα μπαλκόνια, στις ταράτσες… παντού- θα χορέψουν συρτάκι. Το γεγονός αυτό θα βιντεοσκοπηθεί με εναέρια κάμερα (drone), καθώς και με κάμερες που θα έχουν στηθεί σε διάφορα σημεία στην περιοχή. Το γεγονός θα καλύψουν και τηλεοπτικά κανάλια (τοπικά και αθηναϊκά). Θα γίνονται επίσης και live αναμεταδόσεις από κινητά. Το υλικό που θα συγκεντρωθεί, θα αναρτηθεί και στις επίσημες ιστοσελίδες μας, με σκοπό μέσα από την καταγραφή των στιγμών αυτών, να συνεχίζει να μεταφέρεται το μήνυμα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Γιατί, η διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, μας αφορά ειδικότερα και γενικότερα- ΟΛΟΥΣ!!! Και γιατί, αυτή η επέτειος των 100 χρόνων, μας αφορά και μας ανήκει, όπως ανήκει και σε όλη την Ελλάδα, επίσης!
Να διευκρινίσουμε ότι στόχος μας εδώ, δεν είναι κάποια καταχώρησή μας στο βιβλίο Guinness, άλλα να καταφέρουμε να μεταδώσουμε αυτό το «ώπαα» της ψυχής μας!
Το «ώπαα» της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών και της σύμπνοιας! Το «ώπαα» ως τάση ηθικής ανύψωσης! Αυτό το «ώπαα» του Ζορμπά, που σβήνει –έστω και στιγμιαία- και μετουσιώνει την κάθε πίκρα σε χαρά! Το «ώπαα» που θα εμφυσήσει μέσα μας -ως υπενθύμιση- αυτά που ο Καζαντζάκης πάντα πρέσβευε μέχρι το τέλος της ζωής του… Της ελευθερίας του πνεύματος… Της απελευθέρωσης από όλα όσα μας κρατάνε δέσμιους και μας καθηλώνουν σε μια γενικότερη τάση απαξίωσης των πάντων, που τείνει να γίνει τρόπος ζωής μας! Μόνο που εμείς θέλουμε να ελπίζουμε και θα θέτουμε συνεχώς μέσα από την Τέχνη, τις βάσεις για να το μπορούμε κιόλας!»