Κυριακή, 01 Οκτωβρίου 2017 14:07

Ο Φοίβος Σοφικίτης στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Ο Φοίβος Σοφικίτης στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

ΑΘΗΝΑ
Στην ομαδική έκθεση “Πόλις-ροές-εντάσεις-Ώσμωση”, που πραγματοποιήθηκε τέλη Σεπτέμβρη στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, συμμετείχε ο Καλαματιανός εικαστικός Φοίβος Σοφικίτης με τέσσερις ειδικές εγκαταστάσεις. Τίτλος της δουλειάς του: “save as #2”. Ένα έργο που “ιχνηλατεί την ατομική και συλλογική μας ευθύνη, για τα παιδιά που δεν καταφέραμε να σώσουμε, παρά μόνο να αποθηκεύσουμε”, όπως αναφέρει ο ίδιος ο καλλιτέχνης...

Η έκθεση “Πόλις-ροές-εντάσεις-Ώσμωση” διοργανώθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς φόρουμ με τίτλο “Αρχαίο Δράμα και Αστικός Χώρος”. Ακαδημαϊκοί, ερευνητές και καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ανέπτυξαν κριτικές προσεγγίσεις, στη διατομή του προβληματισμού για την πόλη, το χώρο και την κουλτούρα. 

Το φόρουμ ήταν ενταγμένο στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2017, ΠΟΛ(ε)ΙΣ Σεπτέμβριος 2017. Πραγματοποιήθηκαν ομιλίες και συζητήσεις με θέμα “Αρχαίο Ελληνικό Δράμα και Αστικός Χώρος”, η θεατρική παράσταση “d_i_s_P_L_A_C_E_d” από έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, καθώς και η εικαστική έκθεση “Πόλις-ροές-εντάσεις-Ώσμωση” (14 - 30 Σεπτεμβρίου) με έργα (ζωγραφική, φωτογραφία, video art και εγκαταστάσεις) 30 σύγχρονων δημιουργών οι οποίοι προσέγγισαν και οπτικοποίησαν ερωτήματα και προβληματισμούς που αφορούν την ιδέα του σύγχρονου άστεως και των σχέσεων όσων διαμένουν σε αυτό.

Ο Φοίβος Σοφικίτης παρουσίασε 4 ειδικές εγκαταστάσεις. Με υλικό από κομμένα περιθώρια μαθητικών έργων σε χαρτί, σπιράλ από μπλοκ ακουαρέλας, χαρτί, σιδερένια κατασκευή, ατσαλόσυρμα δημιούργησε θώρακες, πανό, αστικό περιβάλλον.

Ο ίδιος σημειώνει για το έργο του: “Μέσα από τα περιθώρια του ατομικού χώρου έκφρασης των μαθητών συγκροτείται μια ανεπεξέργαστη πρώτη ύλη του συλλογικού τους ασυνείδητου. Η μορφολογία της πρώτης ύλης, οδηγεί στην ύφανση, μέσα από πλέξεις και συναρμογές, μεταπλάθοντάς την σε πεδία νέων χώρων. Κυρίαρχη η διαδικασία υποτάσσει πρώτη ύλη και δημιουργό, μέσα σε ψιθύρους από κραυγές και γέλια, μεταφέροντάς τον σε έναν άλλον χρόνο... Η συνολική αίσθηση του χώρου που διαμορφώνουν, σχοινοβατεί ανάμεσα στην αθωότητα των υλικών και τη σκληρότητα της διαδικασίας... Tο «save as #2» ιχνηλατεί την ατομική και συλλογική μας ευθύνη, για τα παιδιά που δεν καταφέραμε να σώσουμε, παρά μόνο να αποθηκεύσουμε”.

Ακολουθούν φωτογραφίες από το έργο του Φοίβου Σοφικίτη