Καθόλου περίεργο ομολογουμένως. 

Άλλωστε η Αίγινα πάντα ήταν και είναι η πρωταγωνίστρια για τον αφηγητή των εκπλήξεων που δεν κρύβει την προτίμησή του σε αυτή. 

Γι’ αυτό άλλωστε και την έχει συνδέσει με σημαντικές στιγμές της ζωής του. 

Ιδού η απορία λοιπόν: Πως βρέθηκε ο ελέφαντας στο νησί του Αιακού;

Κάθε απορία δεκτή και από πάσα κατεύθυνση, αρκεί βεβαίως να υπάρχει η ανάλογη διάθεση. 

Το πλοίο “Αχαιός”, που στη φωτογραφία εικονίζεται, φθάνει στο λιμάνι της νήσου που δέχεται τις ορδές των επισκεπτών και είναι υπερήφανο γι’ αυτές ενώ ακούγεται απ’ το φουγάρο του ο γνώριμος ήχος που διατυμπανίζει΄πιζει την άφιξή του. 

“Αχαιός” το πλοίο λοιπόν και με δύο εισόδους παρακαλώ, μπροστά και πίσω, ένα καράβι εν ολίγοις με συνεχή κίνηση. 

Να το καράβι, να και το λιμάνι το καινούργιο που έχει προσεταιριστεί το παλιό και έχει ζηλέψει την ιστορία του.

Εικόνα πρώτη παρά θίν' αλός και η νήσος έτοιμη να απογειωθεί με την ιστορία της εν πλω. 

Το σήμερα αγκαλιά με το χθες και ιδού το διαχρονικό ταξίδι. 

Κάτι τέτοια βλέπει ο ελέφαντας και διατρανώνει την πεποίθησή του πως η Αίγινα είναι η αγαπησιάρα νήσος που αφορά τις διαθέσεις του.

Και να ταν μόνο αυτό θα ήταν καλά! 

Το πιο σημαντικό είναι ότι θέλει να το κοινοποιήσει και σε άλλους. 

Η Αίγινα λοιπόν, το λιμάνι και το πλοίο στη φωτό που συνοδεύει αυτά τα λόγια. 

Απόγευμα θερινό από το σημείο που το λιμάνι δείχνει κυρίως την αρχαία του πλευρα, η οποία δυστυχώς παραμένει υποτιμημένη. 

Μάταια δυσφορούσε στην εποχή του ο Αριστοφάνης, ανήμπορος να αντιδράσει. 

Η Αίγινα πελαγοδρομούσε στους τρελούς της έρωτες σκανδαλίζοντας τον πουριτανισμό του σαρκαστή ποιητή, που ονειρευόταν Βάτραχους, Αχαρνής, Θεσμοφοριάζουσες, Εκκλησιάζουσες, Λυσιστράτες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. 

Απόγευμα λοιπόν στην Αίγινα αυτή η αφήγηση αρχίζει. 

- Συνεχίζεται