Ο Κώστας Παπαϊωάννου (1925 - 1981) ήταν Έλληνας Φιλόσοφος, ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 16 Γενάρη 1925 στο Βόλο. Ο πατέρας του ήταν ένα από τα ηγετικά στελέχη της σοσιαλιστικής ΕΛΔ στον τομέα των αγροτικών συνεταιρισμών. Όταν μετακόμισε στην Αθήνα, ο γιος του τον ακολούθησε και συνέχισε το υπόλοιπο Γυμνάσιο στη Βαρβάκειο. Εκεί ανέπτυξε φιλία με έναν μετέπειτα στοχαστή του Παρισιού, τον Κώστα Αξελό. Το 1941 εγγράφονται και οι δύο στη Νομική Σχολή Αθηνών, αλλά ο Αξελός γίνεται μέλος της ΕΠΟΝ, ενώ ο Παπαϊωάννου εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στο ΚΚΕ και οι μέχρι πρότινος σχέσεις τους διακόπτονται. Το 1945 διαγράφεται από το ΚΚΕ, μαζί με τον Άδωνη Κύρου και τη Μιμίκα Κρανάκη. Μετά από παρεμβάσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας, επιλέγεται από το Γαλλικό Κράτος, μέσα στους 300 στους οποίους προσφέρει την ευκαιρία εξόδου από τη χώρα και την εγκατάστασή τους στη Γαλλία, με το πλοίο "Ματαρόα". Ο Παπαϊωάννου εκμεταλλεύεται την ευκαιρία και εγκαθίσταται μόνιμα στο Παρίσι. Το 1948 αποφοιτά από τη Φιλοσοφική Σχολή της Σορβόννης. Αυτά τα χρόνια γράφει και τα πρώτα του διάσημα βιβλία ή άρθρα. Γράφει πολλά φιλοσοφικά και πολιτικά βιβλία, πολλά από τα οποία καταδικάζουν το Σταλινισμό και τη λαθεμένη, κατ' αυτόν, εφαρμογή του Σοσιαλισμού στο Ανατολικό Μπλοκ. Με την προσπάθεια του να ασκήσει κριτική στον Μαρξ, από αριστερή σκοπιά όμως, διακρίνεται διεθνώς και κερδίζει παγκόσμια πρωτοπορία στις αρχές της δεκαετίας του '50. Ο λόγος είναι ότι ποτέ μέχρι τότε δεν έκανε κανείς κριτική στον Μαρξισμό, εκτός εάν προερχόταν από αστική ή ακαδημαϊκή προσέγγιση, όπως αυτή του Ραϋμόν Αρόν. Ο Παπαϊωάννου όμως παρέμενε Μαρξιστής, όσο και αν τον κριτίκαρε, με σκοπό τη βελτίωσή του.
Υπήρξε επίσης ακαδημαϊκός για πολλά χρόνια, διδάσκοντας Φιλοσοφία στο Cencier και στο Παρίσι και Κοινωνιολογία στη Σχολή Ανωτέρων Εμπορικών Σπουδών.
Τα σημαντικότερα βιβλία του είναι:
- «Η θεωρία της κοινωνικής πάλης» (1954)
- «Βιομηχανία και κοινωνία» (1956)
- «Η οικονομική ερμηνεία του ταξικού διαφορισμού (κριτική της μαρξιστικής θεωρίας των κοινωνικών τάξεων)» (1959)
- «Οικονομική υπανάπτυξη και κοινωνική επανάσταση (η γένεση του Ολοκληρωτισμού)» (1959)
(Βιογραφικό από τον ιστότοπο el.wikipedia)
