Κυριακή, 21 Ιουλίου 2024 01:04

Οι τελευταίες παραστάσεις - 30KDF

Performances_Botis_Seva_photo_by_Camilla_Greenwell Performances_Botis_Seva_photo_by_Camilla_Greenwell

Με την παράσταση “RUNA” της Lali Ayguade Company, στις εφτά το απόγευμα στο Black Box του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας και την παράσταση “Until we sleep” του Botis Seva, κλείνει σήμερα, Κυριακή 21 Ιουλίου, η αυλαία του 30ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας…

 

Στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ σημειώνονται για τις δύο παραστάσεις:

21.07 | 19:00 | 50’

Μέγαρο Χορού Καλαμάτας / Black Box

LALI AYGUADÉ COMPANY

RUNA

Αφηγήσεις από έναν άλλο κόσμο, από μία άλλη εποχή. Σε αυτό το χαοτικό τοπίο, δύο άνθρωποι ερευνούν τα ερείπια, προσπαθώντας να φανταστούν ξανά αυτό που κάποτε υπήρξε και να συνδεθούν μαζί του. Αντιλαμβάνονται την ουσία του παρελθόντος, μεταμορφώνοντας τα ερείπια αυτά σε συμμάχους, παίζοντας παιχνίδια για να συλλάβουν τη φύση της πραγματικότητας. Το Runa αναδεικνύει την ομορφιά του εύθραυστου παρελθόντος και αναζητά αυτό το ελάχιστο που απομένει για εμάς στο παρόν. Μέσω της αφηρημένης κίνησης και μιας εσωτερικής σωματοποίησης των διαστάσεων και του βάρους, αυτοί οι χαρακτήρες μάς επαναφέρουν στον πυρήνα της ύπαρξής μας: Είμαστε όντα που διαμορφώνονται από το σκληρό πέρασμα του χρόνου. Με το σύμβολο αυτό χαραγμένο στο μυαλό μας, πώς συνεχίζουμε;
Με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Αθήνα και του Ινστιτούτου Θερβάντες.

 

21.07 | 21:00 | 65’

Μέγαρο Χορού Καλαμάτας / Κεντρική Σκηνή

BOTIS SEVA

UNTIL WE SLEEP

Η είσοδος επιτρέπεται σε άτομα ηλικίας άνω των 12 ετών

Η πιο πρόσφατη θεατρική παραγωγή Hip Hop του Botis Seva [Μπότις Σίβα], Until We Sleep, είναι ένα ταξίδι που χαρακτηρίζεται από την αντίσταση στην αλλαγή.
Μια μοναχική γυναίκα, που αγωνίζεται κάτω από την πίεση του ηγετικού της ρόλου, αναζητά την πίστη καθώς καθοδηγεί μια περιπλανώμενη κοινότητα μέσα από τα μεταβαλλόμενα περάσματα του χρόνου. Με ένα ουράνιο μείγμα κρουστών και λαρυγγικών ήχων, η μουσική οδηγεί αβίαστα στην κυματοειδή κίνηση των Far From The Norm. Τα φτερωτά κοστούμια δημιουργούν φευγαλέες εικόνες πολεμιστών, μεταμορφώνοντας την προηγούμενη ταυτότητά τους, ενώ το φως διαπερνά τη σκηνή, μετατρέποντάς την σε ένα ανελέητο πεδίο δοκιμών και υπενθυμίζοντάς μας μια ανώτερη δύναμη που σμιλεύει την πραγματικότητά μας.
Το Until We Sleep ζυγίζει την ελπίδα έναντι του βάρους της ευθύνης. Ωστόσο, μέσα σε αυτήν τη σύγκρουση, υπάρχει μια ευαισθησία που επιτρέπει τη γέννηση νέας ζωής.