-Τι είναι το “Νυχτερινό δρομολόγιο”;
Είναι το όνομα της έκθεσης φωτογραφίας. Είναι φωτογραφίες από τα παιδιά στον τομέα καθαριότητας του Δήμου Μεσσήνης, τα οποία ξεκίνησα να φωτογραφίζω την ώρα του δρομολογίου τους, που ξεκινούσε όταν ήταν ακόμη νύχτα και μετά άρχιζε σιγά σιγά να χαράζει.
-Πως ήρθε η ιδέα για αυτό το φωτογραφικό θέμα;
Φωτογράφιζα κάποιους συναδέλφους στο Δήμο Μεσσήνης και όταν ήρθε η στιγμή να τραβήξω κάποια παιδιά από την Καθαριότητα είδα εικόνες πολύ ενδιαφέρουσες. Ιδίως την ώρα που αρχίζει να ξημερώνει οι εικόνες ήταν πολύ διαφορετικές από αυτές που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.
-Σε ποιες περιοχές του Δήμου Μεσσήνης τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες;
Στο κέντρο της Μεσσήνης και στο Πεταλίδι.
-Οι εργαζόμενοι πως το δέχτηκαν;
Τους το ζήτησα και το δέχτηκαν με χαρά. Τους άρεσε που κάποιος ασχολείται μαζί τους την ώρα που δουλεύουν, γιατί συνήθως τόσο νωρίς δεν είναι κανείς έξω στους δρόμους, η πόλη είναι άδεια. Ήταν γι’ αυτούς κάτι διαφορετικό να τους ακολουθεί και να τους φωτογραφίζει κάποιος όταν ακόμη η πόλη κοιμάται.
-Είναι και μια δύσκολη δουλειά αυτή που κάνουν…
Πολύ δύσκολη και επικίνδυνη. Δουλεύουν με το κρύο, με τη βροχή, με μεθυσμένους οδηγούς που μπορεί να κυκλοφορούν στο δρόμο.
-Θέλατε να δείξετε και αυτό με τις φωτογραφίες σας;
Ναι, ήθελα να δείξω πόσο δύσκολη δουλειά κάνουν τα παιδιά αλλά με μια φωτογραφική ματιά, να έχει ένα ενδιαφέρον φωτογραφικό. Ήταν πολύ ενδιαφέρον για μένα ως φωτογράφο εκείνες τις δύσκολες ώρες τις νυχτερινές που μόνο ο φάρος του απορριμματοφόρου φώτιζε τα πρόσωπα των εργαζομένων.
-Τι ώρα ξεκινούσατε δηλαδή;
Εγώ τους συναντούσα κατά τις έξι το πρωί μέχρι τις εφτά-εφτάμισι.
-Πόσες φορές πήγατε μαζί τους;
Περίπου δέκα φορές πήγα και έκανα και κάποιες νυχτερινές φωτογραφίες με την πόλη της Μεσσήνης όταν είναι άδεια
-Ήταν δύσκολη η φωτογράφιση;
Ήταν γιατί έπρεπε να τους ακολουθώ στο δρομολόγιο που κάνανε. Δηλαδή κάδο-κάδο όπου πηγαίνανε σταματάγανε, σταμάταγα και εγώ, κατέβαινα από το αυτοκίνητό μου, τους παρακολουθούσα και προσπαθούσα να πάρω, να κλέψω κάποιο στιγμιότυπο την ώρα που δουλεύανε.
-Τι σας είπαν οι εργαζόμενοι στην Καθαριότητα;
Το βασικό είναι ότι με ξέρανε επειδή δουλεύω στο Δήμο Μεσσήνης και είχαν μια εμπιστοσύνη απέναντί μου, δεν πήγε κάποιος άγνωστος να κάνει κάτι που δεν τους είχε ξανατύχει. Μου έδειξαν εμπιστοσύνη και γι’ αυτό τους ευχαριστώ!
-Για το αποτέλεσμα πως νιώθετε, τώρα που βλέπετε την έκθεσή σας εδώ και την επισκέπτεται ο κόσμος τι αισθάνεστε;
Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Είναι μια μικρή έκθεση βέβαια, έντεκα φωτογραφίες, όμως έδωσα αυτό που ήθελα να δώσω, αυτό το κλίμα, αυτή την αίσθηση της βραδινής ώρας που κυκλοφορεί λίγος κόσμος και βλέπει κανείς μόνο τα γιλέντα τα ανακλαστικά που φωσφορίζουν μέσα στη νύχτα. Είναι φωτογραφίες που εστιάζουν στον άνθρωπο και δείχνουν μια αγάπη.
Σταύρος Μαρτίνος
