Βέβαια το όνειρο ότι θα επιβιώνουμε μόνο με τον τουρισμό δεν έγινε πραγματικότητα, να αδειάσουμε τις πόλεις από τους κατοίκους της και να κάνουμε όλα τα σπίτια και διαμερίσματα ενοικιαζόμενα με τη μέρα...
Την απάντηση την πήρα σήμερα στην παραλία! Άπειρες ομπρέλες θαλάσσης από το σπίτι, καρέκλες, και τάπερ και καφέδες, γιατί όσο να ‘ναι , και ενοικιαζόμενο διαμέρισμα και φαγητό στην παραλία και ξαπλώστρα και ομπρέλα και beach bar ε, δεν βγαίνουν με μισθούς των 800 ευρώ…
Κάτι σεΐχηδες που μας ήρθαν, σιγά μην βγουν από τα κότερα τους να έρθουν στις ταβέρνες μας να φάνε κατεψυγμένους γκοτζίλες… Βεβαίως ο τουρισμός είναι ένας τεράστιος κλάδος της οικονομίας μας, αλλά δεν γίνεται όλοι να γίνουν ξενοδόχοι, δεν γίνεται να διώξουμε από τα σπίτια όλους τους εργαζόμενους , μετά θα τους ψάχνετε για τις ελιές, για τον τουρισμό, για την οικοδομή και κανένα εργοστάσιο αν έχει μείνει…
Καταλάβατε; Με τιμές Ελβετίας και μισθούς Σοβιετικής Ένωσης δεν περπατάει η χώρα! Να μην πληρώσεις τη ΔΕΗ για να πας στη ταβέρνα; Ή να πληρώσεις το ενοίκιο και μετά να μην έχεις να φας; Εξαιρετική χώρα η Ελλάδα αν ζεις στο εξωτερικό …
Θόδωρος Γαλανόπουλος
