Ο Πρωθυπουργός σε μια προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα αλλά και να αποποιηθεί τις ευθύνες που τον βαραίνουν, δήλωσε πως "φταίμε όλοι". Μετά το "Τα φάγαμε όλοι μαζί", ήρθε η σειρά του "Φταίμε όλοι". 

Όμως ούτε όλοι μαζί τα φάγαμε, ούτε όλοι φταίμε. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και αυτό το αποδεικνύουν κάθε μέρα οι ευσυνείδητοι, μαχόμενοι υπερασπιστές της δημοκρατίας απέναντι σε όσους θεωρούν εαυτούς νόμιμους ιδιοκτήτες της χώρας.

Χρειαζόμαστε να αναπνεύσουμε σε ένα κλίμα ασφυκτικό που θέλει να μας πείσει ότι από τύχη ζούμε. Πρέπει ν' αγωνιστούμε για να πάρουν σάρκα και οστά τα όνειρά μας, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε στον τόπο μας. Όχι να κατέβουμε από το καράβι και να γίνουμε έρμαιο των πολιτικών που μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Έτσι θα τιμήσουμε τη μνήμη των συνανθρώπων μας -στην πλειοψηφία τους νέων ανθρώπων που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους, αλλά τους έκοψε το νήμα η αδιαφορία εκείνων που δεν μας υπολογίζουν καθόλου ή αν μας υπολογίζουν είμαστε για αυτούς απλώς αριθμοί… σε δημοσκοπήσεις. 

Κόντρα στην απολιτίκ κουλτούρα που προβάλλει ολόκληρο το σύστημα, γιατί έτσι το βολεύει, εμείς οι νέοι οφείλουμε να δείξουμε πως ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός. Ο δρόμος εκείνος που η ζωή μας μετράει.