ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΕΛΕΙΑ -ΠΟΙΟΥ ΟΜΩΣ;
Ζούμε στην εποχή όπου ανθρώπινες ζωές μετριούνται σε ψήφους και η θυσία τους ευκαιρία να φτιάξουν τα πράγματα. Έτσι δήλωσε δημοσιογράφος, υπάλληλος της Μητσοτάκης Α.Ε, ο κος Τσίμας.
Το αρχικό συμπέρασμα για τα αίτια της τραγωδίας όλων σχεδόν των μεγάλων ΜΜΕ ήταν ότι την αποκλειστική ευθύνη φέρει ο ανειδίκευτος, ασπρομάλλης σταθμάρχης. Άλλαξαν όμως σταδιακά τις εμφάσεις κάτω από την πίεση στοιχείων απίστευτα εγκληματικής αμέλειας από το ελληνικό κράτος και την εταιρεία που διαχειρίζεται τα τραίνα.
Εξαφανίστηκαν τεράστια ποσά, υπήρξανε επανειλημμένες προειδοποιήσεις από άτομα αλλά και συνδικαλιστικούς φορείς για το αναπόφευκτο ενός δυστυχήματος -η τελευταία στις 7/2/2003, τρεις δηλαδή εβδομάδες πριν το δυστύχημα. Δεν λειτουργούσαν ούτε τα πιο αυτονόητα και καίρια συστήματα για έλεγχο των γραμμών, ποιοι κυκλοφορούν σε αυτές και που πηγαίνουν.
Η κυβέρνηση ζήτησε συγνώμη και ο υπουργός μεταφορών, κ Καραμανλής, ανάλαβε την πολιτική ευθύνη και παραιτήθηκε. Ο ίδιος υπουργός που στις 20 Μαρτίου, οκτώ μέρες πριν την τραγωδία, δήλωνε θιγμένος στη βουλή από επερώτηση βουλευτή του Σύριζα: «Είναι ντροπή -και ντρέπομαι- που θέτετε θέματα ασφαλείας και θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως…»
Αυτός ο ίδιος υπουργός είναι υποψήφιος ξανά στις επόμενες εκλογές.
Με κάθε ευκαιρία έξαρσης της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι πολεμοκάπηλοι «ειδικοί» (στην πραγματικότητα έμποροι, με εξασφαλισμένες προμήθειες από την πώληση οπλικών συστημάτων) περηφανεύονται για τη νέα τεχνολογία του θανάτου που εντοπίζει και το παραμικρό σε απόσταση χιλιάδων χιλιόμετρων και μπορεί να κατευθύνει πυραύλους ενάντια σε στόχους και πάλι χιλιάδων χιλιομέτρων. Για αυτή την τεχνολογία ποτέ δεν δυσκολεύτηκαν οι κυβερνώντες να βρουν το απαραίτητο χρήμα της τάξης των πολλών δις κάθε φορά. Για αποφυγή της καταστροφής και του θανάτου οι δυσκολίες τους είναι τεράστιες.
Διαθέτουμε εκατομμύρια για παρακολουθήσεις ακόμα και ανθρώπων του κόμματος μας και υπουργών μας, αλλά δεν έχουμε Σεντ για αναβάθμιση ενός δημοσίου συστήματος μεταφορών που μεταφέρει εκατοντάδες ζωές καθημερινά.
Με ένα GPS πάμε με ακρίβεια στον προορισμό μας ακόμα και μέσα από τις πιο δύσβατες γειτονιές, με ένα κινητό στο χέρι, που μπορούμε να προμηθευτούμε με λιγότερο από 100 ευρώ, μπορούμε να παρακολουθούμε την πτήση του παιδιού μας για το Λονδίνο ή οπουδήποτε αλλού από τη στιγμή της αναχώρησης του μέχρι την προσγείωση του.
Σε αυτή την εποχή που οι δυνατότητες της τεχνολογίας είναι απίστευτες και που τόσο εύκολα διοχετεύονται αμύθητα ποσά για τον θάνατο των ανθρώπων μέσα από πολέμους, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν βρήκε τον χρόνο και το χρήμα για να θωρακίσει την κοινωνία, να προστατεύσει τα παιδιά μας -όχι ότι οι υπόλοιποι απαλλάσσονται…
ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ
Εδώ και χρόνια υπάρχουν όλα όσα χρειάζονται για να μην μπορεί κάποιο ανθρώπινο λάθος -που είναι ό,τι πιο αναμενόμενο- να στοιχίσει ζωές. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που χρειαζόταν υπολειτουργούσε μέχρι πριν λίγα χρόνια όταν αφέθηκε εντελώς στο έλεος του.
Μια πραγματική διερεύνηση του γεγονότος θα έδειχνε ότι πίσω από το «ανθρώπινο λάθος» υπάρχουν εγκληματικοί υπολογισμοί που στη βάση τους βρίσκεται η επιδίωξη κέρδους.
Είδαμε στο διαδίχτυο να κυκλοφορεί η υπόθεση της συντριβής των δύο 737Max. Ανθρώπινο λάθος των πιλότων ειπώθηκε αρχικά, το ανθρώπινο λάθος των σχεδιαστών του συστήματος ευστάθειας μετά, για να ακολουθήσει το ανθρώπινο λάθος των υπεύθυνων που βιάστηκαν να βγάλουν τα αεροπλάνα στον αέρα και πίεζαν τους σχεδιαστές να τελειώνουν. Για να καταλήξουμε στο διευθύνοντα σύμβουλο της Boeing και τις συνειδητές αποφάσεις του -που δεν ήταν “ανθρώπινο λάθος” αλλά ψυχροί υπολογισμοί για επίτευξη όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κέρδους.
Προσπάθησαν όσο μπορούσαν οι επίσημοι στην αρχή να στρέψουν την προσοχή και τον θυμό στο «τραγικό ανθρώπινο λάθος». «Το οποίο στην επιστήμη μου», δήλωσε ο τεχνικός που μας πληροφόρησε για το 2 737Μαξ, «έχει την ίδια διαπιστωτική αξία με το να πεις ότι φταίει η κακιά μας η μοίρα και το ριζικό μας, ή το ότι οι πλανήτες ήταν ανάδρομοι».
Είναι καθαρά ζήτημα επιλογών και προτεραιοτήτων που επιβάλλονται από ένα οικονομικό σύστημα στην παρακμή του. Είναι επιλογές που επιβάλλονται όταν δεν μπορεί πια το οικονομικό σύστημα να ικανοποιεί βασικές έστω ανάγκες του κοινωνικού συνόλου και ταυτόχρονα να εξασφαλίζει κέρδη.
Ο νεοφιλελευθερισμός, το τελευταίο καταφύγιο του καπιταλισμού, είναι πίσω από την όλη υπόθεση.
Ένα κτήνος ή μια κοινωνία που παράγει κτήνη;
Ισραηλινή κυριαρχία στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Καλαμάτας
Η δημόσια υγεία δεν κινδυνεύει μόνο από τον Covid 19
Νεοφιλελευθερισμός και ανθρώπινος πόνος – Αμετάκλητα η δημόσια υγεία στο στόχαστρο
ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ένα ακόμη ταρακούνημα από τις εξελίξεις
Εκδήλωση στην Καλαμάτα – Μαζικές σφαγές Τουρκοκυπρίων
Qatar Gate και Εύα Καϊλή: Για πια έκπληξη μιλούν όλοι τώρα;
Κυβέρνηση των σκανδάλων ή κοινωνία σκάνδαλο;
Περιφέρεια Πελοποννήσου: Οι άνθρωποι και ο πολιτισμός τελευταίοι στον κατάλογο των προτεραιοτήτων
Περιφέρεια Πελοποννήσου και Πολιτισμός: Θυσία στην «αναίσθητη ‘πληρωμή τοις μετρητοίς’» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο)
Σεισμός και Άρειος Πάγος – Κοινά επιτεύγματα
