Του Κώστα Καστόρα 
To λιοτρουβιό του Σπυρίδη. Ζωντανός θρύλος συνδεδεμένος με το Κάστρο, ενταγμένο στη νεώτερη ιστορία της πόλης μας και άρρηκτα δεμένο με τις μνήμες των Καλαματιανών από μια εποχή που χάνεται, όπως λένε, αλλά δεν θα χανόταν αν φροντίζαμε να αφήσουμε τα σημάδια της…

Το λιοτρουβιό του Σπυρίδη, γαντζωμένο στη ρίζα του Κάστρου αντιστάθηκε πολλά χρόνια στην επικείμενη απαλλοτρίωσή του λες και είχε ψυχή, αλλά τελικά υπέκυψε κι αυτό, όπως τόσα άλλα, κάτω από τη λογική που λέει, «ό,τι δεν μπορούμε να διατηρήσουμε, το γκρεμίζουμε». Σε λίγες ημέρες το Λιοτρουβιό του Σπυρίδη θα είναι παρελθόν, ίσως χώρος για στάθμευση του φιλοθεάμονος κοινού η οτιδήποτε άλλο ελαχίστου σημασίας. Έτσι, αποκόπτεται ένας ακόμα κρίκος που συνέδεε την παλαιά πόλη με την καινούργια, ένα ακόμα πολιτιστικό στοιχείο της παράδοσης της πόλης μας, από αυτά που γίνεται πολύς λόγος τώρα τελευταία που μιλάμε για τουρισμό και τέτοια. Και εις άλλα με υγεία...