Αν ήταν να κάνει φιλολαϊκές αλλαγές στο Ασφαλιστικό, είναι βέβαιο ότι δε θα ανησυχούσε για τις κοινωνικές αντιδράσεις και τους κραδασμούς που προκαλούν στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Επομένως, όλα δείχνουν ότι έρχεται βαρύς χειμώνας για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων, όπως και ότι αν δεν υπάρξει ισχυρή λαϊκή απάντηση και νέα κλιμάκωση μετά την απεργία, τα μέτρα αυτά θα πλακώσουν κυριολεκτικά την εργατική λαϊκή οικογένεια. Ας το πάρουν χαμπάρι κι ας το νιώσουν καλά «Σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε»!
Είμαστε εδώ στο δρόμο του αγώνα, αποφασισμένοι να κλιμακώσουμε τον αγώνα για να σταματήσουμε τα εγκλήματα της συγκυβέρνησης Σύριζα- ΑΝΕΛ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεγαλοεπιχειρηματιών που προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα γίνονται για το καλό μας και πως είναι αναγκαία και αναπόφευκτα.
Διαλύουν συθέμελα ότι έχει απομείνει από τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, το νέο ασφαλιστικό σύστημα θα λειτουργεί όπως οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Δηλαδή "όσα πληρώσεις τόσα θα πάρεις" που σημαίνει μηδενικές παροχές και συντάξεις-ξεροκόμματα για τη συντριπτική πλειοψηφία που σήμερα βρίσκεται στην ανεργία, που ψάχνει ανάσες στα κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης, που αμείβεται με τους απαράδεκτους μισθούς των 586 και 511 ευρώ, που εργάζεται χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις με τσακισμένους τους κλαδικούς μισθούς!
Στην πραγματικότητα στο νέο σύστημα Ασφάλισης που προετοιμάζουν θα είναι καθορισμένα τα ποσά που θα πληρώνουμε, αλλά δε θα γνωρίζουμε τι συντάξεις και παροχές θα έχουμε!
Η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση δεν εξαιρεί κανέναν! Ήρθε η ώρα να σταματήσει το "διαίρει και βασίλευε", οι λογικές "το ταμείο μου", "η κατηγορία μου", οι διαχωρισμοί "νέοι-παλιοί". Αυτό είναι το δηλητήριο, που έσπερναν και σπέρνουν χρόνια τώρα κεφάλαιο, κυβερνήσεις αλλά και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Η πραγματική αντίθεση δε βρίσκεται ανάμεσα στους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι παράγουν πλούτο και τον τσεπώνουν οι μονοπωλιακοί και επιχειρηματικοί όμιλοι. Εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι - Λαϊκές ανάγκες και κερδοφορία. Αυτές είναι οι πραγματικές αντιθέσεις.
Τα μέτρα δεν αφορούν μόνο όσους βγαίνουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και βλέπουν καθημερινά αλλαγές στα όρια ηλικίας και στα ποσά, ούτε αφορούν μόνο τους ήδη συνταξιούχους που αντιμετωπίζουν συνεχώς νέες περικοπές στις συντάξεις. Αφορούν κυρίως τους νέους ανθρώπους, που μπαίνουν στην παράγωγη με τους χειρότερους όρους και θα ασφαλιστούν με το νέο σύστημα.
Είναι αναγκαίος λοιπόν και αναπόφευκτος ο δρόμος του αγώνα για να ξεμπερδέψουμε μια για πάντα με δαύτους. Να ξεμπερδέψουμε με τη σαπίλα και τα παράσιτα της κοινωνίας, με αυτούς που καθημερινά μας πίνουν το αίμα, μας πνίγουν στα χρέη, στην ανεργία και στα προβλήματα.
Απαιτούμε και παλεύουμε για:
Δημόσια κοινωνική ασφάλιση για όλους
Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
Τέρμα πια στη φοροληστεία- Κάτω οι φόροι
Άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων
Όχι στις ομαδικές απολύσεις
Όχι στους μισθούς πείνας.
Κάλυψη των απωλειών τώρα, επαναφορά των μισθών και των συντάξεων στα επίπεδα του 2009.
Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ
Κανένας χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας - Κανένας ανασφάλιστος
Όχι σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις
Να πληρώσει η πλουτοκρατία την κρίση και το χρέος που είναι όλο δικό της.
Ούτε πόντο πίσω δεν πρόκειται να κάνουμε από αυτά τα αιτήματα! Δεν παραιτούμαστε από τις ανάγκες μας, δεν πρόκειται να βάλουμε πλάτη για να συνυπάρξουμε με τα καπιταλιστικά συμφέροντα, για να ξεπεραστεί η κρίση για λογαριασμό και σε όφελος της πλουτοκρατίας. Ξέρουμε τις δυσκολίες αυτού του αγώνα, όμως δεν πρόκειται να μειώσουμε τις απαιτήσεις μας στο όνομα μιας ανάπτυξης που θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια και στα αποκαΐδια των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με πολιτικές που μοιράζουν τη φτώχεια και την ανεργία. Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας για την επιβίωση, για μια καλύτερη ζωή και γι αυτόν ακριβώς το λόγο τον οργανώνουμε, τον σχεδιάζουμε μέχρι την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, μέχρι την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Είναι αγώνας που θα τον πάμε μέχρι τέλους, μέχρι εκεί που θα πάρουν τα όνειρά μας εκδίκηση! Άλλη επιλογή δεν έχουμε, άλλος δρόμος δεν υπάρχει!
Ή με το καπιταλιστικό κέρδος ή με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών! Τρίτος δρόμος, ενδιάμεσος, μεταβατικός, λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, λίγο με το κεφάλαιο και λίγο με τους εργάτες, δεν υπάρχει! Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Στο βωμό του κέρδους θυσιάζονται χιλιάδες πρόσφυγες και παιδιά που πνίγονται καθημερινά προσπαθώντας να ξεφύγουν από τα πυρά των πολεμοκάπηλων, των ιμπεριαλιστών. Δεν σταματάμε να μετράμε ναυάγια, δεν σταματάμε να μετράμε νεκρούς, λες και δεν μιλάμε για ανθρώπους! Είναι ανατριχιαστική η εικόνα που έρχεται από τη Σάμο, τη Μυτιλήνη και την Κω, όπου τα ψυγεία στα νοσοκομεία έχουν γεμίσει, οι νεκροί είναι άταφοι ! Αυτό δεν είναι η ντροπή του «πολιτισμού και της κοινωνίας μας», όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν οι θύτες και τα παπαγαλάκια τους. Είναι το αίσχος, είναι τα εγκλήματα των καπιταλιστών, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτών που σκοτώνουν τους λαούς για το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο, τους δρόμους της αγοράς και της γεωπολιτικής κυριαρχίας. Αυτών που αφού πρώτα βομβαρδίσουν και ισοπεδώσουν τα σπίτια των προσφύγων, μετά θα τους πάρουν ως τζάμπα εργατικό δυναμικό στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιούν και την τρομοκρατική επίθεση στην Γαλλία, που οδήγησε στο θάνατο τόσων ανθρώπων, για τους σχεδιασμούς τους ενάντια στους λαούς με νέους πολέμους.
Τα συνδικάτα πρέπει να δυναμώσουν το διεθνισμό, την ταξική Αλληλεγγύη κόντρα στο μίσος, το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Κόντρα στους νέους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών.
Από ετούτο εδώ το βήμα, από ετούτη εδώ τη συγκέντρωση απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη όλης της Ελλάδας, σε όλα τα λαϊκά στρώματα και τους καλούμε να δυναμώσουν έμπρακτα και με κάθε τρόπο την εργατική λαϊκή αλληλεγγύη στα ταξικά μας αδέρφια, στους πρόσφυγες, στους λαούς που είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Η κάλυψη που παρέχει ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός του ΝΑΤΟ στην επικίνδυνη και τυχοδιωκτική ενέργεια της Τουρκίας να καταρρίψει το ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο, που επιχειρούσε στη Συρία στις 24 Νοέμβρη, δείχνει για άλλη μια φορά τον κίνδυνο της γενίκευσης του πολέμου, που εδώ και 5 χρόνια εκτυλίσσεται στη Συρία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες για την εξέλιξη, αφού συμπορεύεται μαζί με τις άλλες ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην όξυνση της αντιπαράθεσης. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ο δολοφονικός, επιθετικός χαρακτήρας του ΝΑΤΟ, η επικίνδυνη και υποκριτική στάση των ΗΠΑ, που ενώ καταδικάζουν την υποτιθέμενη παραβίαση του εναέριου χώρου της Τουρκίας, σιωπούν όταν καθημερινά γίνονται παραβιάσεις σε βάρος της Ελλάδας από την Τουρκία.
Καλούμε τους εργαζόμενους να μη συμβιβαστούν με την κατάργηση των δικαιωμάτων τους, να μην αρκεστούν στα ελάχιστα! Να ξεπεράσουμε τις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που τα έχουν δώσει όλα στο μεγάλο κεφάλαιο και έχουν βάλει πλάτη στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων.
Η γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής που ακολουθούν, αποθαρρύνει την οργάνωση των εργαζόμενων, οδηγεί στις μειωμένες απαιτήσεις. Έχει ευθύνη η πλειοψηφία της διοίκησης του εργατικού κέντρου όπου παρεούλα η παράταξη της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ ψήφισαν να απεργήσουμε με αίτημα, να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί. Δηλαδή απεργούμε για τον ίδιο σκοπό που η κυβέρνηση, "φέρνει" αυτά τα μέτρα. Έχει ευθύνη και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που μαζί με παλιούς και νέους κυβερνητικούς συνδικαλιστές στην ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν να κηρύξουν απεργία για σήμερα με την αιτιολογία «ότι δεν θα πάμε πίσω από το σχεδιασμό του ΠΑΜΕ»! Αυτές οι λογικές, αυτές οι δυνάμεις, στρώνουν το έδαφος στην υλοποίηση των σχεδιασμών του κεφαλαίου, υψώνουν τείχη στην ανάπτυξη αγώνων από την εργατική τάξη, δυσκολεύουν την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Την ώρα που οι ταξικές δυνάμεις αγωνίζονται να σηκώσει ο λαός κεφάλι, να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης και διεκδίκησης στα εργοστάσια, στα καταστήματα, στις επιχειρήσεις, να πάρουν ευθύνη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην οργάνωση του αγώνα, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες μηχανορραφούν στις πλάτες των εργαζομένων.
Με νοθείες και παρατυπίες στα συνδικάτα, ακόμα και με "σωματεία-μαϊμού", στήνουν βιομηχανία παραγωγής νόθων αντιπροσώπων στα συνέδρια Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, με στόχο να διατηρήσουν αναλλοίωτο τον αρνητικό για τους εργαζόμενους συσχετισμό στη ΓΣΕΕ, που κάνει συνέδριο τον ερχόμενο Μάρτη.
Αυτή είναι η μόνη τους έγνοια: Να κρατήσουν τις καρέκλες που τους εμπιστεύονται η εργοδοσία και η εκάστοτε κυβέρνηση, για να κόβουν και να ράβουν όλοι μαζί σε βάρος των εργαζομένων. Καμιά ανοχή δεν πρέπει να δείξουν οι εργαζόμενοι σε τέτοια φαινόμενα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα κοινό μ' αυτές τις ηγεσίες. Πρέπει να τους απομονώσουν να μην τους δίνουν το δικαίωμα να μιλούν εξ’ ονόματος μας.
Δυναμώνουμε τα σωματεία μας, συμμετέχουμε – ανατρέπουμε την κατάσταση. Οι αρχαιρεσίες του συνδικάτου οικοδόμων αυτή τη βδομάδα και του Συνδικάτου υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα στις 12, 13 και 14 Δεκέμβρη είναι ευκαιρία που δεν πρέπει να την αφήσουμε να περάσει, να μη μείνει κανείς που δεν θα πάει να ψηφίσει.
Υπάρχει διέξοδος! Να βαδίσουμε στο δρόμο της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να παλέψουμε μαζί με τους αυτοαπασχολουμένους και τους φτωχούς αγρότες, την ΠΑΣΕΒΕ και την ΠΑΣΥ, μαζί με τις γυναίκες και τους φοιτητές και τις οργανώσεις τους, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ, για ένα κίνημα που δε θα παζαρεύει δικαιώματα και κατακτήσεις, αλλά θα υψώνει τείχη, θα καθυστερεί αντεργατικά μέτρα, θα οργανώνει τους αγώνες για άμεσα μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, θα μπαίνει επικεφαλής στην πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για την ανατροπή της πολιτικής που βάζει φραγμό στη λαϊκή ευημερία, στην αξιοπρεπή ζωή.
Παράλληλα, θα δίνει προοπτική στην πάλη της καθημερινής δράσης για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη με κεντρικό σχεδιασμό, με κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, μια ανάπτυξη που θα έχει ως κύριο και αποκλειστικό σκοπό τις ανάγκες μας και όχι των μονοπωλίων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Η σημερινή απεργιακή μάχη που ξεκίνησε από τα χαράματα στους τόπους δουλειάς είναι μια σκληρή αναμέτρηση με την μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση τους, και ταυτόχρονα μια σαφή προειδοποίηση ότι θα μας βρίσκουν κάθε μέρα μπροστά τους!
Οργανώνουμε την αγωνιστική ταξική μαχητική αλληλεγγύη. - Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Άμεση επανασύνδεση όσων έχουν κοπεί! -Οργάνωση σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Κανένα κοράκι να μην τολμήσει να εμφανιστεί στις λαϊκές γειτονιές. Συνεχίζουμε, κλιμακώνουμε σε κάθε κλάδο, σε κάθε σωματείο, σε κάθε τόπο δουλειάς. Με τα αιτήματά μας, τους στόχους και την κατεύθυνση της πάλης. Δημιουργούμε στην πράξη ένα τεράστιο λαϊκό τοίχος, ώστε να μπλοκάρουμε τα αντιλαϊκά – αντιασφαλιστικά μέτρα.
*Μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Υπαλλήλων στον Ιδιωτικό Τομέα Κεντρική ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Καλαμάτα, στις 3 Δεκέμβρη 2015
