Στη στήλη «1 ερώτηση 3 απαντήσεις» του Σάκη Ιωαννίδη, για την υποψηφιότητα της Ελευσίνας μιλάει ο σκηνοθέτης Χρήστος Δήμας, της Ρόδου ο ποιητής Πάνος Δρακόπουλος και της Καλαμάτας η δημοσιογράφος - συγγραφέας Ρούλα Γεωργακοπούλου: 
Ρούλα Γεωργακοπούλου, δημοσιογράφος - συγγραφέας (Καλαμάτα)
Αγαπώ την Ελευσίνα για τα Αισχύλειά της και τη Ρόδο για τη μοναδικότητά της, αν όμως ο κλήρος πέσει στην πατρίδα μου, αυτό νομίζω ότι θα βοηθούσε να επουλωθούν δύο πρόσφατα τραύματα στο κάποτε ζηλευτό πολιτιστικό προφίλ της.
Πρώτα απ’ όλα το άγος που προξένησε η απομάκρυνση της Βίκυς Μαραγκοπούλου από το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού. Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα θα μπορούσε ίσως να γυρίσει τούμπα αυτή τη στενοχώρια και να γίνει ευκαιρία για μια δεύτερη διεκδίκηση, όχι μόνον για τους δημότες αλλά και για ολόκληρη τη νοτιοδυτική Ελλάδα.
Δεύτερο αλλά εξίσου τραυματικό γεγονός είναι η μυστηριώδης εξαφάνιση της σημαίας της Ε.Ε. από τον ιστό της, στην κεντρική πλατεία. Με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, το ευρωπαϊκό αίτημα θα ξανάμπαινε στην πόλη από την κύρια είσοδο και η συγκεκριμένη «εξαφάνιση» θα έπαυε να αποτελεί συμβολικό οδοδείκτη προς την καθυστέρηση και την εσωστρέφεια. Έτσι η Καλαμάτα θα μπορούσε ν’ αρχίσει να ονειρεύεται μέρες πολιτισμού λαμπρές και γαληνότατες, όπως επί δημαρχίας Σταύρου Μπένου, ή περίπου.
Οι κτιριακές υποδομές είναι απολύτως λειτουργικές. Το νέο οδικό δίκτυο και το αεροδρόμιο έχουν ανοίξει την περιοχή στον κόσμο και η ίδια η πόλη διαθέτει ανθρώπους ικανούς να υποστηρίξουν το καλύτερο, αρκεί κάποιος να τους εμπνεύσει και να τους εμπιστευθεί.
Χρήστος Δήμας, σκηνοθέτης (Ελευσίνα)
Η επιλογή για την υποψηφιότητα της Ελευσίνας μόνο χαρά και περηφάνια μπορεί να δώσει σε κάποιον σαν εμένα, που μεγάλωσα, πήγα σχολείο, έπαιξα μπάσκετ και έκανα την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία στις αιωνόβιες γειτονιές της…
Η Ελευσίνα είναι μια πολύ ιδιαίτερη πόλη. Συνδυάζει με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο την ιστορική της μνήμη, τη θάλασσα και το σύγχρονο βιομηχανικό τοπίο. Ο αρχαιολογικός τόπος στο κέντρο, το λιμάνι της, με τη Σαλαμίνα απέναντι και όλες αυτές οι υπέροχες βιομηχανικές εγκαταστάσεις (π.χ. το Παλαιό Ελαιουργείο στην παραλία) που το καλοκαίρι δίνουν στέγη σε ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ της Ελλάδας, μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδιαίτερο και μοναδικό στίγμα πολιτισμού.
Πρέπει να γίνουν πολλά. Παρεμβάσεις και κτίρια που να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες μιας τέτοιες ευθύνης. Οι άνθρωποι της Ελευσίνας πρέπει να αγκαλιάσουν αυτή τη στιγμή και να δουν αυτή τη διάκριση σαν μια ευκαιρία να αναδειχθεί η πραγματική ψυχή αυτής της αιώνιας πόλης…
Πάνος Δρακόπουλος, ποιητής (Ρόδος)
Η Ρόδος Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021; Ας διερωτηθούμε. Τι δεν μας είναι ήδη γνωστό; Πώς η ίδια ενσαρκώνει την επί δεκαετίες αρμονική συμβίωση Ευρώπης και Ανατολής, φράγκικου Μεσαιωνισμού και Μεσογειακού κλίματος, «σύνθεση ουσιαστική και γέφυρα των δύο Μεγάλων Κόσμων» όπως έγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης εν έτει 1947;
Πώς στέκεται ψύχραιμη, φιλόξενη και νηφάλια απέναντι τόσο στα συνεχή θερινά ρεύματα των επισκεπτών της από κάθε μεριά του πλανήτη, όσο και στα αναρίθμητα πλωτά καραβάνια της όψιμης προσφυγιάς;
Πώς επίμονα στύβει, με την αξιοσύνη των ανθρώπων της, την πέτρα, την αλμύρα και τον ήλιο της κι, επί αιώνες, άλλοτε ως κοσμόπολις των ελληνιστικών χρόνων, άλλοτε ως ακρώρεια της σύγχρονης πολιτικής Ευρώπης – ή, ακόμη, ως μία δυναμική νησίδα στον ωκεανό της παγκοσμιότητας – θάλλει εκθέτοντας τη μοναδικότητά της σε τέχνη απλή και ταπεινή, πλην με τα αλλού ανόμια; (Γράφω, «θάλλει», σε πείσμα του διεθνούς κι εγχώριου ιού της κρίσης).
Η Ρόδος Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021; Επαναλαμβάνω: ας διερωτηθούμε. Τι δεν μας είναι ήδη γνωστό;
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Κυριακή 6 Μαρτίου 2016
