Το θέμα έβαλε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο δημοτικός σύμβουλος του Πεταλιδίου, από την παράταξη της μείζονος μειοψηφίας, Γιάννης Διονυσόπουλος, με αφορμή σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας “Θάρρος”.
Ο δρόμος έκλεισε, πάντα σύμφωνα με τη συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν πριν από 15 ημέρες περίπου, γκρέιντερ του Δήμου εμφανίστηκε στην περιοχή για να τον συντηρήσει. Το γκρέιντερ όμως έφυγε αμέσως και στη συνέχεια έφτασαν μηχανήματα ιδιωτικής εταιρίας που τον έκλεισαν. Παρά το κλείσιμο ένα τροχόσπιτο φέρεται ότι κατάφερε να περάσει και να φτάσει στην παραλία, οπότε, σύμφωνα με όσα μας είπαν κάτοικοι της περιοχής, μετά από λίγες μέρες ξανάρθαν μηχανήματα και όχι μόνο έκλεισαν το δρόμο καλύτερα αλλά τον όργωσαν κιόλας για να μην μπορεί να κινηθεί τροχοφόρο.
Ο δήμαρχος, Γιώργος Αθανασόπουλος, στο Δημοτικό Συμβούλιο διατύπωσε με απόλυτο τρόπο τη θέση ότι εκεί “δεν ήταν ποτέ δρόμος”, αρνούμενος μάλιστα να πει τη λέξη δρόμος στη θέση της οποίας έβαλε τη λέξη “σημείο” ή “λωρίδα” ή “έκταση”. Όπως είπε, “από το 1985 δεν υπάρχουν και πολλοί ιδιοκτήτες. Υπάρχει ένας ιδιοκτήτης, μάλιστα είχε κάνει διορθωτικά συμβόλαια και αυτή η λωρίδα ανήκει σε ιδιοκτήτη, δεν ήταν ποτέ δρόμος, αυτό το λέει και η Υπηρεσία, γιατί δεν φαίνεται ότι ήταν πριν το ‘23 για να μπορούν να κατοχυρωθούν κάποια δικαιώματα”.
Πριν και μετά το κλείσιμο του δρόμου
Σε ό,τι αφορά το γκρέιντερ του Δήμου που πήγε στο δρόμο αυτό, ο δήμαρχος είπε (κάτι που επανέλαβε στη συνέχεια και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Δημήτρης Γαλιάτσος) ότι “τις προηγούμενες εβδομάδες πήγε ένα γκρέιντερ στη συγκεκριμένη περιοχή να κάνει ένα δρόμο και μπήκε κατά λάθος σε αυτό το κομμάτι. Θα προέκυπτε πρόβλημα γιατί μπήκε και έκανε παρέμβαση σε ιδιωτική περιουσία. Δεν υπήρχε δρόμος ποτέ σε αυτό το σημείο”.
Σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στη θάλασσα, ο δήμαρχος Γ.Αθανασόπουλος από τη μια είπε ότι ο ιδιοκτήτης έχει το δικαίωμα να κάνει στην περιουσία του ό,τι θέλει, από την άλλη όμως σημείωσε ότι “η πρόσβαση προς την παραλία προστατεύεται με νόμο. Κανείς δεν μπορεί να παραβεί το νόμο και να ακυρώσει νόμους που προβλέπουν την προσβασιμότητα στη θάλασσα. Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος που έχει πολύ μεγάλο μέτωπο στη θάλασσα. Ανά κάποια μέτρα θα έπρεπε να έχει ένα κενό, όχι δρόμο, να έχει ένα κενό να μην εμποδίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στη θάλασσα”.
Πριν και μετά το κλείσιμο και το όργωμα του δρόμου. Αριστερά η τελευταία κολώνα του δημοτικού φωτισμού. Μάλιστα η λάμπα καίει μέρα-μεσημέρι
Ωστόσο ο Γιάννης Διονυσόπουλος από την πλευρά του διερωτήθηκε πως μπορεί ο δήμαρχος να λέει ότι εκεί δεν υπήρχε δρόμος όταν υπάρχει δημοτικός φωτισμός, όταν υπήρχε κάδος απορριμμάτων του Δήμου και πήγαινε το δημοτικό απορριμματοφόρο να κάνει την αποκομιδή, όταν υπάρχει μεγάλη ταμπέλα που μιλάει για την καθαρότητα της θάλασσας στο ίδιο σημείο.
Ο δήμαρχος τελικά επιβεβαίωσε ότι υπήρχε και κάδος απορριμμάτων, που πήγαινε και τον άδειαζε απορριμματοφόρο του Δήμου αλλά και πινακίδα για την ποιότητα του νερού της θάλασσας, η οποία όμως είπε ότι δεν τοποθετήθηκε από το Δήμο αλλά από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με ενημέρωση πάντως του Δήμου.
Επιπλέον ο δημοτικός σύμβουλος Ι.Διονυσόπουλος ανέφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι “σε αυτή την περιοχή στα 2 χιλιόμετρα δεν υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα αυτή τη στιγμή. Κάτοικοι της περιοχής, πολίτες απ’ τα διπλανά χωριά που έβρισκαν πρόσβαση στην παραλία πλέον δεν τη βρίσκουν. Μπορεί να γίνει ένα Μάτι, δεν το εύχομαι. Μπορεί να γίνει μια πλημμύρα. Τα ποτάμια αυτά, Βελίκας, Καρυά και Τζάνε, όταν γίνει πλημμύρα συνενώνονται και το νερό ανεβαίνει στο 1,5 μέτρο. Πού θα βρίσκει ο κόσμος διέξοδο σε τέτοιες περιπτώσεις;”.
Ο δήμαρχος, απαντώντας, υποστήριξε ότι υπάρχει άλλη πρόσβαση στα 400 μέτρα, ενώ πρόσθεσε ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία πρέπει να υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα ανά 300 μέτρα χωρίς περίφραξη.
Πάντως ο Γιάννης Διονυσόπουλος τόνισε ότι “δεν είμαστε κατά της επένδυσης του κ. Κωνσταντακόπουλου. Να βρεθεί μια λύση να γίνει ένας δρόμος στην άκρη της ιδιοκτησίας του κ. Κωνσταντακόπουλου ώστε να υπάρχει πρόσβαση”.
Ο Κώστας Μαλιώτης, επίσης δημοτικός σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας, πρόσθεσε ότι δίπλα από τον δρόμο που έκλεισε ξεκίνησε η ανέγερση κατοικιών που έχουν μείνει ημιτελή. Διερωτήθηκε πως εκδόθηκε άδεια οικοδομής γι’ αυτές τις κατοικίες αν δεν υπήρχε δρόμος και σημείωσε ότι η πολεοδομία θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις. Επίσης κάλεσε και εκείνος τον επενδυτή, να παραχωρήσει τμήμα της ιδιοκτησίας του για να γίνει δρόμος πρόσβασης στην παραλία.
Ο οργωμένος δρόμος και αριστερά οι κολώνες του δημοτικού φωτισμού
Από την άλλη ο Κώστας Κατσούλης, και εκείνος δημοτικός σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης μίας από τις εκτάσεις που σήμερα ανήκουν σε έναν ιδιοκτήτη και έχουν ενοποιηθεί, αφενός είπε ότι την απάντηση για το θέμα τη δίνουν τα συμβόλαια, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε αυτά δεν περιγράφεται δρόμος, αφετέρου όμως σημείωσε δυο φορές ότι εκεί δεν υπήρξε ποτέ δημοτικός δρόμος και όχι δρόμος γενικά: “Για το συγκεκριμένο σημείο δεν υπήρξε ποτέ δρόμος δημοτικός και από τότε που ήταν ο Σικαλιάς και ο Κουτσοδημητρόπουλος (σ.σ.πρώην πρόεδροι του Πεταλιδίου) δεν είχε μπει μηχάνημα στον συγκεκριμένο δρόμο”. Επιπλέον σημείωσε ότι ο δημοτικός φωτισμός φτάνει μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο και όχι μέχρι την ακτή.
Επισκεφθήκαμε την περιοχή όπου πράγματι είδαμε ότι υπάρχει δημοτικός φωτισμός μέχρι ένα σημείο, κοντά πάντως στη θάλασσα. Μάλιστα η μία λάμπα ήταν ανοιχτή, παρότι μεσημέρι! Υπάρχουν επίσης πάσσαλοι που πιθανόν οριοθετούν το δρόμο, όπως υπάρχει και η μεγάλη ταμπέλα με πληροφορίες για την ποιότητα του νερού της θάλασσας.
Ανάχωμα στον πρώην δρόμο για να μην μπορεί να περάσει τίποτα
Μιλήσαμε και με κατοίκους, που όμως ζήτησαν να μη δημοσιοποιήσουμε το όνομά τους. Τόνισαν ότι έχουν γεννηθεί εκεί και θυμούνται την ύπαρξη του δρόμου από την παιδική τους ηλικία. Ένας κάτοικος μας είπε ότι “εγώ και γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ. Από αυτόν τον δρόμο πάντα πέρναγε ο κόσμος. Παλιά το καλοκαίρι είχαν τις καλύβες τους στη θάλασσα οι άνθρωποι σε εκείνο το σημείο γιατί ήταν αυτός ο δρόμος”. Αλλος κάτοικος τόνισε ότι “ο δρόμος πάντα υπήρχε, φαίνεται και στις αεροφωτογραφίες” καθώς επίσης ότι “υπάρχει παλιό συμβόλαιο κτήματος που αναγράφει ως όριο τον συγκεκριμένο δρόμο”. Επίσης, ένας ακόμη κάτοικος ανέφερε πως “η πληροφόρηση που έχω είναι ότι η Πολεοδομία της Καλαμάτας πραγματοποίησε στο δρόμο αυτό αυτοψία το 2004 και τον χαρακτήρισε ως δίοδο”. Τέλος, άλλη κάτοικος αναφέρθηκε στον καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο σημειώνοντας ότι “εκείνος μιλούσε με τους ανθρώπους, τους άκουγε και απέφευγε το αποφασίζομεν και διατάσσομεν. Τώρα ήρθαν με τα μηχανήματα, χωρίς να μας πουν τίποτα και τον έκλεισαν. Φοβόμαστε τι άλλο θα γίνει, μη μας αποκλείσουν εδώ ή μη μας αναγκάσουν κιόλας να φύγουμε για να μείνουν μόνοι τους. Εμείς τους σεβόμαστε όλους και αυτό που ζητάμε και δικαιούμαστε είναι να υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα, όχι μόνο για αναψυχή αλλά και για λόγους έκτακτης ανάγκης. Εδώ πλημμυρίζουμε όταν φουσκώνει το ποτάμι”.
Δρόμος δεν υπάρχει πια αλλά οι κολώνες του δημοτικού φωτισμού είναι στη θέση τους
Επικοινωνήσαμε με τον πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Πεταλιδίου, Μάκη Φύκιρη, ο οποίος μας είπε ότι είναι νέος πρόεδρος, δεν γνωρίζει το θέμα και στην προσπάθειά του να ενημερωθεί άλλοι του είπαν πως εκεί υπήρχε δρόμος και άλλοι ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο. Σημείωσε ότι δεν μπορεί να πάρει θέση, δεν ξέρει τι λένε τα συμβόλαια, αν υπάρχουν αεροφωτογραφίες, πρόσθεσε όμως ότι η άποψή του είναι πως πρέπει να υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα, έστω στην άκρη της ιδιοκτησίας. Επιπλέον είπε ότι με καλή θέληση όλων μπορεί να βρεθεί λύση.
Τέλος, ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Βελίκας, Σταύρος Αποστολόπουλος, είπε ότι θυμάται τον δρόμο αυτόν από παιδί και πως από αυτόν περνούσε για να πάει στη θάλασσα. Πρόσθεσε ότι ο δρόμος αυτός εξυπηρετεί τους κατοίκους και παραθεριστές αρκετών περιοχών για την πρόσβασή τους στη θάλασσα, ενώ σημείωσε ότι ο δήμαρχος, τον οποίο ανέφερε ότι σέβεται, δεν γνωρίζει τόσο καλά την περιοχή και δεν χρειάζεται να είναι απόλυτος. Ο πρόεδρος της Βελίκας ανέφερε ότι το αν εκεί είναι δρόμος ή όχι μπορεί να φανεί από το τι γράφουν τα συμβόλαια, το τι δείχνουν οι αεροφωτογραφίες, το πως βγήκαν οι οικοδομικές άδειες των κτιρίων που ανεγέρθηκαν εκεί και το πώς έφτασε εκεί ο δημοτικός φωτισμός.
Η Kalamata Journal επικοινώνησε, επίσης, με την ΤΕΜΕΣ για την παρουσίαση και της δικής της θέσης και εφόσον μας απαντήσουν θα τη δημοσιεύσουμε.
Στ.Μ.
