Η Άννα Διαμαντοπούλου θα μιλήσει στις εννέα το βράδυ, ενώ νωρίτερα θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής.
Εν τω μεταξύ, η Νομαρχιακή Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα, με ανακοίνωσή της, τονίζει ότι η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά «μετατρέπεται στη γνωστή δεξιά της παροχολογίας και των ψυχροπολεμικών συνθημάτων», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται «εκφραστής μιας μεγάλης συντηρητικής συσπείρωσης».
Η ανακοίνωση έχει ως εξής: «Η ΝΔ του κ. Σαμαρά μετατρέπεται στη γνήσια συντηρητική, δεξιά, που ανακαλύπτει μαζί με την κλασική παροχολογία και τα ψυχροπολεμικά συνθήματα. Για τη σημερινή κατάσταση φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από αυτή. Καμία συνείδηση ευθύνης. Ούτε μια λέξη αυτοκριτικής από αυτούς που παρέδωσαν τη χώρα τον Οκτώβριο του 2009, στο χείλος της καταστροφής. Θυμίζουμε ότι ο εκτροχιασμός του 2009, μόνον εκείνης της χρονιάς, ήταν 24,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Η ΝΔ μας παρέδωσε το έλλειμμα στο 15,8%, και αυτό το παραδέχτηκε και ο κ. Σαμαράς στο άρθρο του στην «Wall Street Journal». Ακόμη ηχούν στ' αυτιά μας οι δηλώσεις του κ. Καραμανλή και του κ. Αλογοσκούφη, τη στιγμή που σε άλλες χώρες κυβερνήσεις έπαιρναν δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της χρηματοοικονομικής κρίσης, ότι η Ελλάδα είναι όαση, «μη στενοχωριέστε, δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα, μη φοβάστε, μπορούμε να συνεχίσουμε αμέριμνοι το δρόμο προς το δημοσιονομικό εκτροχιασμό».
Στο πρώτο μνημόνιο η ΝΔ επέλεξε τη στάση του πολιτικού συνδικαλισμού. Στο δεύτερο μνημόνιο ο κ. Σαμαράς, αφού υπέγραψε αλλά δεν ήθελε να υπογράψει, προτίμησε να μείνει στα αποδυτήρια και να καθοδηγήσει από εκεί το πώς θα παίξουμε εμείς στο γήπεδο της διαπραγμάτευσης. Ο κ. Σαμαράς κρύφτηκε πίσω από τον Ευ. Βενιζέλο, στον οποίο το κόμμα του έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης για να διαπραγματευθεί τη συμφωνία. Τώρα, αυτός που κρύφτηκε στη διαπραγμάτευση, υποστηρίζει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει επαναδιαπραγμάτευση! Με ποιους όμως. Τα αδελφά κόμματα του κ. Σαμαρά στην Ευρώπη είναι αυτά που έχουν επιβάλλει τη σκληρή λιτότητα.
Τι ακριβώς πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ; Εμφανίζεται ως δύναμη ανανεωτική, νεωτερική, ριζοσπαστική. Στην πραγματικότητα είναι ο εκφραστής μιας μεγάλης συντηρητικής συσπείρωσης και αυτό που επιδιώκει είναι η πλήρης ακινησία, η ακύρωση κάθε μεταρρύθμισης που αντιμετωπίζει τα αίτια που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει όριο. Διακηρύσσει σε όλους τους τόνους, στο εσωτερικό, γιατί στο εξωτερικό λένε άλλα, για ακύρωση του Μνημονίου, μονομερή καταγγελία, τετελεσμένα γεγονότα, μονομερές moratorium στις πληρωμές του χρέους.
Θεωρούν με λίγα λόγια λύση την πτώχευση της χώρας και επιμένουν ότι δεν κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω από τη… «λύση» αυτή. Την ίδια ώρα, όμως, αφήνουν να εννοηθεί ότι «εντάξει, αυτά τα λέμε τώρα, μετά τις εκλογές θα είμαστε πιο σοβαροί». Και έτσι, θεωρούν ότι πετυχαίνουν με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Γιατί υπάρχουν πολίτες που τους ψηφίζουν με την πεποίθηση και την ελπίδα ότι άλλα λένε και άλλα εννοούν.
Κάποιοι άλλοι όμως τους ψηφίζουν με την απαίτηση να γίνουν αυτά που λέγονται προεκλογικά. Προσελκύονται από τη στρατηγική τους, την οποία αντιλαμβάνονται ως μια στρατηγική, που οδηγεί τη χώρα έξω από το ευρώ και έξω από την Ευρώπη. Το ΚΚΕ το λέει όμως, έχει αυτή την πολιτική και ιστορική εντιμότητα και αυτή είναι η διαφορά. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι θα οικοδομήσει το μέλλον με μικροκομματικούς υπολογισμούς και κατά συνθήκη ψεύδη, κάνει μέγα λάθος».
