Δεκαοχτώ χρόνια ανατρεπτικής ιστορίας γεμάτης συγκινήσεις έχει να επιδείξει η Μυλόπετρα στο ενεργητικό της. Χρόνια γεμάτα δράσεις, ανταλλαγές ιδεών, συγκρούσεις, αστεϊσμούς, χαβαλέ αλλά και πληθώρα συναισθημάτων να εναλλάσσονται με γρήγορους και συχνά εξαντλητικούς ρυθμούς.
Και βέβαια ποικίλες “περιπέτειες” από αυτές που συνήθως αντιμετωπίζουν οι μικρές επιχειρήσεις από το αδηφάγο και συχνά ανάλγητο καρεκλοκενταυρούμενο σύστημα εξουσίας.
Παρόλα αυτά όμως και πέρα από όλα αυτά, η Μυλόπετρα συνέχισε όλα αυτά τα χρόνια να υπάρχει και κατάφερε να γράψει την ιστορία που έγραψε και να αποτελεί πλέον ένα από τα σημαντικότερα στέκια της Καλαμάτας με πανελλήνια αναγνωρισιμότητα αλλά και διεθνή εμβέλεια, όσο και αν ενδεχομένως θεωρηθεί περίεργο για κάποιους “αδαείς”.
Και ποιοι δεν πέρασαν από τη Μυλόπετρα όλα αυτά τα χρόνια! Επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, πολιτικοί διανοούμενοι, άνθρωποι επώνυμοι με τους όρους της αναγνωρισιμότητας αλλά και πολλοί που δεν ήταν αναγνωρίσιμοι αλλά εξίσου σημαντικοί στις δραστηριότητές τους.
Απ’ όσους παραβρέθηκαν κατά καιρούς στη Μυλόπετρα ενδεικτικά αναφέρω μεταξύ άλλων: ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο θρύλος του Θεάτρου Σκιών στις μέρες μας, ο δικηγόρος του Νέλσον Μαντέλα, Μεσσήνιος από το Βασιλίτσι της Κορώνης, Γιώργος Μπίζος. Ο συγγραφέας του “Ζ” και επί σειρά ετών πρέσβης στην Ουνέσκο Βασίλης Βασιλικός. Ο Μανιάτικης καταγωγής συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας. Ο Κώστας Μουρσελάς επίσης. Αλλά και οι τραγουδοποιοί Μίκης Θεοδωράκης, Διονύσης Σαββόπουλος και άλλοι. Και ακόμα οι ηθοποιοί Αμαλία Μουτούση, Νίκος Κουρής, Μάκης Παπαδημητρίου, Γιάννης Φέρτης. Οι τραγουδίστριες Ελευθερία Αρβανιτάκη, Τάνια Τσανακλίδου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Οι αστέρες της μαγειρικής Ηλίας Μαμαλάκης, Λάζαρος Λαζάρου και πολλοί ακόμα.
Από τους πολιτικούς ενδεικτικά αναφέρω: Τον Στέφανο Μάνο και τον Συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο, ενώ από τους επιχειρηματίες αξίζει να αναφερθεί ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σμύρνης Ερίμ Ντεμίρτας - χαρακτηριστική παρουσία που ήρθε στη Μυλόπετρα συνοδευόμενος και από άλλους Τούρκους επιχειρηματίες στα πλαίσια των εκδηλώσεων ελληνοτουρκικής επιχειρηματικής συνεργασίας που είχε διοργανώσει το Επιμελητήριο Μεσσηνίας.
Επίσης οι Πρέσβεις των Αραβικών χωρών στη μία και μοναδική από κοινού εμφάνισή τους στην Πελοπόννησο. Και πολλοί άλλοι ακόμα που η οικονομία του χώρου δεν επιτρέπει να αναφερθώ εκτενώς σε αυτούς.
Να αναφερθεί ακόμα πως από τη Μυλόπετρα ξεκίνησαν και οι πρώτες ζυμώσεις για τη μυθική πια πορεία των Δρόμων της Ελιάς ως Πολιτιστικού Οδοιπορικού σε όλο τον κόσμο, που τελικά έτυχε επίσημης αναγνώρισης από την Ουνέσκο.
Και βέβαια δεν ξεκίνησε τυχαία αυτό το οδοιπορικό από τη Μυλόπετρα, αφού ο εμπνευστής των Δρόμων της Ελιάς είναι και ο δημιουργός της.
Εδώ επίσης ξεκίνησε και η δημιουργία του Πολιτιστικού Οργανισμού Ιστορικού Κέντρου Καλαμάτας. Όπως βέβαια και η Τεχνομυλόπετρα που αποτελεί εκ των πραγμάτων ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο οποίο θα αναφερθούμε άλλη φορά.
Ανεξάρτητα από όλα όσα προανέφερα όμως, η ψυχή της Μυλόπετρας όλα αυτά τα χρόνια, μαζί φυσικά με τον δημιουργό τους, ήταν οι απλοί καθημερινοί επισκέπτες-θαμώνες που την είχαν στέκι τους και είναι εκείνοι που της έδωσαν ταυτότητα και το αναγκαίο χρώμα που την έκανε να ξεχωρίζει.
Με όλους αυτούς πορεύτηκε η Μυλόλπετρα στα 18 χρόνια της παρουσίας της και έτσι πέρασε στην ιστορική μνήμη της πόλης αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα της.
Η Μυλόπετρα έκλεισε πια και μαζί της και ένας κύκλος ζωής που την αφορούσε. Τίποτα δεν χάνεται ωστόσο και το νέο στέκι έχει ήδη βρεθεί. Είναι το MYLO, στον πεζόδρομο του REX, όπως θεωρώ ότι ήδη γνωρίζετε. Ως εκ τούτου ετοιμαστείτε για νέες ιστορίες εξίσου συναρπαστικές με άλλοτε.
