Σύμφωνα με αυτόν τον πρώτο απολογισμό, «η 19η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας αναμφισβήτητα χαρακτηρίστηκε από τα εγκαίνια του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, τη δυναμική και το υψηλό επίπεδο παραστάσεων και ερμηνευτών, τις κατάμεστες αίθουσες, την πολυμορφία των παραστάσεών του, την υποστήριξη της ελληνικής χορευτικής δημιουργίας, τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες και ένα άνοιγμα στην πόλη με τη δυνατότητα συμμετοχής στο Εργαστήρι playforKalamataDanceFestival.
Το ενδιαφέρον του κοινού, φέτος, ήταν εξαιρετικά μεγάλο. Τα εισιτήρια όλων των παραστάσεων εξαντλήθηκαν τις πρώτες κιόλας ημέρες της προπώλησης και για όλες τις παρουσιάσεις άνοιξε λίστα αναμονής, στην οποία καταγράφονταν όχι μόνο θεατές από την Καλαμάτα, αλλά και ενδιαφερόμενοι από την Αθήνα οι οποίοι έφθασαν στην πόλη ειδικά για το Φεστιβάλ, παρόλο που δεν είχαν εξασφαλίσει εισιτήριο, με την προσμονή ότι τελικά θα κατάφερναν να απολαύσουν κάποια από τις παραστάσεις του.
Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας γνώρισε μεγάλη προβολή από τα Πανελλαδικά και Καλαματιανά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης με συνεχείς δημοσιεύσεις, συνεντεύξεις όλων των χορογράφων και παρουσιάσεις των παραστάσεων. Επιπλέον και ο διεθνής τύπος έδειξε έμπρακτα το ενδιαφέρον του στη διοργάνωση που θεωρεί ξεχωριστή για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Το ειδησεογραφικό τηλεοπτικό κανάλι Euronews, με απόφαση της κεντρικής του διοίκησης στη Γαλλία, έστειλε ειδικό τηλεοπτικό συνεργείο, για ένα τριήμερο στην Καλαμάτα, το οποίο μαγνητοσκόπησε συνεντεύξεις χορογράφων και της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Φεστιβάλ οι οποίες μεταδόθηκαν τηλεοπτικά, σε όλο τον πλανήτη, σε 13 γλώσσες και σε ένα δυνητικό ακροατήριο 500.000.000 θεατών προσδίδοντας ένα επιπλέον κύρος και αναγνώριση στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού και την Καλαμάτα.
Επιπλέον, και η εφημερίδα  Nouvel Observateur απέστειλε τον δημοσιογράφο Raphael De Gubernatis για να καλύψει ειδικά το δρώμενο του Δημήτρη Παπαϊωάννου με το οποίο έπεσε η αυλαία της διοργάνωσης στο Αμφιθέατρο του Κάστρου.
Η πόλη της Καλαμάτας ανταποκρίθηκε θετικά στην πρόσκληση  να συμμετέχει ενεργά στο Εργαστήρι Play for Kalamata Dance Festival, στο πλαίσιο του 19ου Φεστιβάλ Χορού που καθοδήγησαν οι χορογράφοι-χορεύτριες Σοφία Μαυραγάνη και η Καλαματιανή Σάνια Στριμπάκου. Ερασιτέχνες και επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών, μαθητές του Γυμνασίου αλλά και μεγαλύτεροι δήλωσαν συμμετοχή και πήραν μέρος σε ένα εργαστήριο - παιχνίδι που αφορούσε τα 19 χρόνια του Φεστιβάλ Καλαμάτας. Στην ανοικτή παράσταση που δόθηκε στη λήξη του, ήταν κάτι παραπάνω από φανερή στους αυτοσχεδιασμούς και τις χορογραφίες η γνώση, η χαρά και η ευχαρίστηση που αποκόμισαν όλοι οι συμμετέχοντες με αφορμή την ιστορία ενός θεσμού και της πόλης του.
Ακόμα, αν ξαφνικά συναντήσαμε στην Κεντρική Πλατεία της πόλης ανθρώπους καθισμένους να σχηματίζουν ένα τετράγωνο δεν ήταν παρά οι ανοικτές παραστάσεις των JINX 103   (József Trefeli και Gábor Varga)  οι οποίοι ξεκινώντας από την Ουγγαρία, ταξίδεψαν στην Αυστραλία και την πρώην ΕΣΣΔ και ήλθαν στην Καλαμάτα να χορέψουν  για το κοινό της, στις Παράλληλες Ανοικτές Εκδηλώσεις του Φεστιβάλ και μετά να συνεχίσουν την πορεία τους προς το Φεστιβάλ του Εδιμβούργου.
Το Φεστιβάλ σήκωσε αυλαία στο Μέγαρο Χορού και το ολόφωτο κτήριο με τις λιτές γραμμές και την εξαιρετική, τεράστια, ειδικά κατασκευασμένη σκηνή για παραστάσεις χορού, στην Κεντρική του Αίθουσα, αλλά και το μικρότερο Στούντιό του φιλοξένησαν τόσο την απαιτητική χορογραφία Drumming της μεγάλης χορογράφου Αν Τερέζα Ντε Κέερσμακερ, από την ομάδα της  Rosas ένα χορογραφικό έργο μοναδικό στο παγκόσμιο ρεπερτόριο, όσο και τις παραστάσεις των Ρασίντ Ουραμντάν: Exposition universelle, Μητέρες της Ίριδας Καραγιάν, Pausing των Γιάννη Μανταφούνη και Μέυ Ζαρύ, αλλά και το αποτέλεσμα του πρωτότυπου Εργαστηρίου PlayforKalamatadanceFestival που καθοδήγησαν οι Σοφία Μαυραγάνη και η Σάνια Στριμπάκου.  Στο προαύλιό του παρουσιάστηκε η νέα χορογραφική προσέγγιση  Το απομεσήμερο ενός Φαύνου 100 + 1 χρόνια μετά του Γιάννη Νικολαΐδη.
Και εάν ο νέος χώρος εντυπωσίασε και άνοιξε νέες προοπτικές για τον Πολιτισμό στην Καλαμάτα, που αποδεικνύεται μία πόλη ανοικτή και φιλόξενη, έτοιμη να αντιμετωπίσει όλες τις προκλήσεις των καιρών, το 19ο Φεστιβάλ και εφέτος, παρ΄ όλες τις δυσκολίες, διατήρησε το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο των παραστάσεων του, στο πλαίσιο των οικονομικών του δυνατοτήτων, και κράτησε ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τη διεθνή και την ελληνική κοινότητα του χορού, με τον τρόπο που το έχει κάνει να ξεχωρίζει στην Ελλάδα και διεθνώς και για τον οποίο έχει αγαπηθεί από κοινό και ειδικούς.
Στους ασφυκτικά γεμάτους χώρους -Μέγαρο Χορού, ΔΗΠΕΘΕΚ, Αμφιθέατρο Κάστρου- παρακολουθήσαμε έργα  που τα παλλόμενα σώματα των ερμηνευτών τους παρέσυραν το κοινό σε ένα ταξίδι τέχνης, προκάλεσαν σκέψεις, συζητήσεις και ένα γόνιμο διάλογο για την ιστορία και το χορό σήμερα.
Παρασυρθήκαμε με το έργο-σταθμό What the body does not remember του Βιμ Βαντεκέυμπους με την ομάδα του Ultima Vez,  να ανασύρει το υλικό από τα βάθη της ανθρώπινης φύσης, σε έναν κόσμο όπου το σώμα αντιδρά ασυναίσθητα με τόλμη και αποφασιστικότητα στις όποιες προκλήσεις, με τις  συνεχείς αντιπαραθέσεις χορευτών ή ομάδων στην κόψη του ξυραφιού, σε μία εκρηκτική παράσταση στο Αμφιθέατρο του Κάστρου σε μία από τις ωραιότερες καλοκαιρινές βραδιές.
Συμμετείχαμε στον κόσμο του ανερχόμενου χορογράφου από τη Νιγηρία Κούντους Ονικέκου, που επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα, και παρουσίασε με το έργο του STILL/life, τη δική του ματιά στην περιπέτεια  του ανθρώπου, στο ΔΗΠΕΘΕ.
Θαυμάσαμε την υψηλή αισθητική, την ξεχωριστή τεχνική αρτιότητα  και την πολιτική ματιά του αγαπητού στο ελληνικό κοινό Γαλλο-Αλγερινού Ρασίντ Ουραμντάν, στο σόλο του Exposition universelle,  ένα βαθιά ποιητικό έργο, που πραγματεύεται την αποκρυστάλλωση των ιδεολογιών και της πολιτικής ιστορίας στην εικόνα του σώματος, και στο οποίο παρέλασαν  είδωλα που χτίζονται και γκρεμίζονται, εικόνες μιας ιστορίας που συσσωρεύει παλιούς ήρωες και πεταμένους ανδριάντες.
Κρατήσαμε σαν ακριβό χορευτικό κόσμημα την παράσταση Μια βραδιά χορού της Μαίρυ Βίγκμαν, του Φαμπιάν Μπάρμπα  από το Εκουαδόρ (για πρώτη φορά στην Ελλάδα), με τη γεμάτη ευαισθησία και ιστορική ακρίβεια μεταμόρφωσή του σε μία ντίβα των αρχών του 20ού αιώνα η οποία με το εξπρεσιονιστικό της στιλ υπήρξε πρωτοπόρος του μοντέρνου χορού.
Καμαρώσαμε για το υψηλό επίπεδο των Ελλήνων χορογράφων και χορευτών οι οποίοι, ιδιαίτερα φέτος, παρουσίασαν μια σειρά έργα που αποκαλύπτουν τη δυναμική μιας μικρής αλλά πολύ ζωντανής, παρά την κρίση, χορογραφικής σκηνής:
Η βραβευμένη σε διεθνή φεστιβάλ Ίρις Καραγιάν με την ομάδα της Ζήτα, τη Χαρά Κότσαλη και την Καλαματιανή Ιωάννα Παρασκευοπούλου απόφοιτη της Σχολής Χορού της Καλαμάτας, από τις καλύτερες χορεύτριες της γενιάς της, παρουσίασε το έργο Μητέρες, όπου  μέσα σε μια εικαστική εγκατάσταση και με μια αέναη και εξελισσόμενη χορογραφική φράση, δύο γυναίκες χτίζουν και προστατεύουν μια πόλη  σ’ ένα παιχνίδι με τη μνήμη, την ύλη και το χώρο,
Η εξαιρετική χορεύτρια και χορογράφος Αγγελική Στελλάτου στο νέο της έργο Οι μικρές ζωές ή το σώμα που κατοικώ  μαζί με τη νέα και ταλαντούχα Ιωάννα Αποστόλου, καθηγήτρια της Δημοτικής Σχολής Χορού, μας παρουσίασε μια ιστορία για δύο σώματα που, στην προσπάθειά τους να πετύχουν τον απόλυτο συντονισμό, ανακαλύπτουν τη μοναδικότητά τους.
Ο γνωστός στο ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό κοινό  από τη συνεργασία του με το μεγαλύτερο εν ζωή χορογράφο του αιώνα, ιδιοφυή χορογράφο Φόρσαϊθ Γιάννης Μανταφούνης χορογράφησε και ερμήνευσε μαζί με τη Μέυ Ζαρύ, το έργο Pausing, όπου με το δικό τους τρόπο χτίζουν αλλεπάλληλες εικόνες συνειρμικά, με χιούμορ και σουρεαλισμό ξεκινώντας πάντα από την καθαρή κίνηση.
Και στις ανοικτές Παράλληλες Εκδηλώσεις ο Γιάννης Νικολαΐδης, ένας από τους πιο ελπιδοφόρους Έλληνες χορευτές, απέτισε φόρο τιμής στον Βάσλαβ Νιζίνσκι, που εκατό χρόνια πριν άλλαξε το ρου της ιστορίας του χορού, παρουσιάζοντας την παράσταση το Απομεσήμερο ενός φαύνου, 100 + 1 χρόνια μετά όπου, ένας σύγχρονος φαύνος ερωτοτροπεί παιχνιδιάρικα με τη νύμφη-Κατερίνα Λιόντου, σε μιαν εκδοχή φτιαγμένη για να χορεύεται μέσα στην πόλη...
Φέτος το Σεμινάριο, όπου συμμετείχαν νέοι καλλιτέχνες του χορού από όλη την Ελλάδα,  δίδαξε ο  Ισπανός Χόρχε Κρέσις, το Εργαστήριο Playfor KalamataDanceFestival καθοδήγησαν  η Σοφία Μαυραγάνη και η Σάνια Στριμπάκου και η παρουσίαση των αποτελεσμάτων του έγινε σε ανοικτή παράλληλη εκδήλωση στο Στούντιο του Μεγάρου Χορού, στις ανοικτές Παράλληλες  Εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν,  ακόμη, τόσο παραστάσεις των  JINX 103   (József Trefeli και Gábor Varga) στην Κεντρική Πλατεία, όσο και διάλεξη του Φαμπιάν Μπάρμπα στο Πνευματικό Κέντρο για τη Σχολή Χορού που σπούδασε,  το Parts, και την Μάρυ Βίγκμαν.
Το 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας έκλεισε με ένα καλλιτεχνικό γεγονός που ετοίμασε ειδικά για την Καλαμάτα ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Ο χορογράφος με τη μοναδική αισθητική του διαμόρφωσε τον περιβάλλοντα χώρο του Αμφιθεάτρου και υποδέχθηκε με ειδικά κατασκευασμένα φαναράκια και τραπέζια με ξύλινες επιτραπέζιες λάμπες, προσδίδοντάς του μία άλλου είδους κομψότητα, γοητεία και οικειότητα. Μία σταθερή προβολή στην είσοδο έδινε τις βασικές κατευθύνσεις για να απολαύσει κανείς ανενόχλητος το δρώμενο και μέσα στο αμφιθέατρο, οι θεατές απολάμβαναν σε μία τεράστια οθόνη διαστάσεων 13Χ8  μία εξάωρη, υψηλής τεχνολογίας προβολή. Το κοινό, που ανηφόρισε στο Κάστρο της Καλαμάτας για να ζήσει την ξεχωριστή εμπειρία της συμμετοχής σε ένα δρώμενο - πείραμα μεγάλων διαστάσεων, ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες του χορογράφου. Η ροή των εικόνων στην προβολή συμβάδιζε με την ροή νέων κυρίως ανθρώπων που ασταμάτητα εναλλασσόταν κατά βούληση, στις κερκίδες, έως τις μικρές πρωινές ώρες  που κάποιοι τολμηροί πήραν τα μαξιλάρια τους και ξάπλωσαν πάνω στη σκηνή του θεάτρου όσο πιο κοντά ήταν δυνατό σε αυτό που γινόταν στην οθόνη. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τελευταίοι θεατές για το δρώμενο, κατέφθασαν στο Κάστρο λίγο μετά τις 3 το πρωί, κάποιοι κατευθείαν από την εργασία τους για να πάρουν μία γεύση αυτού του ιδιαίτερου γεγονότος που έκλεισε με έναν πρωτότυπο και εξαιρετικό τρόπο ένα ξεχωριστό καλλιτεχνικό γεγονός, παγκοσμίου εμβέλειας όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
Στο 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας παρέστησαν η Υπουργός Τουρισμού κ. 'Ολγα Κεφαλογιάννη, ο Γενικός Γραμματέας Τουριστικών Υποδομών και Επενδύσεων κ. Γιάννης Πυργιώτης, ο ευρωβουλευτής κ. Νίκος Σαλαβράκος, ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. Θανάσης Πετράκος, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης, ο Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας κ. Παναγιώτης Αλευράς, οι Δήμαρχοι Καλαμάτας Παναγιώτης Ε. Νίκας, Μεσσήνης Στ. Αναστασόπουλος, Πύλου – Νέστορος Δ. Καφαντάρης, Δυτικής Μάνης Δ. Γιαννημάρας και Οιχαλίας Φ. Μπάμης, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας κ. Α. Τουρκολιάς, ο πρώην Πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Ν. Κωνσταντόπουλος, οι πρώην Δήμαρχοι Καλαμάτας κ.κ. Στ. Μπένος, Π.Κουμάντος, Γ. Κουτσούλης, Χρ. Μαλαπάνης, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Καλαμάτας, ο Πρόεδρος του ΑΤΕΙ Καλαμάτας κ. Δημήτρης Βελισσαρίου, ο Διοικητής της 120 Π.Ε.Α. κ. Γρηγόριος Δημακογιάννης, ο Καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Δημήτρης Χριστοφιλόπουλος,  οι επιχειρηματίες:  κ. Κώστας Παπαδημητρίου,η κα Βίκυ Καρέλια, κ. Δημήτρης Μανιατάκης, κ. Νικόλαος Κατσικερός, κ. Γιώργος Γκόνος,   ο Πρόεδρος κ. Νίκος Μπασακίδης και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΦΑΡΙΣ, οι διευθυντές των υπηρεσιών, συνεργάτες και χορηγοί του Δήμου Καλαμάτας, ο κ. και η κα Δημήτρη Μανιατάκη από το Μανιατάκειον Ίδρυμα Κορώνης κ.ά.
Η κ. Τούλα Ανδριοπούλου και η κ. Ντόρα Ανδριοπούλου-Αθανασούλα, Δωρητές του ΔΙΚΕΧΟ.
Ο Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Νιγηρίας, στην Ελλάδα, κ. Ayodeji Lawrence Ayodele.
Από το χώρο των Γραμμάτων, του Πολιτισμού και των Τεχνών διακρίναμε:
Την Διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Άννα Καφέτση, τον συνθέτη και Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών Γιώργο Κουρουπό, την θεατρολόγο, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Δηώ Καγγελάρη σύμβουλο του Φεστιβάλ Αθηνών, την ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου, τον συγγραφέα Θανάση Βαλτινό, τις ηθοποιούς Ρένη Πιττακή, Ράνια Οικονομίδου, Γιώτα Μηλίτση, τους σκηνοθέτες Νίκο Περάκη, και Διαμαντή Λεβεντάκο, τους συνθέτες Βαγγέλη Κατσούλη και  Στάθη Γυφτάκη, τον βιολοντσελίστα Κωνσταντίνο Σφέτσα. Τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Λυκείου Ελληνίδων Αθηνών Λευτέρη Δρανδάκη,  τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εικαστικού Τομέα της ΦΑΡΙΣ Παναγιώτη Λαμπρινίδη, την μουσικό Πέπη Αλεξανδροπούλου, τον τζαζίστα Κώστα Γιαξόγλου, τους φιλότεχνους Δανάη και Πάνο Μανιά, την γραφίστα Βάσω Αβραμοπούλου,  κ.α.
Ακόμα διακρίναμε τους χορογράφους, χορευτές, θεωρητικούς και καθηγητές χορού: Δημήτρη Παπαϊωάννου, Φρόσω Τρούσα,  Νανώ Κατσούδα, Γιάννα Φιλιποπούλου, Λίλη Tράστα,  Πηνελόπη Ηλιάσκου, Εύα Παπάζογλου, Εριφίλη Εφραιμίδου, Μέντη Μέγα, Ιωάννη Μίχο, Χριστίνα Μπρίγκμαν, Κατερίνα Κλεισούνη, Σάνια Στριμπάκου, Μάρω Παππά,  Γιόζεφ Φρούτσεκ,  Σοφία Μαυραγάνη, Λίντα Καπετανέα, Κατερίνα Κασιούμη, Κατερίνα Σκιαδά, Νίκο Δραγώνα, Γιάννη Μανταφούνη, Κατερίνα Λιόντου, Γιάννη Νικολαΐδη  κ. α.
Επίσης παρακολούθησαν παραστάσεις οι δημοσιογράφοι και κριτικοί χορού: Δημήτρης Μητρόπουλος, Euronews Channel. Raphael De Gubernatis, Nouvel Observateur. Σάντρα Βούλγαρη, Καθημερινή. Βένα Γεωργακοπούλου, Εφημερίδα των Συντακτών. Μαρία Λυμπεροπούλου, Ελευθεροτυπία. Γιάννης Τριάντης, Επενδυτής, Επίκαιρα. Χρήστος Πολυμενάκος, Πολίτης Κύπρου. Ανδρέας Ρικάκης, Κριτικός Καθημερινή. Δημήτρης Τσατσούλης, Κριτικός Ελευθεροτυπία, Ν. Εστία. Μίρκα Ψαροπούλου, Κριτικός Εφημερίδα των Συντακτών. Ματίνα Καλτάκη, Κριτικός Επενδυτής. Δέσποινα Ψάλλη, Κριτικός dancepress».