Έχοντας την εμπειρία και άλλων ανάλογων προγραμμάτων του παρελθόντος (TEACHERS4EUROPE, Universities4EU, κ.τ.λ.) καθώς και το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, έχουμε να πούμε ότι, γίνεται προσπάθεια να εξωραΐσουν μέσα στα σχολεία την πολιτική της Ε.Ε. Μιλούν για το μεγαλείο της, ότι είναι ένωση για την ευημερία, τη συναδέλφωση και την αλληλεγγύη των λαών, ότι δουλεύει για την Ειρήνη και την αποφυγή των πολέμων. Αυτά προπαγανδίζουν.
Τα γεγονότα όμως και τα στοιχεία, που οι ίδιοι οι οργανισμοί τους δίνουν, λένε άλλα.
Στην Ε.Ε.:
Ø 120 εκατομμύρια είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.
Ø 20 εκατομμύρια είναι άνεργοι.
Ø 4 εκατομμύρια είναι άστεγοι.
Ø 6 εκατομμύρια νέοι εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο.
Ø 7,5 εκατομμύρια νέοι 15-24 ετών είναι έξω από την εκπαίδευση και την εργασία.
Ακόμα:
Ø Τα τελευταία 17 μόνο χρόνια η Ε.Ε. έχει οργανώσει πάνω από 30 στρατιωτικές επεμβάσεις, έχει πάρει μέρος στους πολέμους σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία...
Ø Τεράστιο είναι το προσφυγικό ρεύμα προς την Ευρώπη από τις παραπάνω χώρες.
Ø Η Ε.Ε. ανοιγοκλείνει τα σύνορα (Γερμανία, Αυστρία κ.α.) ανάλογα με τους πόσους και ποιους πρόσφυγες χρειάζονται οι επιχειρήσεις τους να εκμεταλλευτούν.
Αυτό είναι το Μεγαλείο της Ε.Ε. που είτε με πόλεμο είτε με ειρήνη τσακίζει τους λαούς για τα κέρδη των λίγων. Ως ένωση μονοπωλίων ιδρύθηκε (χάλυβα και άνθρακα), τα κέρδη αυτών εξυπηρετεί και θα εξυπηρετεί όσο υπάρχει.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, δυνάμεις που υπερασπίζονται την Ε.Ε., λένε ότι αυτό που φταίει είναι ότι η Ε.Ε. λοξοδρόμησε από τις ιδρυτικές της αρχές και αξίες και το θέμα είναι να την επαναφέρουμε στον αρχικό της δρόμο.
Η αλήθεια είναι ότι η Ε.Ε. δεν είναι τίποτε παραπάνω παρά αυτό που ζούνε και βιώνουν όλοι οι λαοί, μαζί και ο δικός μας: φτώχεια, ανεργία, πόλεμοι, προσφυγιά, κλειστά σύνορα.
Δεν είναι τίποτε παραπάνω από αυτό που βιώνουμε ως εκπαιδευτικοί μέσα στα σχολεία: αδιοριστία, κενά, διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, ημιμάθεια, κατακερματισμένες-ασύνδετες γνώσεις, κατάρτιση και εφήμερες δεξιότητες (που έχει ανάγκη το κεφάλαιο), πρόωρη εξειδίκευση (σε βάρος της γενικής μόρφωσης) κ.τ.λ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, και άλλους τόσους που θα μπορούσαμε να γράψουμε τόμους, καλούμε τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς να μη δεχτούν να υλοποιήσουν τη βάρβαρη πολιτική της Ε.Ε., να γυρίσουν την πλάτη στα Ευρωπαϊκά προγράμματα, να μη δεχτούν να γίνουν όργανα των εκμεταλλευτών και της προπαγάνδας τους.
ü Να αγωνιστούν μαζί με μαθητές και γονείς για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα τους νέους ανθρώπους και δεν θα τους αντιμετωπίζει σαν καύσιμη ύλη για να φουσκώνουν τα κέρδη των εκμεταλλευτών.
ü Να αγωνιστούν για να μη περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, το ασφαλιστικό, που κυβέρνηση και Ε.Ε. φέρνουν για να διασφαλίσουν τα κέρδη ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
