Αν η Ν.Δ. κερδίσει τις εκλογές, ο κ. Μητσοτάκης εδραιώνει τη θέση του. Η έγκριση των πεπραγμένων του από τoν ελληνικό λαό θα φουσκώσει για τα καλά τα πανιά του και θα τονώσει την αλαζονεία του. Θα ελέγξει απολύτως το κόμμα του και θα μπει οριστικά τέλος στην εποχή και την ιδεολογία του καραμανλισμού. Αναμένεται η εφαρμογή μιας σκληρότερης οικονομικής πολιτικής, η οποία θα ξεζουμίσει ακόμη περισσότερο τους φτωχούς συμπολίτες μας. Το κοινωνικό κράτος (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση) θα συρρικνωθεί κι άλλο. Η δημοκρατία και η δικαιοσύνη θα υποστούν μεγαλύτερα πλήγματα. Υπάρχουν, επίσης, βάσιμοι φόβοι ότι θα παραπεμφθούν στο δικαστήριο της Χάγης, πέραν της υφαλοκρηπίδας, διαφορές τις οποίες θέτει η Τουρκία και που καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνώρισε μέχρι σήμερα. Αν απολέσει την εξουσία το κυβερνητικό κόμμα, θα τεθεί θέμα αρχηγού. Οι δελφίνοι ήδη στα παρασκήνια ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Υπάρχει, εντούτοις, στη Ν.Δ. η προσωπικότητα εκείνη που θα καταφέρει να συνενώσει τις διαφορετικές ομάδες; Και επιπλέον, είναι έτοιμος ο κ. Μητσοτάκης να παραδώσει την ηγεσία, την ώρα μάλιστα που θα τίθεται επιτακτικά το αίτημα για ανάληψη ευθυνών (τις οποίες φάνηκε από τα γεγονότα των υποκλοπών και των Τεμπών ότι δεν αναλαμβάνει) ή θα διασπάσει το κόμμα του;
Στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., επίσης, ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αν υπάρξει προοδευτική διακυβέρνηση, όπως την ονομάζει, θα χρειαστεί να αποδείξει ότι όλα όσα υπόσχεται στο προεκλογικό του πρόγραμμα (και είναι πολλά) μπορεί να τα κάνει πράξη. Ότι έχει τη δυνατότητα να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, να ανακουφίσει τα πιο φτωχά στρώματα, να αντέξει στις αμερικανικές πιέσεις για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, να απαγκιστρώσει τη χώρα από την εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας κ.α. Αν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κερδίσει τις εκλογές, αυτό θα γίνει χάρη και στη στήριξη πολιτών, οι οποίοι θα τον ψηφίσουν δίνοντάς του άλλη μια ευκαιρία. Άνθρωποι που είναι υποψιασμένοι και δε θα ανεχτούν να εξαπατηθούν για δεύτερη φορά. Αν, πάλι, χάσει, θα μπει σε πορεία έντονης εσωστρέφειας. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, και ανάλογα με το μέγεθος της ήττας, αναμένεται να αναλάβει πρωτοβουλίες για εκλογή νέας ηγεσίας. Όμως, ούτε και στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπάρχει η ηγετική μορφή που θα συσπειρώσει τις διάφορες τάσεις και θα κρατήσει τον χώρο ενωμένο. Άρα, όλα είναι ρευστά.
Όσο βαδίζουμε προς τις εκλογές, ο χώρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα συμπιέζεται περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν κατάφερε να κάνει σαφή ούτε την σοσιαλδημοκρατική πολιτική του, ούτε τα μετεκλογικά σχέδιά του. Η απαίτησή του να μην είναι πρωθυπουργός ο αρχηγός του πρώτου κόμματος σε μια πιθανή κυβέρνηση συνεργασίας μόνο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του φανερώνει. Αν το ποσοστό που θα λάβει στις εκλογές κινηθεί γύρω στο 12%, δε θα έχει ιδιαίτερα προβλήματα. Αν, ωστόσο, πέσει κάτω από το 10%, αναμένονται σοβαροί κλυδωνισμοί. Έτσι κι αλλιώς, όμως, και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αποχωρήσουν, είτε στηρίξει κυβέρνηση Ν.Δ., είτε ΣΥ.ΡΙΖ.Α, είτε αρνηθεί συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας.
Στα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα αναμένονται μικρότερες ή μεγαλύτερες ανακατατάξεις. Στο Κ.Κ.Ε., εξαιτίας των μηχανισμών που διαθέτει, η όποια δυσαρέσκεια για το εκλογικό αποτέλεσμα θα απορροφηθεί. Δεν είναι σίγουρο ότι το ίδιο θα συμβεί με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του κ. Βελόπουλου και το ΜΕΡΑ 25 του κ. Βαρουφάκη. Αρνητικά αποτελέσματα πιθανώς να οδηγήσουν στη συρρίκνωση και στην περιθωριοποίηση των κομμάτων αυτών.
Τι θα «γεννήσει» η κάλπη είναι άδηλο. Πιθανώς αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και σοβαρές πολιτικές εξελίξεις. Ας περιμένουμε λίγο ακόμη. Απρίλης, Μάης, κοντά είναι το θέρος.
