Από τους έξι υποψήφιους για την προεδρία του κόμματος, στη μάχη που κέρδισε τελικά ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρουλάκης, μόνο ένας φαινόταν να κληρονομά το στίγμα εκείνης της εποχής και να δίνει ελπίδα για «ανάσταση».

Ο Γερουλάνος ήταν ο μόνος που έβαλε ένα ταξικό στίγμα μιλώντας για εργατική τάξη, για τα προβλήματα που δημιουργεί στη ζωή της η επίθεση της αστικής τάξης ενάντια ακόμα και στις πιο βασικές κατακτήσεις της.

Ήταν ο μόνος που αναφέρθηκε στην αναδιανομή του πλούτου που επήλθε μέσα από την νεοφιλελεύθερη επίθεση σε κάθε επίπεδο της ζωής των εργαζομένων.  

Όλοι οι άλλοι υποψήφιοι πέρασαν αυτά τα ζητήματα στα μουλωχτά.  Μπορεί να υψώνονται οι τόνοι της φωνής στη Βουλή και στα ντιμπέιντ στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, αλλά δυσκολεύεσαι να βρεις ουσιαστικές  διαφορές στην πολιτική του σημερινού ΠΑΣΟΚ από την δεξιά. 

Αυτό που στην πραγματικότητα ισχύει είναι το ναι σε όλα. Ο πολιτικός λόγος όλων των βουλευτών του κόμματος  είναι σε διάσταση με αυτόν του παλιού ΠΑΣΟΚ του οποίου, παρόλα αυτά, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δηλώνουν ότι είναι συνέχεια.

Τίποτε από το σημερινό κόμμα δεν θυμίζει το κόμμα της ρήξης του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι η απαρχή της σημερινής κατάστασης του ΠΑΣΟΚ έχει τις ρίζες της στους συμβιβασμούς που η κυβέρνηση Παπανδρέου έκανε σταδιακά και στην εγκατάλειψη της πολιτικής της ρήξης, η φυσιογνωμία εκείνου του κόμματος σε τίποτε δεν μοιάζει με αυτήν του σημερινού.

Οι προεκλογικές δηλώσεις Ανδρουλάκη και το πρόγραμμα του κόμματος δεν απειλεί σε τίποτα την αστική τάξη και γι’ αυτό σαν αντάλλαγμα παίζεται παντού σε κανάλια, sites και εφημερίδες.

Την ίδια στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά βρίσκονται υπό την απειλή ξεσπιτώματος διότι στις σκληρές συνθήκες που έφερε η κρίση δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν αντιμετωπίζει τέτοια απειλή παρά τα μεγάλα ποσά που χρωστάει.  

Η αστική τάξη φαίνεται να είναι τόσο συγκαταβατική μαζί του όσο είναι σχεδόν και με τη Νέα Δημοκρατία.

Καλά πράττει η αστική τάξη διότι το χρειάζεται για να περνούν αντεργατικά νομοσχέδια αλλά και γιατί είναι πολύ πιθανόν να χρειαστεί να περάσουν ένα πέμπτο μνημόνιο με τη βοήθεια του και να σώσουν ξανά τη χώρα. 

Μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που φαίνεται να παραμένουν στο χώρο, είναι μέρος αυτών που εξασφάλισαν μια λίγο πολύ άνετη διαβίωση με το διορισμό τους στο δημόσιο από το παλιό ΠΑΣΟΚ, είναι συναισθηματικά δεμένοι με το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου και δεν έχουν ούτε την ενέργεια ούτε και τη διάθεση να αμφισβητήσουν το σημερινό ΠΑΣΟΚ.

Ένα άλλο μέρος των ψηφοφόρων αποτελείται από ανθρώπους που επαναπατρίστηκαν στο κόμμα μετά την απογοήτευση τους από τον Σύριζα. Πόσο πείθονται από τον σημερινό πολιτικό λόγο του κόμματος και πόσο είναι εκεί διότι δεν βλέπουν φως κάπου αλλού είναι μια μεγάλη συζήτηση.