Ειδικότερα, με απόφαση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας αίρεται η παραχώρηση του κτιρίου στους λιμενεργάτες και προσφέρεται σε αυτούς ο όροφος του κτιρίου ενώ το ισόγειο προορίζεται για τη στέγαση υπηρεσιών του Κεντρικού Λιμεναρχείου.
Ωστόσο τόσο οι λιμενεργάτες όσο και το κρατικό Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας υποστηρίζουν ότι η απόφαση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας είναι άκυρη, διότι το κτίριο δεν υπάγεται στην κυριότητα του ώστε να αποφασίζει σε ποιον θα το παραχωρήσει.
Συγκεκριμένα, κρατικό Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας και λιμενεργάτες τονίζουν ότι όταν ιδρύθηκε το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Καλαμάτας από τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάστηκαν σε αυτό εξαιρέθηκε τόσο το συγκεκριμένο κτίριο των λιμενεργατών όσο και το κτιριακό συγκρότημα του Λιμεναρχείου και του Τελωνείου. Ως εκ τούτου, σύμφωνα πάντα με το κρατικό Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας και τους λιμενεργάτες, το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Καλαμάτας δεν μπορεί να λάβει ουδεμία απόφαση για το κτίριο των λιμενεργατών.
Αυτό που προκαλεί εντυπώσεις είναι ότι το πρωτόκολλο παράδοσης των περιουσιακών στοιχείων του κρατικού Λιμενικού Ταμείου Μεσσηνίας στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Καλαμάτας, από το οποίο εξαιρούνται το κτίριο των λιμενεργατών και το κτιριακό συγκρότημα του Λιμεναρχείου και του Τελωνείου, φέρει την υπογραφή εκ μέρους της Αποκεντρωμένης Διοίκησης του στέλεχόους της, Παναγιώτη Μπασάκου. Ωστόσο ο ίδιος άνθρωπος έχει υπογράψει ως νόμιμη την απόφαση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας για την άρση της παραχώρησης του κτιρίου στους λιμενεργάτες…
Σημειώνεται ότι για την ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας προσέφυγαν στην επιτροπή του άρθρου 152 τόσο το κρατικό Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας όσο και οι λιμενεργάτες. Η προσφυγή τους όμως δεν εκδικάστηκε (!) και έτσι απορρίφθηκε σιωπηρώς…
Στ.Μ.