ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΚΙΔΗΣΟ
Για τον Μελιγαλαίο στην καταγωγή Δημήτρη Δρούτσα, παρότι ήταν υπουργός Εξωτερικών και ευρωβουλευτής, δεν γνωρίζαμε πολλά πράγματα στη Μεσσηνία. Στην προεκλογική περίοδο όμως είχαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε, να μάθουμε τις απόψεις, τις προτάσεις, τις πρωτοβουλίες του. Μια γνωριμία με τον Δημήτρη Δρούτσα αποτελεί και η συνέντευξη που μας παραχώρησε…
Ο Δημήτρης Δρούτσας είναι υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου. Μας μιλάει για τους δεσμούς του με τη Μεσσηνία, για την άποψη που έχει για τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα, για τις θέσεις του ΚΙΔΗΣΟ και του Γιώργου Παπανδρέου, για τις θεσμικές αλλαγές που επιβάλλεται να γίνουν στο πολιτιστικό σύστημα, για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν του αφήνει και μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας…
-Στο παρελθόν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό σας να πολιτευτείτε στη Μεσσηνία; Πώς πήρατε την απόφαση να είστε υποψήφιος στον τόπο καταγωγής σας;
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν εύκολη η απόφαση να πολιτευτώ ως υποψήφιος βουλευτής, κυρίως διότι έχω συναίσθηση της ευθύνης που συνεπάγεται, καθώς η σχέση με τον πολίτη γίνεται πλέον πολύ πιο προσωπική από ό,τι για έναν υπουργό ή έναν ευρωβουλευτή. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε η αναγνώριση της σημερινής συγκυρίας, που απαιτεί να δηλώσουμε όλοι «παρών» στην προσπάθεια που χρειάζεται η χώρα για να προχωρήσει μπροστά. Ένοιωσα ότι δεν δικαιούμαι να απουσιάζω από αυτή την προσπάθεια. Και ένοιωσα ότι δεν δικαιούμαι να απουσιάζω από την νέα αυτή προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου - από όποια θέση θα μου ζητούσε.
Η Μεσσηνία -και συγκεκριμένα ο Μελιγαλάς- είναι ο τόπος καταγωγής της οικογένειάς μου. Και μπορεί εγώ να γεννήθηκα και να έζησα πολλά χρόνια στο εξωτερικό, αλλά ο τόπος αυτός πάντα είχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Τον γνώρισα καλύτερα τα τελευταία χρόνια. Οι άνθρωποι, αλλά και οι φυσικές ομορφιές το έκαναν πολύ εύκολο να τον αγαπήσω. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ να είμαι υποψήφιος σε άλλη περιοχή. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, οι δεσμοί μου με την Μεσσηνία είναι πλέον άρρηκτοι. Δεν είμαι περαστικός από την Μεσσηνία. Και είμαι σίγουρος ότι αυτό θα μπορέσω να το αποδείξω με πράξεις στο άμεσο μέλλον.
-Τι πρεσβεύει το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών; Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι το ΠΑΣΟΚ του 2009;
Η δημιουργία του Κινήματος υπαγορεύθηκε από τις πραγματικές συνθήκες. Η οικονομική κρίση είναι σύμπτωμα μιας βαθύτερης κρίσης, της ίδιας της δημοκρατίας μας. Αν δεν φτιάξουμε ένα σωστό, αποτελεσματικό, δημοκρατικό κράτος, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να δημιουργήσουμε βιώσιμη οικονομία και κατά συνέπεια δίκαιη κοινωνία. Από εκεί απορρέουν και τα οικονομικά μας προβλήματα.
Υπάρχουν όμως πολλοί, που αυτό το διαφορετικό, το δημοκρατικό κράτος, δεν το θέλουν. Γιατί θέλουν το κράτος να παραμείνει στην αιχμαλωσία των πάσης φύσεως κατεστημένων, προκειμένου να παρέχει πελατειακές εξυπηρετήσεις σε διάφορους ισχυρούς και σε συμφέροντα - αντί να υπηρετεί το κοινό καλό. Η απελευθέρωση της δημοκρατίας από ένα κατεστημένο πελατειακής αντίληψης, είναι προϋπόθεση για να πάει η χώρα μπροστά. Ο καθένας μας πρέπει να αναρωτηθεί, εάν, συνεχίζοντας να στηρίζει αυτό το σύστημα, το οποίο αντιστέκεται στις όποιες αλλαγές, κάνει καλό στο παιδί του, στο μέλλον της ίδιας της οικογένειάς του. Έχει περάσει ο καιρός του «ρουσφετιού» και του βολέματος - ακόμα και να θέλουν κάποιοι να μοιράσουν διορισμούς και άλλες «εξυπηρετήσεις», δεν μπορούν να το κάνουν ή τουλάχιστον μπορούν πλέον μόνο σε περιορισμένο βαθμό και μόνο σε λίγους «εκλεκτούς». Επείγει να αλλάξουμε νοοτροπία.
Αυτό πρεσβεύει το νέο μας ΚΙΝΗΜΑ. Τη λύτρωση από αυτές τις αντιλήψεις και τις πρακτικές. Μια νέα πορεία, που συγκρούεται με αυτό το σύστημα και παράλληλα προτείνει έναν υπεύθυνο, προοδευτικό και δημοκρατικό δρόμο εξόδου από την κρίση.
Η ίδρυση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών είναι, ελπίζω, μια νέα αρχή για χιλιάδες πολίτες, ιδιαίτερα τους νέους, που νιώθουν πολιτικά άστεγοι, που έχουν ανάγκη να βρουν τη νέα πολιτική τους στέγη, η οποία θα εκφράσει τις κοινές αξίες που μοιραζόμαστε. Το ακούγαμε από παντού: «Κάντε επιτέλους κάτι».
Το Κίνημα είναι και θα είναι ο γνήσιος εκφραστής των συμπολιτών μας με προοδευτικές αντιλήψεις και νέα νοοτροπία στην πολιτική ζωή της χώρας. Είναι ένα νέο ξεκίνημα απαλλαγμένο από βαρίδια του παρελθόντος - νοοτροπίες και πρόσωπα.
Το ΚΙΝΗΜΑ σε καμία περίπτωση δεν είναι μία προσωπική υπόθεση «ρεβανσισμού» ή ένα «καπρίτσιο» του Γιώργου Παπανδρέου, όπως κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τον έλληνα πολίτη.
-Τι γνώμη έχετε για τη Μεσσηνία, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τους ανθρώπους της, τις προοπτικές της; Τι χρειάζεται αυτός ο τόπος για να ζουν καλύτερα οι άνθρωποί του;
Πιστεύω ότι η Μεσσηνία διαθέτει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα - φυσική ομορφιά, υψηλής ποιότητας προϊόντα, ικανούς ανθρώπους. Χρειάζεται μόνο να οργανωθούμε και να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας ακόμα καλύτερα ώστε να αξιοποιήσουμε αυτά τα πλεονεκτήματα. Να υιοθετήσουμε σύγχρονους τρόπους προβολής και διεκδίκησης - ενδεχομένως και με επίσημη εκπροσώπηση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το πλαίσιο που λειτουργούμε είναι η Ευρώπη και αυτό δεν αλλάζει. Και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να μάθουμε να κινούμαστε, για να φέρουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για τον τόπο μας. Στις επαφές μου με τους επίσημους φορείς και τους επαγγελματίες των πόλεων και του Νομού μιλήσαμε πολύ, έμαθα πολλά και για τα προβλήματα της περιοχής και μπορώ να πω ότι ήδη μπήκαμε σε μία γόνιμη διαδικασία επεξεργασίας νέων, καινοτόμων ιδεών, την οποία θα συνεχίσουμε στο μέλλον, από όποια θέση και αν βρίσκομαι.
-Αν στις εκλογές κατέβαιναν μόνο δύο κόμματα, η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, εσείς ποιο θα ψηφίζατε και γιατί;
Υπό την σημερινή ηγεσία της, η Νέα Δημοκρατία είναι πια ένα κόμμα ακραίας συντηρητικής ιδεολογίας που δεν διστάζει να προσβάλει ακόμη και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε ο κ. Σαμαράς τη Δημόσια Τηλεόραση με το «μαύρο» που μας θύμισε άλλες εποχές ή οι υπόγειες διασυνδέσεις της Νέας Δημοκρατίας του με το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής μέσω της «υπόθεσης Μπαλτάκου», μας έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε προφανή σύγχυση σε ό,τι αφορά τις θέσεις του σε εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το μέλλον της χώρας. Ο πολίτης πηγαίνει προς τις εκλογές χωρίς να γνωρίζει τι ακριβώς πρεσβεύει. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, μάλλον θα μου ήταν δύσκολο να ακολουθήσω κάποιο από τα δύο κόμματα. Ευτυχώς, η ίδρυση του νέου Κινήματος από τον Γιώργο Παπανδρέου έχει δώσει την απαραίτητη εναλλακτική λύση σε πολλούς σκεπτόμενους πολίτες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου πρέπει να φύγει.
- Ποιες μεγάλες θεσμικές αλλαγές χρειάζεται να γίνουν στο πολιτικό σύστημα της χώρας;
Ήδη από το 2011 μίλησα για την ανάγκη ριζικών θεσμικών αλλαγών στο πολιτικό σύστημα, προκειμένου να αποκατασταθεί η σχέση κράτους/πολιτικής και πολίτη. Πρότεινα περιορισμό των βουλευτικών θητειών σε δύο διαδοχικές, ώστε να μην καλλιεργούνται πελατειακές σχέσεις μεταξύ πολιτικού και ψηφοφόρου. Ο βουλευτής θα πρέπει υποχρεωτικά να κάνει ένα διάλειμμα, τουλάχιστον για μία θητεία προτού επανέλθει. Η γνώμη μου είναι ότι οκτώ χρόνια είναι αρκετά προκειμένου να δείξει κανείς τι μπορεί να προσφέρει, ενώ υπάρχουν πάντα τρόποι να εργαστεί κανείς για το κοινό καλό και εκτός Βουλής. Πρότεινα ακόμη να θεσμοθετηθεί το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικού και υπουργικού αξιώματος. Δεν μπορεί ο ελεγχόμενος, δηλαδή ο υπουργός, να είναι ο ίδιος και ελεγκτής του κυβερνητικού έργου, δηλαδή βουλευτής. Ακόμη, είχα προτείνει μείωση του αριθμού των βουλευτών και κατάργηση πολλών από τα προνόμια που απολαμβάνουν σήμερα τα μέλη του Κοινοβουλίου. Αυτό μάλιστα το έκανα και ο ίδιος πράξη, αποποιούμενος τόσο ως υπουργός όσο και ως ευρωβουλευτής πολλών προνομίων που προβλέπει ο νόμος. Ακόμη, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών πρέπει να αλλάξει ώστε να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και γρήγορα τα πραγματικά προβλήματα που βλέπουμε να δημιουργούνται. Αυτά όμως είναι μόνο η αρχή. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι τρόποι για να κατοχυρώσουμε ότι το πολιτικό σύστημα λειτουργεί με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα και με γνώμονα την εξυπηρέτηση του πολίτη και όχι το «βόλεμα» του «επαγγελματία» πολιτικού.
-Στην Ευρώπη υπάρχουν μεγάλα και σύνθετα προβλήματα, που ως πρώην υπουργός Εξωτερικών τα γνωρίζετε καλύτερα από όλους. Είστε αισιόδοξος ότι θα βρεθούν σύντομα ουσιαστικές λύσεις;
Λυπάμαι, αλλά δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Η κρίση του ευρώ το 2010 ανέδειξε όλες τις δομικές αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτές που η ευημερία των προηγούμενων χρόνων βοηθούσε να κρύβουμε κάτω από το χαλί. Επιπλέον, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων. Και αυτό, δυστυχώς, αποδείχτηκε μοιραίο. Καθυστέρησαν πάρα πολύ να λάβουν αποφάσεις και, όταν τις έλαβαν, ήταν διστακτικές και ανεπαρκείς, υπαγορευμένες από συντηρητικές λογικές και μονολιθικές απόψεις περί ασφυκτικής λιτότητας που στραγγαλίζει την ανάπτυξη. Ακόμη και σήμερα, πέντε χρόνια μετά την αρχή της κρίσης, η Ευρώπη, αν και πιο καλά θωρακισμένη, δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχει αφήσει τα προβλήματα πίσω της, με αποτέλεσμα να βλέπουμε πια παντού και την ενίσχυση των ακραίων και των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων. Η κρίση έχει δημιουργήσει εκατομμύρια νέων ανέργων και, αν δεν κάνουμε κάτι για αυτό - και μάλιστα άμεσα - η ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση των επόμενων χρόνων θα είναι δραματική. Χρειάζονται επειγόντως νέες πολιτικές, καινοτόμες, αναπτυξιακές, με ιδιαίτερο στόχο την δημιουργία θέσεων εργασίας. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη, πρέπει να είμαστε ρεαλιστικοί. Αλλά στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα - εάν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, αν αλλάξουμε νοοτροπία και ειδικά πολιτική νοοτροπία και επιτρέψουμε στους νέους και άξιους να προχωρήσουν μπροστά.
-Το μήνυμά σας προς τους ψηφοφόρους ποιο είναι;
Κατανοώ πλήρως την απόγνωση και απογοήτευση των πολιτών. Η οικονομική κρίση στην χώρα μας - πέρα από την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση - ξεσκέπασε το απαράδεκτο πολιτικό σύστημα και το σύστημα εξουσίας που ευθύνονται για την σημερινή μας κατάσταση.
Θα έλεγα, λοιπόν, στους ψηφοφόρους να μας ψηφίσουν επειδή πιστεύουμε στην δημοκρατία, την αξιοκρατία και την διαφάνεια. Επειδή διαθέτουμε εμπειρία, αλλά και φρέσκες ιδέες, αναγκαίες για την έξοδο από την κρίση. Αυτό που προτείνουμε, είναι ένα «Ελληνικό Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων», το οποίο θα υποβάλουμε στους εταίρους μας. Ένα σχέδιο φτιαγμένο από μας για μας, με τις αναγκαίες τομές και διαρθρωτικές αλλαγές που θα δώσουν ώθηση στην ελληνική οικονομία.
Και επιτρέψτε μου να εξηγήσω:
Ο ψηφοφόρος καλείται να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης της «τυφλής λιτότητας» των πολιτικών Σαμαρά/Βενιζέλου και της ασαφούς πρότασης Τσίπρα για διαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Το πρώτο είναι άμεσα απορριπτέο, ο δε κ. Τσίπρας δεν μας πείθει για το πώς σκοπεύει να διαπραγματευτεί και ποιες είναι οι «κόκκινες» γραμμές του.
Αυτό το κενό προσπαθούμε να καλύψουμε εμείς με την πρότασή μας για ένα «Ελληνικό Σχέδιο»: Βαθιές τομές, τις οποίες θα αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι, μέσα από μία διαδικασία με την μέγιστη δυνατότητα συμμετοχής όσων μπορούν και θέλουν να συμβάλουν από όλο τον Ελληνισμό και τις οποίες θα υποβάλουμε στην κρίση του ίδιου του ελληνικού λαού, π.χ. μέσω δημοψηφισμάτων. Ώστε να ταυτιστεί ο ίδιος ο πολίτης με αυτές τις αλλαγές, να τις πιστέψει και να τις αποφασίσει ο ίδιος. Και να μην μπορεί κανείς πια, για μικροπολιτικούς λόγους και με αφόρητο λαϊκισμό, να βάλλει εναντίον αυτής της προσπάθειας και να ξεσηκώνει τον κόσμο χωρίς κόστος και ευθύνες. Αυτός ο λαϊκισμός και ο υπέρτατος οπορτουνισμός που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της Ελλάδας έχουν καταστρέψει την χώρα. Αυτό το πακέτο μεταρρυθμίσεων που προτείνουμε, με την ισχυρή λαϊκή νομιμοποίηση, θα είναι και το μόνο αξιόπιστο εργαλείο στις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους μας. Για τις ανάσες που χρειάζεται ο λαός μας, για την περαιτέρω αναγκαία χρηματοδότηση και την σημαντική ελάφρυνση του δημόσιου χρέους, το οποίο είναι ο πραγματικός βραχνάς για την ανάκαμψη και το μέλλον της χώρας. Τονίζω όμως: Το όποιο «κούρεμα» χρέους, η όποια επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια, δεν θα έχει αποτέλεσμα, εάν δεν επικεντρωθούμε στην προσπάθεια να εξαλείψουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία και να αλλάξουμε. Πρέπει να το καταλάβουμε: αν δεν διορθώσουμε τις αδυναμίες μας, ακόμη και αν αύριο κάποιος μας χάριζε όλα μας τα χρέη, από την επόμενη μέρα θα δημιουργούσαμε καινούργια.
Συνέντευξη στον Σταύρο Χ. Μαρτίνο
