Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σε αίθουσα του Ινστιτούτου «Νέστωρ» στις 12.00 το μεσημέρι.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει χαιρετισμό του Δημάρχου Πύλου - Νέστορος Δημήτρη Καφαντάρη και ομιλία του καθηγητή και αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Γιώργου Ανδρειωμένου με θέμα «Ο Θοδωρής Βλαχοδημήτρης και οι νεοελληνικές σπουδές».
Θα ακολουθήσουν απαγγελία ποιημάτων από την φιλόλογο, αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Φιλολόγων Μεσσηνίας Μίνα Σταθοπούλου και η απονομή των βραβείων.
Θοδωρής Βλαχοδημήτρης
Ο Θοδωρής Βλαχοδημήτρης (Θεόδωρος Βλαχοδημητρόπουλος), γεννήθηκε στο Σουληνάρι, κοντά στην Πύλο, στις 27 Δεκεμβρίου 1925 από φτωχούς αγρότες γονείς.
Απόφοιτος του Γυμνασίου Πύλου, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Γνώριζε Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Αγγλικά.
Κατά την διάρκεια της κατοχής - μαθητής ακόμα - πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση (στο τμήμα διαφώτισης του στελεχικού συγκροτήματος της ΕΠΟΝ).
Tον Ιούλιο του 1948, δευτεροετής φοιτητής, συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια και με την απόφαση 165/14.7.48 της Επιτροπής Δημοσίας Ασφαλείας του Νομού Αττικής εκτοπίζεται ως επικίνδυνος για την Δημόσια Τάξη στο Μούδρο Λήμνου. Τον Μάρτιο του 1949, πριν κλείσει ακόμα ο πρώτος χρόνος της εξορίας, επιστρατεύεται η στρατολογική του κλάση. Καθώς ο εμφύλιος μαίνεται δεν είναι δυνατό να τον στείλουν στο μέτωπο, οπότε τον συγκεντρώνουν μαζί με άλλους εξόριστους της ίδιας κατηγορίας από άλλα νησιά και τους κατεβάζουν στη Μακρόνησο. Είναι η πρώτη φουρνιά εξόριστων στρατιωτών, οι λεγόμενοι "Μαρτιάτες", στους οποίους θα εφαρμοστεί η επιστημονική βαρβαρότητα για να "ανανήψουν". Τα βασανιστήρια και οι κακουχίες στη Μακρόνησο κλονίζουν σοβαρά την υγεία του και - μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες - του δίνουν στις 22 Αυγούστου 1951 ετήσια αναβολή λόγω "μικτής παραγωγικής T.B.C. (φυματίωσης) δεξιάς υποκλειδίου και υπολειμμάτων αριστεράς πλευρίτιδος (δεν επιθυμεί σανατοριακήν περίθαλψιν)". Οριστική απόλυση θα πάρει μετά ένα χρόνο τον Αύγουστο του 1952.
Δίδαξε, "αεί διδασκόμενος" - όπως ο ίδιος έχει γράψει -, Γλώσσα και Λογοτεχνία σε υποψηφίους των ΑΕΙ. Εργάστηκε - υπότροφος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών - στο Γλωσσολογικό Σπουδαστήριο του Πανεπιστημίου της Αθήνας ως επιστημονικός συνεργάτης/ερευνητής μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 1967. Παρατήθηκε λόγω της δικτατορίας και κατέφυγε αυτοεξόριστος στο Αμβούργο, όπου έζησε και έδρασε επί 37 ολόκληρα χρόνια.
Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιουλίου 2005 και αναπαύεται στη γενέτειρα γη.
Η βιβλιοθήκη του, αποτελούμενη από 5.000 περίπου τίτλους που περιλαμβάνε σπάνιες εκδόσεις, έχει δωριθεί στον Δήμο Πύλου.
(Τα στοιχεία του βιογραφικού είναι από το el.wikipedia.org)
