Παρασκευή, 06 Ιουνίου 2025 08:00

“Θα δούμε την ελπίδα στα μάτια των ανθρώπων” - “Fly on the wall” του Μανώλη Γιαννιού

Μανώλης Γιαννιός Μανώλης Γιαννιός

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ   

Οι φωτογραφίες του Μανώλη Γιαννιού είναι διαπεραστικές! Ιδίως με τις αντανακλάσεις του φέρνει μπροστά μας αυτό που με μια πρώτη ή δεύτερη ματιά δεν μπορούμε κάποιοι να δούμε ή να εξηγήσουμε. Αλλά και με τα βλέμματά του μας δείχνει την ομορφιά της επικοινωνίας. Είναι φωτογραφίες από την 1η ατομική του έκθεση, με τον τίτλο “Fly on the Wall”, που παρουσιάζεται στον χώρο τέχνης Α59, στην Καλαμάτα (από 6 Ιουνίου μέχρι 2 Αυγούστου 2025, εγκαίνια την Παρασκευή 6/6 στις οχτώ το βράδυ). “Είμαστε ενέργεια που οφείλουμε να την ταΐζουμε και να τη δίνουμε”, λέει ο Μανώλης Γιαννιός για να δείξει πόσο βοήθησε η φωτογραφία και τον ίδιο να εξωτερικεύσει κομμάτια του εαυτού του και να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους…

 

Συνέντευξη στον Σταύρο Μαρτίνο 

-Γιατί έχετε ονομάσει την έκθεσή σας “Fly on the wall”;

“Fly on the wall” ονομάζεται ένα είδος ντοκιμαντέρ, στην Αμερική, στη δεκαετία του ‘60. Σημαίνει ότι η κάμερα, η φωτογραφική μηχανή, ακολουθεί τη δράση μέσα στο χώρο και παίρνει πλάνα από διάφορα σημεία. Εγώ είμαι ταυτισμένος με αυτό, με εκφράζει και είναι αυτό που κάνω στη φωτογραφία δρόμου. 

-Τι θα δει ο επισκέπτης στην έκθεσή σας;

Θα δει φωτογραφίες από δύο θεματικές ενότητες, τα βλέμματα και τις αντανακλάσεις. Τα βλέμματα είναι πορτρέτα και οι αντανακλάσεις είναι κάποιες αναπαραστάσεις, κάποιες φευγαλέες στιγμές της καθημερινότητας μέσα από στρώματα γυαλιών από βιτρίνες μαγαζιών. Οι αναπαραστάσεις κυρίως βγαίνουν από το υποσυνείδητό μου, φτιάχνω κάποιες συνθέσεις στο μυαλό μου και περιμένω να μου εμφανιστούν.  Άλλες φορές όμως εμφανίζονται μπροστά μου πράγματα που δεν τα έχω σκεφτεί και εκπλήσσομαι. Μου αρέσει και αυτό, δεν χρειάζεται να έχω 100% τον έλεγχο σε μια φωτογραφία. 

-Στις αντανακλάσεις σας έχετε επηρεαστεί από άλλους καλλιτέχνες της φωτογραφίας;

Με τις αντανακλάσεις σίγουρα ασχολούνται πάρα πολλοί φωτογράφοι. Κάποιους τους έχω μελετήσει και έχω επηρεαστεί από ορισμένους, κυρίως όσον αφορά τα τεχνικά θέματα. Θεωρώ όμως ότι οι περισσότερες αντανακλάσεις βγαίνουν από μέσα μου. Είναι ένας τρόπος έκφρασης μετά από ψάξιμο που κάνω στο υποσυνείδητό μου και ένας τρόπος να θίγω κάποια κοινωνικά ζητήματα. 

-Ποια κοινωνικά ζητήματα θίγετε στην έκθεσή σας;

Θα δούμε αυτοπορτρέτα μου και επειδή βρίσκομαι σε αναπηρικό αμαξίδιο πολλές φορές μαζί με το αυτοπορτρέτο μου φαίνεται το σώμα μου και το αμαξίδιό μου. Όχι ότι θέλω το μάτι του θεατή να πάει αποκλειστικά στο αμαξίδιο αλλά είναι μια πραγματικότητα. Μερικές φορές βάζω τον εαυτό μου λίγο στο περιθώριο, όπως όταν περνούν κοντά μου περαστικοί ή όταν περαστικοί έχουν μια ίσως περίεργη ματιά βλέποντας έναν άνθρωπο σε αναπηρικό αμαξίδιο να φωτογραφίζει τον εαυτό του στον καθρέφτη ή την τζαμαρία της βιτρίνας. Μέσα από αυτές τις φωτογραφίες και τοποθετώντας τον εαυτό μου στο περιθώριο αναφέρομαι στο ότι άτομα με αλλά και χωρίς αναπηρίες μπορούν να τεθούν στο κοινωνικό περιθώριο χωρίς να το επιλέξουν. 

-Τα πορτρέτα είναι φίλων σας, είναι τυχαίων ανθρώπων;

Είναι κυρίως φίλοι και ελάχιστοι συγγενείς. Είναι αυθόρμητα αλλά υπάρχει πάντα η συγκατάθεση του φωτογραφιζόμενου. Δεν έχω εκμαιεύσει το πορτραίτο σε καμία περίπτωση, δεν μου αρέσει να εκμαιεύω τη φωτογραφία. Πάντως σε όλα τα πορτρέτα υπάρχει μια αμφίδρομη επικοινωνία. Έχω κερδίσει πολλά φωτογραφίζοντας τους ανθρώπους μου, έχω κερδίσει και την εμπιστοσύνη τους αν θέλεις,  γιατί δεν είναι εύκολο να εκθέτεις ανθρώπους δημοσίως, ειδικά σήμερα που οι ρυθμοί είναι πολύ γρήγοροι και η εικόνα μπορεί να ταξιδέψει παντού ανά πάσα στιγμή. 

-Είναι πορτρέτα που δείχνουν ανθρώπους να χαίρονται, να σκέφτονται, να είναι θυμωμένοι, να είναι λυπημένοι;

Σε αυτά τα πορτρέτα θα δούμε την ελπίδα στα μάτια των ανθρώπων. Υπάρχει μια επικοινωνία με μένα και δεν ξέρω αν φταίω εγώ που τα περισσότερα πορτρέτα κοιτάνε το φακό και βλέπεις ελπίδα μέσα, βλέπεις το χαμόγελο, το όνειρο. Αυτό είναι και το ζητούμενο στην έκθεση, να μεταδοθούν αυτά τα συναισθήματα και να υπάρξει επικοινωνία. 

-Έχουν λοιπόν και τα πορτρέτα ένα κοινωνικό περιεχόμενο; 

Ναι έχουν, γιατί στοχεύω στην αλληλεπίδραση και θέλω να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο, να εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους μας. 

-Με τι μηχανή είναι τραβηγμένες αυτές οι φωτογραφίες;

Αυτές είναι με δύο διαφορετικές ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, μία Full Frame και μια Crop μηχανή. Σαφώς πρέπει να γνωρίζω τα τεχνικά και το φωτογραφικό μέσο, τη φωτογραφική μηχανή, αλλά στοχεύω στο συναίσθημα.

-Είναι η πρώτη σας ατομική έκθεση σε έναν από τους πιο σημαντικούς χώρους τέχνης της Καλαμάτας!

Ναι, αυτή είναι η πρώτη μου ατομική έκθεση, ενώ έχω συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Ο χώρος του Α49 θεωρώ ότι είναι ο πιο όμορφος για εκθέσεις φωτογραφίας και ευχαριστώ πολύ την Άννυ και τον Βαγγέλη που είναι οι υπεύθυνοι. Ειδικά ο Βαγγέλης με παρότρυνε πολύ για να κάνουμε αυτή την έκθεση.  

-Αν σας έλεγε κάποιος ή κάποια που έχετε κάνει το πορτρέτο του/της ότι δεν φαίνεται ωραίος ή ωραία, θα σας πείραζε;

Μπορεί να με πείραζε λίγο. Το ζητούμενο για μένα δεν είναι η απεικόνιση του σώματος και η ομορφιά αλλά η απεικόνιση της ψυχής, γιατί είμαι συναισθηματικός άνθρωπος, είμαι ρομαντικός, μου αρέσει οι φωτογραφίες να εκφράζουν συναισθήματα. 

-Έχει τόση δύναμη η φωτογραφία;

Ναι, έχει τεράστια δύναμη η φωτογραφία, μπορεί να είναι και για τον φωτογράφο και για τον θεατή φάρμακο και λύτρωση, μπορεί να ρίξει φως στον εσωτερικό μας κόσμο. 

-Υπάρχουν φωτογράφοι που σας επηρέασαν ιδιαίτερα, που σας έμαθαν σημαντικά πράγματα; 

Ναι σίγουρα. Έχω μελετήσει πάρα πολλούς. Υπάρχουν φωτογράφοι όπως ο Σολ Λάιτερ στο έγχρωμο και τις αντανακλάσεις, υπάρχει ο Μοριγιάμα Ντάιντο, Ιάπωνας, που τον θεωρώ και αυτόν μεγάλο κεφάλαιο, τον έχω μέσα στο κεφάλι μου συνέχεια, δεν ξέρω πως έχω ταιριάξει με αυτόν τον άνθρωπο τόσο πολύ. Υπάρχουν και πολλοί Έλληνες φωτογράφοι και σύγχρονοι και περασμένων δεκαετιών. Με έχει επηρεάσει επίσης η ζωγραφική, η μουσική, όλες οι τέχνες με επηρεάζουν στο να αποτύπωσω κάτι που θέλω. 

-Φύση, τοπίο; Είναι θέματα που σας ενδιαφέρουν;

Έχω κάνει φύση και τοπίο. Φωτογραφίζω. Δεν ξέρω αν θα κάνω κάποια στιγμή έκθεση με φύση και τοπίο αλλά θα ήθελα και εκεί να βγάλω κάποιο συναίσθημα. Φωτογραφίζω πολύ αστικό τοπίο, πάρα πολύ. 

-Τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Μετά την ολοκλήρωση της έκθεσης θέλω να πάρω όλη την ανατροφοδότηση, γιατί είναι μεγάλη εμπειρία, πρώτη φορά το περνάω αυτό. Ήδη έχω ξεκινήσει και δουλεύω άλλες θεματικές ενότητες, αρκετά χρόνια. Κάποια στιγμή θέλω να ετοιμάσω και ένα φωτογραφικό λεύκωμα. Σκοπός πάντα είναι η εξωστρέφεια. Πιστεύω στη δύναμη της φωτογραφίας, υπάρχουν φωτογραφίες που έχουν σημαδέψει τον αιώνα μας. Υπάρχουν και άσχημες φωτογραφίες και όμορφες φωτογραφίες που έχουν σημαδέψει την ανθρωπότητα. Εγώ θα προτιμούσα τις όμορφες φωτογραφίες. 

-Νομίζω ότι ιδιαίτερα αυτή την περίοδο οι φωτογράφοι μας συγκλονίζουν. Φωτογραφίες με πεινασμένα παιδιά στη Γάζα, με βομβαρδισμένα νοσοκομεία και καταυλισμούς…

Υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα σε όλο τον κόσμο και εμείς οφείλουμε να τα θίγουμε και να ασχολούμαστε. Απλά πρέπει να δείχνουμε ορισμένες φορές και την ελπίδα. Δεν μπορούμε να πέφτουμε μόνο στα σκοτάδια. 

-Με την Τεχνητή Νοημοσύνη η τέχνη της φωτογραφίας θα κινδυνεύσει;

Θεωρώ πως τελικα όχι δεν θα κινδυνεύσει, γιατί η δημιουργία είναι μέσα στο φωτογράφο, στον ζωγράφο, γενικά στον άνθρωπο. Οφείλουμε να διατηρήσουμε τη δημιουργικότητά μας σε όλους τους τομείς όχι μόνο στη φωτογραφία. Είμαστε ενέργεια που οφείλουμε να την ταΐζουμε και να τη δίνουμε. Εν κατακλείδι, εγώ χρησιμοποιώ τη φωτογραφία για ψυχοθεραπεία, προσπαθώντας να εκφραστώ βγάζω κομμάτια του εαυτού μου έξω και θέλω να παροτρύνω τον καθένα και την καθεμιά να ασχολείται με κάτι δημιουργικό και να δείχνει τα συναισθήματά του. Θέλω πάντα να επηρεάζουμε θετικά τους τριγύρω μας!