Σάββατο, 23 Δεκεμβρίου 2017 17:11

Αερομαχία στη νήσο Πρώτη των Γαργαλιάνων το 1941

Αερομαχία στη νήσο Πρώτη των Γαργαλιάνων το 1941

Του Θεόδωρου Σινάνη

Μη τρομάζετε...δεν αναφέρομαι σε Τουρκικά με Ελληνικά αεροπλάνα. Είναι Άνοιξη του 1941, εποχή πολέμου...

Τότε, στο λιμανάκι της νήσου Πρώτη, στη Βουρλιά, ήταν αραγμένο ένα εμπορικό πλοίο και οι Γερμανοί προφανώς ήθελαν να το βομβαρδίσουν. Οι σύμμαχοι, για να το προστατεύσουν, έστειλαν αεροπλάνο και ακριβώς πάνω από τη νήσο Πρώτη έγινε αερομαχία...

Την αερομαχία παρακολουθούσαμε εγώ και ο πατέρας μου από τον παραλιακό αγρό μας, βγάζοντας πατατούλες από το χώμα για το φαγητό μας...

Στην αερομαχία αυτή το συμμαχικό αεροπλάνο έπληξε το Γερμανικό τύπου ΣΤΟΥΚΑΣ, το οποίο έχασε τα καύσιμά του και η βουή του έσβησε σιγά σιγά μέχρι που έπαψε να βουίζει τη στιγμή που ακούμπησε στο έδαφος.

Προσγειώθηκε στο λόγγο των Κοκκεβαίων (σήμερα Costa Navarino). Έκανε ένα διάδρομο μέσα στο λόγγο περίπου ένα χιλιόμετρο, φτάνοντας στα χωράφια του Γεωργίου Παπαδημητρίου, φαρμακοποιού Γαργαλιάνων. Σύνορο με τα χωράφια αυτά τότε ήταν τα σταφιδοχώραφα των Σιναναίων και λοιπών. Στη γειτονιά μας...

Ο διάδρομος αυτός υπήρχε για 3-4 χρόνια μετά μέσα στο λόγγο.

Πρώτοι τρέξαμε εκεί τα ξαδέλφια του πατέρα μου και ο ανιψιός του, Ντίνος Γεωργιόπουλος. Ήταν τη στιγμή που ο αεροπόρος και ο συνοδός του είχαν κατέβει από το σκάφος και άνοιγαν το χάρτη. Οι μεγαλύτεροι από εμάς κρατούσαν, χωρίς να σκεφτούν, το εργαλείο της δουλειάς τους, τη φαλτσέτα, ήταν εποχή χαρακώματος. Οι Γερμανοί πρότειναν τα περίστροφα τους και μαζί έκαναν νόημα να πετάξουν τις φαλτσέτες, πράγμα που έγινε αμέσως και μας κάλεσαν κοντά τους.

Ήθελαν να τους δείξουμε που είχε εκεί κοντά τηλέφωνο. Δείξανε οι δικοί μας το Κορυφάσιο και του Ρωμανού, τα πιο κοντινά χωριά...

Ήταν μια, πέρα για πέρα, ανθρώπινη στιγμή...

Εκείνη την ώρα, οι Γερμανοί δεν ήταν οι εχθροί

ούτε εμείς οι άνθρωποι σκλάβοι, έτοιμοι να κάνουμε το πατριωτικό μας καθήκον...

Οι Γερμανοί ετοίμασαν τους σάκους τους,

κλείδωσαν το ΣΤΟΥΚΑΣ, μας χαιρέτησαν κι έφυγαν...

Από εκεί και πέρα όμως άρχισε μια μεγάλη περιπέτεια, την οποία φίλοι μου, θα σας διηγηθώ στην επόμενη επικοινωνία μας!

Εν κατακλείδι αυτό που έχω να σας πω για τώρα είναι πως κάθε φορά που κάθομαι να γράψω θυμούμενος τα παλιά γράφω και σας μεταφέρω πάντα αληθινές καταστάσεις όπως εγώ τις έζησα και τις βίωσα, με μοναδικό σκοπό να δώσω καθαρές εικόνες χωρίς φτιασιδώματα πάρα μόνο την αλήθεια...

 

Συνεχίζεται…

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Οι δικές μας Μάντρες Βιώσιμη ανάπτυξη »