Πέμπτη, 14 Απριλίου 2022 18:36

Εντυπώσεις και σχόλια για το νέο μυθιστόρημα της Κατερίνας Γυφτάκη, ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Εντυπώσεις και σχόλια για το νέο μυθιστόρημα της Κατερίνας Γυφτάκη, ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Του Κώστα Δογάνη 
        Ξεκινώντας το «ταξίδι» με τους «Ταξιδιώτες της Βροχής», το νέο μυθιστόρημα της Κατερίνας Γυφτάκη, να μην είσαι ανυπόμονος και αγχωμένος θέλοντας να γνωρίζεις διαρκώς τα ποιος, πού, πότε, πώς και γιατί…. γιατί έτσι θα χάσεις την απόλαυση των περιγραφών, των ανθρώπων  και των χαρακτήρων τους μέσα  σε σκηνικά πραγματικών και ονειρικών καταστάσεων  που αλληλοεμπλέκονται.

          Η συγγραφέας τα φιλοτεχνεί, με εικαστική ευαισθησία, συστηματικά και με ιδιαίτερες λεπτομέρειες που  αισθάνεσαι ότι συμμετέχεις στα τεκταινόμενα, σαν να παρακολουθείς  κινηματογραφική παραγωγή.

          Το σενάριο είναι ιδιαίτερο και πρωτότυπο  όπως δε, εξελίσσεται ολοζώντανα εμπρός μας, κεντρίζει ζωηρά την φαντασία και τον συναισθηματικό μας κόσμο.

           Η πραγματικότητα  και τα τεκταινόμενα με την λογική, την φαντασία τα όνειρα και τις σφραγίδες των παιδικών μας χρόνων, αναμιγνύονται με τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, τους μύθους και τα ενθυμήματα. Η αληθινή ζωή κυλάει πολύβουη και εξελίσσεται απρόβλεπτη και εκπληκτική!

          Ας παρακολουθήσουμε  με συμμετοχική διάθεση τις περιγραφές και την ροή του μυθιστορήματος, γιατί οσονούπω η  πλοκή επιταχύνεται αποκαλύπτοντας καταστάσεις και ουλές κρυμμένες μέσα σε πτυχές που φωτίζονται αναπάντεχα. Οι ευαίσθητες χορδές μας τεντώνονται και συντονίζονται με εκείνες των ηρώων, που τώρα πλέον μας αφορούν προσωπικά με αποτέλεσμα να φτάσουμε μαζί τους ως την κορύφωση και την κάθαρση!

          Μεταξύ άλλων οι σκηνές των βομβαρδισμών, της συμφοράς, των πολέμων και της προσφυγιάς μας στοιχειώνουν, έστω και αν οι περισσότεροι από εμάς δεν τα έχουμε ζήσει. Παρόλα αυτά, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι διαχρονικά ταλανίζουν τους λαούς και ιδιαίτερα τη χώρα μας και τους γείτονες μας.  Τα κεκτημένα καταρρέουν αναπάντεχα, όταν η ζωή και ο θάνατος βιάζονται απάνθρωπα από την θηριωδία των πολεμικών μηχανών.

          Δυο αθώα αδελφάκια, τρομοκρατημένα, τρέχουν να σωθούν πιασμένα χέρι χέρι και μας κοιτάζουν κατάματα με μάτια γεμάτα απορία και απόγνωση, μέχρι που τα ιδρωμένα χεράκια τους ξεγλιστρούν και χωρίζονται παρασυρόμενα από τα ποτάμια της συμφοράς και της μοίρας. Οι ζωές όλων μας, ενέχυρο στους πολεμοκάπηλους και  τα συστήματα τους. Ο κόσμος όλος επάνω στους ώμους του ταλαιπωρημένου Άτλαντα.

          Η συγγραφέας  συμμετέχει και συμπάσχει με  βιωματική ειλικρίνεια, υπευθυνότητα και αγάπη έτσι ώστε να γευτούμε μαζί της, εν ευθέτω χρόνω, την «των Τοιούτων παθημάτων κάθαρση».  

          Η ζωή  ως από μηχανής Θεός αποκαθιστά το χάος με βάση τις δικές της νομοτέλειες, τα πεπραγμένα εκάστου, και το … πεπρωμένο.

          Αξίζει να ελπίζουμε και να επενδύουμε στην Ανθρωπιά, την Αγάπη και τον Έρωτα! Ιδίως για τον Έρωτα, η συγγραφέας τοποθετεί τον πήχη ιδιαίτερα ψηλά… ακόμα και για τους πρωταγωνιστές της.

          Εύχομαι ολόψυχα, να συναντηθούν πολλοί αναγνώστες, με τους «Ταξιδιώτες της Βροχής» μέσα από την αφήγηση της Κατερίνας Γυφτάκη.

Τέτοια ταξίδια αξίζουν και  προσφέρουν πολλά!

 

Με ιδιαίτερη εκτίμηση, από τον φίλο αναγνώστη Κώστα Δογάνη.