Διότι ανατρέπουν το Ελληνοκυπριακό εθνικό αφήγημα πάνω στο οποίο θα κτιστεί από Ε/κ πλευράς η επιχειρηματολογία, σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης, ότι όλα τα δίκαια είναι Ε/κ και όλα τα άδικά των «βάρβαρων» προαιώνιων εχθρών μας, ότι οι Ε/κ ήταν πάντα άμεμπτοι και οι Τούρκοι της Κύπρου και γενικά οι Τούρκοι οι ένοχοι.

Το ντοκιμαντέρ και το βιβλίο καταπιάνονται με μαζικές σφαγές Τουρκοκυπρίων, για τους οποίους υπάρχει η πιο αδιάψευστη μαρτυρία: ομαδικοί τάφοι τ/κ.

Μέχρι τώρα είμαι σίγουρος ότι όλοι γνωρίζατε ότι μαζικοί τάφοι στην Κύπρο αφορούν μόνο ε /κ. Απλά είναι ένα μεγάλο ψέμα, μια πολύ συνειδητή απόκρυψη της αλήθειας από την ε/κ πολιτική ηγεσία που γνώριζε.

Από το Σεπτέμβριο του 1974 τα Ενωμένα Έθνη είχαν γνωστοποιήσει στην Ελληνοκυπριακή Κυβέρνηση τις μαζικές σφαγές Τ/κ, την εξολόθρευση χωριών ολόκληρων, τις οποίες η Ε/κ κυβέρνηση δεσμεύτηκε να διερευνήσει.

Μισό αιώνα παρά δύο χρόνια μετά οι έρευνες συνεχίζονται.

Η πολιτική ηγεσία των ελληνοκυπριών που ενημερώνει σε κάθε γωνιά για τα δίκαια του αγώνα της, συγκαλύπτει όχι απλά δολοφόνους, αλλά κτήνη που έσφαξαν μαζικά γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους.

Και όχι μόνο αυτό. Τους επιβραβεύει.