Από τον Ακίνδυνο Αναλυτάκο
Ακούγεται – στην περιφέρεια – ότι αυτές τις μέρες στην Αθήνα βόησαν πομπές πτητικών μέσων, ίσως περισσότερα από κάθε άλλη φορά, προκειμένου να προετοιμαστούν για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Λες και αυτό ζητούν οι πολίτες από έναν εθνικό εορτασμό.
ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ
Του Σωτήρη Βλάχου
«Ο λαός απόγονος των Ελλήνων οπού κατοικεί στην Ρούμελην, την μικράν Ασίαν, τας μεσογείους νήσους, την Βαχομπογδανίαν, και όλοι όσου στενάζουν υπό την δυσφορωτάτην τυραννίαν του Οθωμανικού βδελυρωτάτου δεσποτισμού… Χριστιανοί και Τούρκοι…
«Η Ελληνική δημοκρατία είναι μία, με όλον οπού συμπεριλαμβάνει εις τον κόλπον της διάφορα γένη και θρησκείας (Από το τελικό κείμενο του «Συντάγματος» του Ρήγα Φεραίου)
Του Δημήτρη Ν.Μπουσούνη
Όταν ξεκίνησε η Ρωσοουκρανική διένεξη, με βάση τις τότε δημοσκοπήσεις, πάνω από το 62% των Ελλήνων πολιτών ήταν αντίθετοι με την ανάμειξη της χώρας μας σ’ αυτόν το βρώμικο πόλεμο, καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ
Του Σωτήρη Βλάχου
Πολύ σημαντική πάνω στην κατανόηση της Ελληνικής Επανάστασης είναι η συνεισφορά του Γιάννη Μηλιού -χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε άλλους, όπως τον Γιάννη Κορδάτο- με το Βιβλίο του, «1821, Ιχνηλατώντας το Έθνος, το Κράτος και τη Μεγάλη Ιδέα».
Από τον Ακίνδυνο Αναλυτάκο
Ο «πολιτισμός» στην Ελλάδα χρησιμοποιείται κυρίως για την «νοοτροπία» και για τις «Τέχνες» - αν δεν αναφερόμαστε βέβαια σε όλο το ιστορικό οικοδόμημα μιας κοινωνίας. Ας δούμε βιωματικά τη σχέση του «πολιτισμού ως νοοτροπία» και του «πολιτισμού ως τέχνη». Και «βιωματικά», σημαίνει, εκ των πραγμάτων με ένα παράδειγμα από την πόλη.
Για το παράδειγμά μας επιλέγουμε από το καλλιτεχνικό θεματολόγιο του Δήμου μας, το περιφερειακό θέατρο για την θεατρική τέχνη, και την δημοτική χορωδία ενηλίκων για την χορωδιακή τέχνη. Ας δούμε, τι συμβαίνει στις δύο αυτές περιπτώσεις.
ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΒΛΑΧΟΥ
To 1792, τρία χρόνια μετά το ξεκίνημα της Επανάστασης, η Γαλλία βρισκόταν σε πόλεμο και «Ο δούκας του Brunswick, (Πρωσία) διακήρυξε εξ ονόματος του εισερχόμενου στρατού ότι θα επιβάλει ‘υποδειγματική εκδίκηση’ εάν νικήσει και θα ‘παραδώσει την πόλη του Παρισιού στη στρατιωτική δύναμη και θα τιμωρήσει τους αντάρτες όπως τους αξίζει…» (Chris Harman, A people’s history of the world). Ο δούκας καλωσορίσθηκε από την γαλλική μοναρχία.
Του Παναγιώτη Αθανασόπουλου*
Η ελληνική κοινωνία έχει μιλήσει. Δυνατά, ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές. Οι μεγαλειώδεις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών, οι συγκεντρώσεις από άκρη σε άκρη της χώρας και του κόσμου, οι φωνές των νέων ανθρώπων που ζητούν δικαιοσύνη, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χάσει τη νομιμοποίησή της στην κοινωνία. Και όταν μια κυβέρνηση δεν εκφράζει πια τη λαϊκή βούληση, η παραίτηση δεν είναι αποσταθεροποίηση – είναι δημοκρατία.
"Ο λαϊκισμός, η ψηφοθηρία και ο εμπαιγμός απέναντι στους πολίτες είναι δυστυχώς βασικές αρχές στην εφαρμογή της πολιτικής της δημοτικής αρχής!
Η περίπτωση όμως του Κολυμβητηρίου Καλαμάτας αποτελεί το χειρότερο ίσως παράδειγμα διοίκησης, αφού με πολιτικό κυνισμό οι αρμόδιοι της δημοτικής αρχής «ομολογούν» ότι εγκαινίασαν το κολυμβητήριο χωρίς αυτό να είναι έτοιμο προς χρήση για τους πολίτες και τις ομάδες!
Του Δημήτρη Ν.Μπουσούνη
Μπάχαλο έχει γίνει τελικά ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας και κανένας δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Του Θόδωρου Γαλανόπουλου
Τα είπαμε και τα ξαναλέμε! Εάν υπήρχε αντιπολίτευση σε αυτή τη χώρα, θα ήταν όλα καλλίτερα!
