Της Μαρίας Νίκα
Η Θεανώ είναι 2 ετών. Κάθε βράδυ κοιμάται αγκαλιά με τον Μακ, ένα άσπρο μαλακό προβατάκι με πορτοκαλί αυτιά. Της τον έκανε δώρο φίλη όταν γεννήθηκε, κι από τότε έχουν γίνει αχώριστοι...

Της Μαρίας Νίκα
Από προχθές ακούω συνέχεια ισπανικά τραγούδια, ονειρεύομαι ταξίδια στη Λατινική Αμερική και φαντάζομαι το Σαντιάγο με φόντο τις χιονισμένες Άνδεις. Αφορμή, η θεία Σόνια...

Της Μαρίας Νίκα
Την Αγορά της Καλαμάτας πρέπει να έχεις χρόνο για να τη γυρίσεις. Αν πας "με την ψυχή στο στόμα" να κάνεις βιαστικά τα ψώνια σου και να φύγεις, έχασες όλη την ατμόσφαιρα…

Της Μαρίας Νίκα
Όταν η κυρία Νίτσα ήταν παιδάκι και πήγαινε σχολείο στη Μεσσήνη, ξεκίνησε ο πόλεμος με τους Ιταλούς...

Της Μαρίας Νίκα
Εφτά το απόγευμα στο σιδηροδρομικό σταθμό της Καλαμάτας. Στην αποβάθρα κόσμος. Κυρίως οικογένειες με παιδιά. Τα πιτσιρίκια τρέχουν πάνω - κάτω, φωνάζουν, παίζουν και κάθε τόσο ρωτάνε: «Πότε θα ΄ρθει το τρένο;»...

Της Μαρίας Νίκα
Με το που γυρίσαμε σπίτι άρχισα να ψάχνω. Κοίταξα παντού. Σε συρτάρια, σε ράφια, σε φωτογραφικά άλμπουμ. Δεν τη βρήκα πουθενά. Ήταν μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία με φόντο τα πεύκα που υπήρχαν κάποτε στην παραλία της Μικρής Μαντίνειας…

Της Μαρίας Νίκα
Πίσω από τις τζαμαρίες κολλημένα φύλλα μπεζ χαρτιού και στην πόρτα ενοικιαστήριο. Στέκομαι με τη μικρή αγκαλιά έξω από το άδειο μαγαζί - κομμωτήριο μέχρι πρόσφατα - και αναρωτιέμαι πότε έκλεισε…

Της Μαρίας Νίκα
Το μικρό κόκκινο Simca φορτωμένο φίσκα να διασχίζει την εθνική οδό Αθήνα - Καλαμάτα. Την παλιά. Αυτή που έκανες 6 ώρες για να φτάσεις. Αν υπολογίσω και τις στάσεις κάθε φορά που ανέβαζε θερμοκρασία το αμαξάκι, αλλά και τη χαλαρή - μιλάμε για πολύ χαλαρή - οδήγηση του πατέρα μου, χτυπάγαμε και 8ωρο!...

Της Μαρίας Νίκα
Καιρό είχα να κλάψω με βιβλίο. Η τελευταία φορά πρέπει να ήταν με το “Αγαπητέ Θεέ” του Ερίκ Εμανουέλ Σμιτ. Ή μάλλον όχι, με το “Άλμπατρος” της Σώτης Τριανταφύλλου, εκεί προς το τέλος, όταν ο Έντμουντ αφήνει το Λονδίνο και πάει στο Μεσολόγγι να πεθάνει, όπως ο Μπάιρον... 

Της Μαρίας Νίκα
Χθες το μεσημέρι στο σούπερ μάρκετ. Πάνω στη βιτρίνα με τα τυριά, τοποθετημένες σε σχήμα πυραμίδας, βανίλιες υποβρύχια καλαματιανής βιοτεχνίας. Όχι σε βαζάκια. Σε λευκό χαρτί, τυλιγμένες και δεμένες με κόκκινη κορδέλα…