Αυτό το κουτί περιέχει πολλά ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις, συνέχισε ο Ιάσων και ο γράφων κατάλαβε πως το εννοούσε. 

Χωρίς να χρονοτριβεί πλέον είπε στον γράφοντα πως του παρέδιδε το κουτί για να μελετήσει το περιεχόμενό του, αν βέβαια εξακολουθούσε να ενδιαφέρεται γι’ αυτό. 

Ο γράφων επιφυλάχθηκε να δεχτεί αμέσως αν και η περιέργειά του για το περιεχόμενο του κουτιού ήταν έντονη. 

Ο Ιάσων τον διαβεβαίωσε πως τα στοιχεία που υπήρχαν στο κουτί θα βοηθούσαν σημαντικά την προσπάθεια του γράφοντος να συνεχίσει την αφήγησή του για την Ανώνυμη Κληρονομιά των Γουηβέριων, που σε κάθε περίπτωση εξακολουθούσε να θεωρετείται ανωνυμη και αυτή η διαπίστωση ήταν τόσο προφανής που έμοιαζε ολοφάνερα προκλητική. 

Αυτή η προκλητική από κάθε άποψη διαπίστωση, που ενστερνιζόταν ο γράφων από τη στιγμή άλλωστε που άρχισε να γράφει το αφήγημά του, ήταν που τον έκανε να δεχτεί την πρόταση-πρόκληση του Ιάσονα και να πάρει το κουτί για να μελετήσει το περιεχόμενό του και να το αξιοποιήσει. 

Ο γράφων έφυγε από το Αρχοντικό περπατώντας για το ξενοδοχείο στην παραλία της Αίγινας με θέα το λιμάνι παίρνοντας μαζί του το κουτί. 

Στο δρόμο άρχισε να σκέφτεται για ποιο λόγο τον είχε εμπιστευτεί ο Ιάσων Γουηβέριος. 

Τον κολάκευε βέβαια η εμπιστοσύνη που του είχε δείξει αλλά δεν έπαυε να προβληματίζεται για τη σκοπιμότητα της, που ενδεχομένως να κρυβόταν πίσω απ’ αυτήν. 

Ο γράφων μπορεί να μην θέλει να είναι καχύποπτος αλλά ξέρει καλά πως με τους Γουηβέριους ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-