Για όσους θυμούνται, οι πρώτες εναέριες σκηνοθετημένες με σκηνικά σωμάτων ασφαλείας φιέστες σε επετείους, (ασυνήθιστες για τα εορταστικά ήθη του λαού μας μέχρι τότε) ξεκίνησαν μεταμνημονιακά. Ξεκίνησαν όταν πλέον το καθεστώς που ολοκλήρωσε την χρεωκοπία, επρόκειτο να περάσει στην επόμενη φάση, της αγρίας ιδιωτικοποίησης, της «απ’ ευθείας» λεηλάτησης σε ό,τι είχε απομείνει από το ελληνικό δημόσιο και να ολοκληρώσει με την καρτελική επίθεση της ακρίβειας των πάντων. Τυχαίο; Έστω.
Σήμερα, που μια – με όποιους όρους – εκλεγμένη κυβερνητική ομάδα έχει καταφέρει να χαρακτηρίζεται «καθεστώς», εγείροντας πρωτοφανείς, για τα χρονικά του νεοελληνικού κράτους, διαδηλώσεις. Και ακριβώς τώρα φαίνεται ότι θα κορυφώσει το σόου των … πτητικών μέσων. Τυχαίο; Έστω κι αυτό.
Οι πολίτες δεν χρειάζεται να συγκινηθούν ακούγοντας κινητήρες και έλικες (που η ψυχολογία λέει ότι όντως συγκινούν….). Οι πολίτες δεν θέλουν ούτε τα πανάκριβα καύσιμα να σπαταλιούνται σε φιέστες, τους αρκούν να πληρώνουν τρία πρωθυπουργικά αεροπλάνα.
Ούτε πολεμικές μηχανές να κινούνται πάνω από την πόλη θέλουν, με προφανή ζητήματα ασφάλειας και θορύβου για να εντυπωσιαστούν και να ξεχαστούν.
Οι πολίτες δεν θέλουν να αντιμετωπίζονται οι πιλότοι μας – που όλοι γνωρίζουμε σε τί συνθήκες επιτελούν το έργο τους – ως δείγματα για το θεαθήναι.
Οι πολίτες δεκαετίες τώρα δίνουν τα παιδιά τους στις παρελάσεις, αυτά που το καθεστώς της φιέστας σκοτώνει ατιμώρητο κατά δεκάδες και διαρκώς για το κέρδος του.
Θέλουν παρελάσεις με ανθρώπινο πρόσωπο, από τον πολίτη για τον πολίτη και όλοι μαζί για την ειρήνη στον κόσμο.
Οι πολίτες θέλουν αξιοπρεπή και δίκαιη εξωτερική πολιτική, άρα και εθνική άμυνα, και όχι τις ντροπές με τις ενδοκυβερνητικές – μάλιστα – διαμάχες γ ’αυτή, που εκθέτουν τη χώρα, ποιος ξέρει γιατί…
Κι αν ποτέ, το όποιο καθεστώς, το ζητήσει, πάλι οι πολίτες θα στείλουν τα παιδιά τους στην πρώτη γραμμή, στην πυρά, όταν αυτό θα δίνει οδηγίες ασφαλές.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στις ψυχές των πολιτών, που δεν σταματούν να φωνάζουν και να διεκδικούν τα δίκαια του ανθρώπου, βλέπουμε πρακτικές φιέστας που μόνο απεχθή καθεστώτα έχουν εφαρμόσει.
Και η Ιστορία έχει δείξει ότι οι άστοχες, καπηλευτικές φιέστες όλων των καθεστώτων ήταν σημάδι της παρακμής που αναπόφευκτα έδειχνε προς την εξαφάνισή τους… Τυχαίο κι αυτό;
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ας μιλήσουμε για δημοτικά τέλη
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: «Οι ‘κολλητοί’ είναι πάντα μέτριοι»: Πως η αναξιοκρατία γίνεται καθημερινός βιασμός
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Κι αν ο Ταΰγετος δεν χρειάζεται «ανάπτυξη»; Τί μαρτυρούν τα δεδομένα
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Οι «τρελοί», οι «καθαροί» και οι… πονηροί
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Τα θλιβερά καταστήματα της Κυριακής
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ Τεστ: Πόσο καλοί είμαστε για τα παιδιά μας;
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ο κερατάς και ο διεφθαρμένος
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ - Eurovision: Ελληνική μουσική, ώρα… μηδέν!
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Πώς ένας δήμος έβαλε κλιματιστικά και ανεμιστήρες στα σχολεία
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ας μιλήσουμε για δημοτικά τέλη
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ιδιωτικοποιήστε τα ηχητικά τώρα
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Αν μια χώρα μετατρέπεται σε «β΄ διαλογής», μπορεί να γλιτώσει μια πόλη της;
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ο Κυρ-Κώστας και το Χρηματιστήριο
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Η έννοιες του Πολιτισμού και η δημόσια διαχείρισή του
