Τα δεδομένα λένε – εν συντομία – πως η υπουργός πολιτισμού φώναξε δημόσια στην προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων Άργους γιατί δεν ωραιοποίησε ένα δημόσιο κτήριο, παρά τα «εκατομμύρια» που όλοι άκουσαν ότι δόθηκαν στην Υπηρεσία.
Πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς για όσα κρύβει αυτό το επικοινωνιακό κραυγαλέο ύφος «δεξιού τύπου», όπου ο καλός και φιλολαϊκός κυβερνήτης πονά για το ποίμνιό του, «ύφος» που πρόσφατα είδαμε να εκφράζεται σε παραλλαγή και στην Καλαμάτα. Άρα τώρα ξέρουμε ότι πρόκειται για σύστημα.
Η τακτική της αυτοματοποίησης πριν την ιδιωτικοποίηση
Το σύστημα αυτό δεν είναι τυχαίο. Η Υπουργός ξεκίνησε καμπάνια αυτοματοποίησης του πολίτη ενάντια στο «δημόσιο κατεστημένο που κατατρώει τον πολιτισμό μας». Είναι η ίδια τακτική που είδαμε στο Υπουργείο Υγείας, που με απρεπείς – πλην κατάλληλες για τις ειδήσεις των καναλιών – κορώνες «φταίνε οι γιατροί» την ίδια στιγμή που ξεπουλήθηκε σχεδόν όλη η Υγεία. Επίσης στην Εκπαίδευση, τα σχολεία θα ξεπουληθούν με το βάουτσερ που εδώ και μια δεκαετία σχεδόν έχει εξαγγελθεί, επειδή οι εκπαιδευτικοί ζητούν κάτι άλλο και όχι το υφιστάμενο καθεστώς αξιολόγησης.
Όχι απλά δεν είναι τυχαίο, είναι η συνταγή που σώζει ακόμη και μια κυβέρνηση που κατά την πρόσφατη εθνική ομολογία είναι πλέον ανεπιθύμητα άδικη και συγκαλυπτική. Η γραμμή του ΥΠΠΟ είναι λοιπόν τεκμηριωμένη από τη πρωθυπουργική γραμμή «αν εσείς θέλετε να φύγουμε, εμείς θα κάνουμε…. αξιολόγηση του δημοσίου. Αμέ!» Έτσι και η υπουργός έθεσε την υφιστάμενή της υπό δημόσια… αξιολόγηση.
Δε θέλει πολύ να καταλάβει κανείς ότι οι φιλότιμοι και καταρτισμένοι υπάλληλοι του ΥΠΠΟ αυτή τη στιγμή υποφέρουν από ένα καθεστώς πιέσεων και τακτικών απαξίωσής τους, από μια ηγεσία – θα την πει κανείς – «αμόρφωτη», γκροτέσκα και… φιλελεύθερη. Απλά το βλέπουμε. Μακάρι να μην είναι έτσι.
Χωρίς όραμα – εκτός αν πρόκειται για ξεπούλημα του πλούτου μας
Μιλάμε για μια ηγεσία που άφησε την ανθρωπότητα άφωνη χύνοντας μπετόν αρμέ στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, που διοργανώνει γλέντια δίπλα σε πάνσεπτα μνημεία στο βυζαντινό μουσείο και κυνηγά με κάθε ευκαιρία τους Έλληνες Αρχαιολόγους, που έχουν την παρρησία να μιλήσουν για απίστευτες ντροπές και ξεπουλήματα που δεν είναι του παρόντος. Με μηδέν ικανότητες και όραμα για τον εθνικό μας πολιτισμό, ο χώρος αυτός πραγματικά «δεν έχει οξυγόνο».
Οξυγόνο παιδείας και πολιτισμού, γιατί και στις συγκαλύψεις μάλλον υπάρχει πρωτιά. Ποιος θα ξεχάσει το περίφημο «είναι βιαστής». Τις απίστευτες στιγμές δικανικής και ηθικής παρακμής, που ζει η χώρα μας, η ιστορία θα ξεκινήσει να τις απαριθμεί από το ΥΠΠΟ.
Και μετά θα συνεχίσει με το «όραμα του ξεπουλήματος» του πολιτισμού, όπου οι σημαντικοί εθνικοί πόροι των παγκόσμιας σημασίας μνημείων μας δίνονται στους ιδιώτες «για ένα κομμάτι ψωμί». Έχουμε ξεκινήσει από τα μεγάλα μουσεία της Αθήνας, παραχωρήθηκε – ναι πρέπει να το πιστέψουμε – η Ακρόπολη και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε κάπου στο ξεπούλημα της Κνωσού, συνεχίζοντας σε εθνικό επίπεδο…
Όπου μπορεί να βοηθήσει το ΥΠΠΟ στο εθνικό ξεπούλημα, το κάνει. Όλη η Πελοπόννησος γνωρίζει πως σε αξιολογήσεις «ενεργειακών» έργων – ακόμη κι εκεί που το ξεπούλημα αφορά φυσικό εθνικό πλούτο, δάση, εθνικά ύδατα και εδάφη, το ΥΠΠΟ με το τέχνασμα «δεν με αφορά το θέμα άρα… γιατί όχι;» γνωμοδοτεί θετικά ακόμη κι όταν όλοι οι καθ’ ύλην φορείς της πολιτείας γνωμοδοτούν αρνητικά.
Ο επικοινωνιακός θρίαμβος της ημιμάθειας
«Μα υπουργέ μου, για αυτό το έργο χρειαζόμαστε 45.000 ευρώ», φέρεται να είπε η υπάλληλος που άθελά της έπαιζε σε μια ακόμη επικοινωνιακή μικρο-φιέστα της τσιμεντόκαρδης υπουργού. «Και λοιπόν; Εδώ σας δίνουμε εκατομμύρια», ακτινοβολούσε η δίκαιη και πικραμένη διοικήτρια. Και αναρωτιέται ο μέσος πολίτης: Δίνουν έτσι τα εκατομμύρια; Κιμπάρηδες κυβερνήτες με κακοδιαχειριστές υπαλλήλους;
Ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ όλη την αλήθεια της στρέβλωσης αυτής αλλά εύλογα ας αναρωτηθούμε πιο συγκεκριμένα: Όταν δίνονται τα χρήματα από τα ευρωπαϊκά και άλλα προγράμματα, δεν είναι προφανές ότι εγκρίνονται για συγκεκριμένους και απαρέγκλιτους σκοπούς; Είναι τόσο εύκολο να πεις «α! πάρε αυτά τα 45 χιλιάρικα από δω γιατί χρειάζονται εκεί»; Μήπως οι υπάλληλοι δεν έχουν επιλογές προτεραιοποίησης των κονδυλίων αλλά τα αποδίδουν εκεί που μελέτες με ακρίβεια έχουν προκαταβάλει; Γιατί αν είναι έτσι, εκτός από επικοινωνιακή τεχνική αυτοματοποίησης της κοινής γνώμης εδώ μαρτυρείται και διοικητική ασχετοσύνη.
Ή μήπως το αντίθετο; Μήπως η διοικήτρια του πολιτισμού μας ξέρει κάτι που εμείς – ενδεχομένως ούτε οι υπάλληλοί της – δεν ξέρουμε;
Ότι δηλαδή «εδώ ξεπουλάμε δημόσιο πλούτο, τσιμεντώνουμε διεθνή μνημεία, μας σέρνουν καθημερινά τόσα στοιχεία διαφθοράς, γενικώς κάνουμε ό,τι θέλουμε, τί ήταν για σας 45 χιλιάρικα να αλλάξουν προορισμό»;
Όπως και να το δεις με αυστηρά διοικητικούς όρους ο διάλογος αυτός αφήνει έκθετη τον διοικούντα όχι τον διοικούμενο. Με την απλή λογική. Ας βρεθεί άλλη λογική να το εξηγήσει.
Κι αν δεν υπάρξει εξήγηση που να μην προσβάλλει την νοημοσύνη μας για όλα αυτά, τότε γυρίζουμε στην αρχική σκέψη: Δεν πρέπει να είμαστε αφελείς. Δεν είναι απλός αυταρχισμός, δεν είναι απαιδευσιά, δεν είναι κακοδιοίκηση, δεν είναι… χαρακτήρας και ό,τι άλλο ακούγεται αυτές τις μέρες σε αναλύσεις. Έχουμε ξεκάθαρα σημάδια ενός μακρόπνοου στόχου, μιας αποστολής που καμία ντροπή, καμία παραίτηση, καμία συγνώμη δε θα σταματήσει. Έχουμε σημάδια που τα έχουμε ξαναδεί δεκάδες φορές, μια καινούργια τεχνική που εμείς εδώ στη Μεσσηνία – και πλέον στην Πελοπόννησο έχουμε ξαναδεί και μάλλον οφείλουμε να βοηθήσουμε όλους να καταλάβουν…
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ας μιλήσουμε για δημοτικά τέλη
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: «Οι ‘κολλητοί’ είναι πάντα μέτριοι»: Πως η αναξιοκρατία γίνεται καθημερινός βιασμός
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Κι αν ο Ταΰγετος δεν χρειάζεται «ανάπτυξη»; Τί μαρτυρούν τα δεδομένα
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Οι «τρελοί», οι «καθαροί» και οι… πονηροί
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Τα θλιβερά καταστήματα της Κυριακής
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ Τεστ: Πόσο καλοί είμαστε για τα παιδιά μας;
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ο κερατάς και ο διεφθαρμένος
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ - Eurovision: Ελληνική μουσική, ώρα… μηδέν!
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Πώς ένας δήμος έβαλε κλιματιστικά και ανεμιστήρες στα σχολεία
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ας μιλήσουμε για δημοτικά τέλη
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ιδιωτικοποιήστε τα ηχητικά τώρα
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Αν μια χώρα μετατρέπεται σε «β΄ διαλογής», μπορεί να γλιτώσει μια πόλη της;
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ο Κυρ-Κώστας και το Χρηματιστήριο
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Η έννοιες του Πολιτισμού και η δημόσια διαχείρισή του
ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Η αναπόφευκτη μοίρα της «επετειακής» φιέστας
