Γιατί ως γνωστόν στην κάλπη δεν βρέθηκε η ψήφος του, αφού ούτε ο ίδιος δεν ψήφισε τον εαυτό του, άρα και κανένας άλλος προφανώς και ούτε η Λουίζα Μπρανκούρ, που άλλωστε δεν είχε υποσχεθεί πως θα τον ψηφίσει αλλά πως θα κινητοποιήσει όσο κόσμο μπορούσε για να τον ψηφίσει, αλλά, όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος, η κινητοποίηση απέτυχε και μάλιστα παταγωδώς. 

Θα μπορούσε λοιπόν έτσι να είναι τα πράγματα αλλά δεν ήταν. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως η Λουίζα Μπρανκούρ έκανε αισθητή την παρουσία της, όπως πλέον είχαν διαπιστώσει και Εκείνος και Εκείνη και ο Κουρτ και η Βάιλ, συζητώντας στο Αρχοντικό του Ιάσονα Γουηβέριου, με τα ανοιχτά πλεόν παράθυρα. Αλλά αδιαφορώντας για τη μη εκλογή του Σώζοντος Γουηβέριου, τον οποίο άλλωστε δεν γνώριζαν κιόλας. 

Εκείνο που πλέον απασχολούσε τα δύο ζευγάρια της ιστορίας μας ήταν τι επιτέλους κρυβόταν πίσω από το φάκελο που είχαν λάβει με την ένδειξη Σίλβερβιου;

Και τα δύο ζευγάρια πάντως είχαν επισκεφθεί το προηγούμενο διάστημα το Σίλβερβιου την ίδια εποχή, Μάιο μήνα, αλλά χωρίς να συναντηθούν. Άλλωστε τότε δεν γνωριζόντουσαν κιόλας. 

Από τη συζήτησή τους πάντως προέκυψε πως είχαν επισκεφθεί το ίδιο βιβλιοπωλείο και είχαν προμηθευτεί τα ίδια βιβλία, πάντα του διάσημου συγγραφέα Τζον Λε Καρέ, τον  οποίο θαύμαζαν ως βιβλιόφιλοι και οι τέσσερις. 

Και ενώ τους ήρωες του Τζον Λε Καρέ στο Σίλβερβνιου, Τζούλιαν Λόνζλι και Έντουαρντ, δεν τους είχαν γνωρίσει, ήταν σίγουροι γι’ αυτό, προέκυψε από τη συζήτησή τους πως στο Σίλβερβιου είχαν συναντήσει, -τυχαία άραγε;-, τον Νίκολας Λένιν. Τότε όμως κυκλοφορούσε με το όνομα Λέων Νικολάγιεβιτς Γουάτσον. 

Ναι ήταν σίγουροι και οι τέσσερις πως ήταν αυτός, που είχε γοητεύσει και τη Λουίζα Μπρανκούρ, έστω για λίγο. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-