Η καθημερινότητα της Αίγινας είναι σχεδόν ειδυλλιακή για όσους θέλουν έτσι να τη αντιμετωπίσουν και εμπλουτίζεται συνεχώς από τις δημιουργίες των καλλιτεχνών που ζουν και δημιουργούν στο νησί.
Και φέτος το καλοκαίρι αυτή η καθημερινότητα είχε την τιμητική της με εξόχως ενδιαφέρουσες διαδρομές εντός της πόλης και σε δρόμους με ονόματα όπως Αιακού, Αίαντος, Χρήστου Λαδά, Σπύρου Ρόδη, Αιγινίτη, Πηλέως, Ηρειώτη, Κυβερνείου, Γκίκα, Ακτή Τότη Χατζή.
Καλλιτεχνικές διαδρομές σε καταστήματα με γλυπτά, ζωγραφική και άλλες εικαστικές παρεμβάσεις. Κοντά σε όλα αυτά και η εντυπωσιακή έκθεση στο Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο, πρώην φυλακές Αίγινας ως το 1984 με την αποκαλυπτική έκθεση του Γιώργου Ξένου “η Ελευθερία του Εγκλεισμού”. Έκθεση καθηλωτικής ισχύος που σε παρασύρει σε σκέψεις περί ελευθερίας και αυτογνωσίας.
Γράφει για την έκθεση αυτή η αρχαιολόγος κριτικός τέχνης Βιβή Βασιλοπούλου: “Σε ό,τι δεν πρόλαβαν να δουν τα μάτια, σε ό,τι δεν μπόρεσαν να πουν χέρια, η “Ελευθερία του Εγκλεισμού” είναι μια εικαστική προσέγγιση σε αυτό που δηλώνουν εύγλωττα οι δύο λέξεις του τίτλου της έκθεσης. Εδώ Ελευθερία και Εγκλεισμός δεν συνιστούν αντίφαση αλλά μια πράξη λυτρωτική. Συνειδητοποίηση των ορίων μας και την ανάγκης για την υπέρβασή τους. Κάτι που μόνο η καταλυτική δύναμη της τέχνης μπορεί να γεφυρώσει τόσο εδραία.
Είναι είναι ευτυχής συγκυρία που η έκθεση αυτή όχι μόνο φιλοξενείται στο ιστορικό Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο Πρώην Φυλακές Αίγινας αλλά εγκαινιάζει ταυτόχρονα και την καινούργια χρήση και την απόδοσή του στον πολιτισμό, στους πολίτες, δημότες και επισκέπτες της Αίγινας”.
Ως τέλη Σεπτεμβρίου κράτησε η έκθεση αυτή και ως τότε κράτησε και η άλλη έκθεση του ίδιου δημιουργού, με τον τίτλο “Πορευόμενοι στην ιερότητα”, που πραγματοποιήθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Κολώνα Αίγινας, όπου τα αρχαία έργα προσεγγίστηκαν με μοντέρνα ανάγνωση, δίνοντας ένα διακριτικό επικοινωνίας πέρα από τις μέχρι τώρα αναγνώσεις, επιβεβαιώνοντας τη συνεχή συνύπαρξη του αρχαίου με το σύγχρονο πολιτισμό. Μια συνύπαρξη που μπορεί να συμπεριλάβει, με αρκετή αφθάδεια ομολογουμένως και έναν ελέφαντα.
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-
Ελέφαντας στην Αίγινα και άλλες ιστορίες (ένα)
