Ο γράφων ήταν πλέον βέβαιος πως η σκιά του Ιάσονα Γουηβέριου τον απέφευγε γι’ αυτό και χρειαζόταν να συναντήσει επειγόντως τον ίδιο. 

Που θα τον έβρισκε δεν ήξερε αλλά ήταν σίγουρος πως σύντομα θα συναντιόντουσαν και έτσι τελικά έγινε. 

Την επόμενη κιόλας μέρα ο γράφων είδε στην είσοδο του ξενοδοχείου “Αύρα”, που έμενε, τον Ιάσονα Γουηβέριο να τον περιμένει χαμογελαστός και ιδιαίτερα χαλαρός, όπως δεν φανταζόταν πως μπορούσε να τον δει ύστερα από όσα είχε ακούσει γι’ αυτόν τον τελευταίο καιρό, με αφορμή βέβαια και την εξαφάνισή του. Η οποία προφανώς και συσχετιζόταν με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. 

Τώρα όμως που οι εκλογές είχαν τελειώσει, αν βέβαια θεωρηθεί πως είχαν κάποια σημασία και δεν υπήρχε λόγος να έμενε εξαφανισμένος, έκανε την επανεμφάνισή του, χωρίς πάντως να δώσει εξηγήσεις. 

Ο Ιάσων Γοηβέριος είπε στον γράφοντα πως είχε συναντήσει και τον αδελφό του Σώζοντα Γουηβέριο και είχαν μιλήσει εκτενώς και περί πολιτικής, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει και σε λεπτομέρειες. 

Εξέφραζε επίσης την ικανοποίησή του που η Λουίζα Μπρανκούρ είχε φύγει με τον κόμη Λάου Λάου και ήταν ευχαριστημένος που στο Αρχοντικό του έμεναν τα δύο ζευγάρια, Εκείνος και Εκείνη και ο Κουρτ με τη Βάιλ και που, επιτέλους, είχαν ανοίξει τα μονίμως κλειστά παράθυρα. 

Ο ίδιος πάντως διευκρίνισε πως δεν σκόπευε να επιστρέψει στο Αρχοντικό χωρίς ωστόσο να πει που θα πάει. 

Ο γράφων υπέθεσε πως θα έφευγε από το νησί και πράγματι λίγη ώρα αργότερα τον είδε να μπαίνει στο πλοίο “Άγιος Νεκτάριος”, με κατεύθυνση προς Πειραιά. 

Είχε αρχίσει να ανεβαίνει πια για τα καλά ο ήλιος και ο γράφων έχοντας κάνει μια μεγάλη βόλτα στην Αιγινίτικη ενδοχώρα επέστρεψε στο ξενοδοχείο του όπου του είπαν πως είχαν έναν φάκελο γι’ αυτόν. 

Πήρε τον φάκελο και ανέβηκε στο δωμάτιο του όπου τον άνοιξε και κοιτάζοντας το περιεχόμενό του χαμογέλασε με ικανοποίηση. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-